» 7 / A’râf  150:

Kuran Sırası: 7
İniş Sırası: 39
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206

 » 7 / A’râf  Suresi: 150
Arapça Transcript Okunuş Türkçe
1. وَلَمَّا (VLME) = velemmā : zaman
2. رَجَعَ (RCA) = raceǎ : döndü(ğü)
3. مُوسَىٰ (MVS) = mūsā : Musa
4. إِلَىٰ (ÎL) = ilā :
5. قَوْمِهِ (GVMH) = ḳavmihi : kavmine
6. غَضْبَانَ (ĞŽBEN) = ğaDbāne : kızgın
7. أَسِفًا (ÊSFE) = esifen : ve üzgün bir halde
8. قَالَ (GEL) = ḳāle : dedi
9. بِئْسَمَا (BÙSME) = bi'semā : ne kötü işler yaptınız?
10. خَلَفْتُمُونِي (ḢLFTMVNY) = ḣaleftumūnī : arkamdan
11. مِنْ (MN) = min :
12. بَعْدِي (BAD̃Y) = beǎ'dī : benden sonra
13. أَعَجِلْتُمْ (ÊACLTM) = eǎciltum : acele mi ettiniz?
14. أَمْرَ (ÊMR) = emra : emrini (beklemeyip)
15. رَبِّكُمْ (RBKM) = rabbikum : Rabbinizin
16. وَأَلْقَى (VÊLG) = ve elḳā : ve yere attı
17. الْأَلْوَاحَ (ELÊLVEḪ) = l-elvāHa : levhaları
18. وَأَخَذَ (VÊḢZ̃) = ve eḣaƶe : ve tuttu
19. بِرَأْسِ (BRÊS) = bira'si : başını
20. أَخِيهِ (ÊḢYH) = eḣīhi : kardeşinin
21. يَجُرُّهُ (YCRH) = yecurruhu : çekmeye başladı
22. إِلَيْهِ (ÎLYH) = ileyhi : kendine doğru
23. قَالَ (GEL) = ḳāle : (Kardeşi) dedi
24. ابْنَ (EBN) = bne : oğlu
25. أُمَّ (ÊM) = umme : anamın
26. إِنَّ (ÎN) = inne : gerçekten
27. الْقَوْمَ (ELGVM) = l-ḳavme : bu insanlar
28. اسْتَضْعَفُونِي (ESTŽAFVNY) = steD'ǎfūnī : beni hırpaladılar
29. وَكَادُوا (VKED̃VE) = ve kādū : ve az daha
30. يَقْتُلُونَنِي (YGTLVNNY) = yeḳtulūnenī : beni öldürüyorlardı
31. فَلَا (FLE) = felā :
32. تُشْمِتْ (TŞMT) = tuşmit : güldürme
33. بِيَ (BY) = biye : üstüme
34. الْأَعْدَاءَ (ELÊAD̃EÙ) = l-eǎ'dā'e : düşmanları
35. وَلَا (VLE) = ve lā : asla
36. تَجْعَلْنِي (TCALNY) = tec'ǎlnī : beni tutma
37. مَعَ (MA) = meǎ : beraber
38. الْقَوْمِ (ELGVM) = l-ḳavmi : bu kavimle
39. الظَّالِمِينَ (ELƵELMYN) = Z-Zālimīne : zalim
zaman | döndü(ğü) | Musa | | kavmine | kızgın | ve üzgün bir halde | dedi | ne kötü işler yaptınız? | arkamdan | | benden sonra | acele mi ettiniz? | emrini (beklemeyip) | Rabbinizin | ve yere attı | levhaları | ve tuttu | başını | kardeşinin | çekmeye başladı | kendine doğru | (Kardeşi) dedi | oğlu | anamın | gerçekten | bu insanlar | beni hırpaladılar | ve az daha | beni öldürüyorlardı | | güldürme | üstüme | düşmanları | asla | beni tutma | beraber | bu kavimle | zalim |

[] [RCA] [] [] [GVM] [ĞŽB] [ESF] [GVL] [BES] [ḢLF] [] [BAD̃] [ACL] [EMR] [RBB] [LGY] [LVḪ] [EḢZ̃] [RES] [EḢV] [CRR] [] [GVL] [BNY] [EMM] [] [GVM] [ŽAF] [KVD̃] [GTL] [] [ŞMT] [] [AD̃V] [] [CAL] [] [GVM] [ƵLM]
VLME RCA MVS ÎL GVMH ĞŽBEN ÊSFE GEL BÙSME ḢLFTMVNY MN BAD̃Y ÊACLTM ÊMR RBKM VÊLG ELÊLVEḪ VÊḢZ̃ BRÊS ÊḢYH YCRH ÎLYH GEL EBN ÊM ÎN ELGVM ESTŽAFVNY VKED̃VE YGTLVNNY FLE TŞMT BY ELÊAD̃EÙ VLE TCALNY MA ELGVM ELƵELMYN

velemmā raceǎ mūsā ilā ḳavmihi ğaDbāne esifen ḳāle bi'semā ḣaleftumūnī min beǎ'dī eǎciltum emra rabbikum ve elḳā l-elvāHa ve eḣaƶe bira'si eḣīhi yecurruhu ileyhi ḳāle bne umme inne l-ḳavme steD'ǎfūnī ve kādū yeḳtulūnenī felā tuşmit biye l-eǎ'dā'e ve lā tec'ǎlnī meǎ l-ḳavmi Z-Zālimīne
ولما رجع موسى إلى قومه غضبان أسفا قال بئسما خلفتموني من بعدي أعجلتم أمر ربكم وألقى الألواح وأخذ برأس أخيه يجره إليه قال ابن أم إن القوم استضعفوني وكادوا يقتلونني فلا تشمت بي الأعداء ولا تجعلني مع القوم الظالمين

 » 7 / A’râf  Suresi: 150
Arapça Kök Transcript Okunuş Türkçe İngilizce
ولما | VLME velemmā zaman And when
رجع ر ج ع | RCA RCA raceǎ döndü(ğü) returned
موسى | MVS mūsā Musa Musa
إلى | ÎL ilā to
قومه ق و م | GVM GVMH ḳavmihi kavmine his people -
غضبان غ ض ب | ĞŽB ĞŽBEN ğaDbāne kızgın angry,
أسفا ا س ف | ESF ÊSFE esifen ve üzgün bir halde and grieved,
قال ق و ل | GVL GEL ḳāle dedi he said,
بئسما ب ا س | BES BÙSME bi'semā ne kötü işler yaptınız? """Evil is what"
خلفتموني خ ل ف | ḢLF ḢLFTMVNY ḣaleftumūnī arkamdan you have done in my place
من | MN min from
بعدي ب ع د | BAD̃ BAD̃Y beǎ'dī benden sonra after me.
أعجلتم ع ج ل | ACL ÊACLTM eǎciltum acele mi ettiniz? Were you impatient
أمر ا م ر | EMR ÊMR emra emrini (beklemeyip) (over the) matter
ربكم ر ب ب | RBB RBKM rabbikum Rabbinizin "(of) your Lord?"""
وألقى ل ق ي | LGY VÊLG ve elḳā ve yere attı And he cast down
الألواح ل و ح | LVḪ ELÊLVEḪ l-elvāHa levhaları the tablets
وأخذ ا خ ذ | EḢZ̃ VÊḢZ̃ ve eḣaƶe ve tuttu and seized
برأس ر ا س | RES BRÊS bira'si başını by head,
أخيه ا خ و | EḢV ÊḢYH eḣīhi kardeşinin his brother
يجره ج ر ر | CRR YCRH yecurruhu çekmeye başladı dragging him
إليه | ÎLYH ileyhi kendine doğru to himself.
قال ق و ل | GVL GEL ḳāle (Kardeşi) dedi He said,
ابن ب ن ي | BNY EBN bne oğlu """O son"
أم ا م م | EMM ÊM umme anamın (of) my mother!
إن | ÎN inne gerçekten Indeed,
القوم ق و م | GVM ELGVM l-ḳavme bu insanlar the people
استضعفوني ض ع ف | ŽAF ESTŽAFVNY steD'ǎfūnī beni hırpaladılar considered me weak
وكادوا ك و د | KVD̃ VKED̃VE ve kādū ve az daha and were about to
يقتلونني ق ت ل | GTL YGTLVNNY yeḳtulūnenī beni öldürüyorlardı kill me.
فلا | FLE felā So (let) not
تشمت ش م ت | ŞMT TŞMT tuşmit güldürme rejoice
بي | BY biye üstüme over me
الأعداء ع د و | AD̃V ELÊAD̃EÙ l-eǎ'dā'e düşmanları the enemies,
ولا | VLE ve lā asla and (do) not
تجعلني ج ع ل | CAL TCALNY tec'ǎlnī beni tutma place me
مع | MA meǎ beraber with
القوم ق و م | GVM ELGVM l-ḳavmi bu kavimle the people
الظالمين ظ ل م | ƵLM ELƵELMYN Z-Zālimīne zalim (who are) wrongdoing.

7:150 için Araştırma Linkleri: |Corpus |Kuran Haritasi |Kuran'a Sor |Global Quran |Tanzil |
zaman | döndü(ğü) | Musa | | kavmine | kızgın | ve üzgün bir halde | dedi | ne kötü işler yaptınız? | arkamdan | | benden sonra | acele mi ettiniz? | emrini (beklemeyip) | Rabbinizin | ve yere attı | levhaları | ve tuttu | başını | kardeşinin | çekmeye başladı | kendine doğru | (Kardeşi) dedi | oğlu | anamın | gerçekten | bu insanlar | beni hırpaladılar | ve az daha | beni öldürüyorlardı | | güldürme | üstüme | düşmanları | asla | beni tutma | beraber | bu kavimle | zalim |

[] [RCA] [] [] [GVM] [ĞŽB] [ESF] [GVL] [BES] [ḢLF] [] [BAD̃] [ACL] [EMR] [RBB] [LGY] [LVḪ] [EḢZ̃] [RES] [EḢV] [CRR] [] [GVL] [BNY] [EMM] [] [GVM] [ŽAF] [KVD̃] [GTL] [] [ŞMT] [] [AD̃V] [] [CAL] [] [GVM] [ƵLM]
VLME RCA MVS ÎL GVMH ĞŽBEN ÊSFE GEL BÙSME ḢLFTMVNY MN BAD̃Y ÊACLTM ÊMR RBKM VÊLG ELÊLVEḪ VÊḢZ̃ BRÊS ÊḢYH YCRH ÎLYH GEL EBN ÊM ÎN ELGVM ESTŽAFVNY VKED̃VE YGTLVNNY FLE TŞMT BY ELÊAD̃EÙ VLE TCALNY MA ELGVM ELƵELMYN

velemmā raceǎ mūsā ilā ḳavmihi ğaDbāne esifen ḳāle bi'semā ḣaleftumūnī min beǎ'dī eǎciltum emra rabbikum ve elḳā l-elvāHa ve eḣaƶe bira'si eḣīhi yecurruhu ileyhi ḳāle bne umme inne l-ḳavme steD'ǎfūnī ve kādū yeḳtulūnenī felā tuşmit biye l-eǎ'dā'e ve lā tec'ǎlnī meǎ l-ḳavmi Z-Zālimīne
ولما رجع موسى إلى قومه غضبان أسفا قال بئسما خلفتموني من بعدي أعجلتم أمر ربكم وألقى الألواح وأخذ برأس أخيه يجره إليه قال ابن أم إن القوم استضعفوني وكادوا يقتلونني فلا تشمت بي الأعداء ولا تجعلني مع القوم الظالمين

[] [ر ج ع] [] [] [ق و م] [غ ض ب] [ا س ف] [ق و ل] [ب ا س] [خ ل ف] [] [ب ع د] [ع ج ل] [ا م ر] [ر ب ب] [ل ق ي] [ل و ح] [ا خ ذ ] [ر ا س] [ا خ و] [ج ر ر] [] [ق و ل] [ب ن ي] [ا م م] [] [ق و م] [ض ع ف] [ك و د] [ق ت ل] [] [ش م ت] [] [ع د و] [] [ج ع ل] [] [ق و م] [ظ ل م]

 » 7 / A’râf  Suresi: 150
Arapça Kök Transcript Okunuş Türkçe İngilizce
ولما | VLME velemmā zaman And when
Vav,Lam,Mim,Elif,
6,30,40,1, 		CONJ – prefixed conjunction wa (and)
T – time adverb
الواو عاطفة
ظرف زمان
رجع ر ج ع | RCA RCA raceǎ döndü(ğü) returned
Re,Cim,Ayn,
200,3,70, 		V – 3rd person masculine singular perfect verb
فعل ماض
موسى | MVS mūsā Musa Musa
Mim,Vav,Sin,,
40,6,60,, 		"PN – nominative masculine proper noun → Musa"
اسم علم مرفوع
إلى | ÎL ilā to
,Lam,,
,30,, 		P – preposition
حرف جر
قومه ق و م | GVM GVMH ḳavmihi kavmine his people -
Gaf,Vav,Mim,He,
100,6,40,5, 		N – genitive masculine noun
PRON – 3rd person masculine singular possessive pronoun
اسم مجرور والهاء ضمير متصل في محل جر بالاضافة
غضبان غ ض ب | ĞŽB ĞŽBEN ğaDbāne kızgın angry,
Ğayn,Dad,Be,Elif,Nun,
1000,800,2,1,50, 		N – accusative masculine noun
اسم منصوب
أسفا ا س ف | ESF ÊSFE esifen ve üzgün bir halde and grieved,
,Sin,Fe,Elif,
,60,80,1, 		N – accusative masculine indefinite noun
اسم منصوب
قال ق و ل | GVL GEL ḳāle dedi he said,
Gaf,Elif,Lam,
100,1,30, 		V – 3rd person masculine singular perfect verb
فعل ماض
بئسما ب ا س | BES BÙSME bi'semā ne kötü işler yaptınız? """Evil is what"
Be,,Sin,Mim,Elif,
2,,60,40,1, 		V – 3rd person masculine singular perfect verb
REL – relative pronoun
فعل ماض
اسم موصول
خلفتموني خ ل ف | ḢLF ḢLFTMVNY ḣaleftumūnī arkamdan you have done in my place
Hı,Lam,Fe,Te,Mim,Vav,Nun,Ye,
600,30,80,400,40,6,50,10, 		V – 2nd person masculine plural perfect verb
PRON – subject pronoun
PRON – 1st person singular object pronoun
فعل ماض والتاء ضمير متصل في محل رفع فاعل والياء ضمير متصل في محل نصب مفعول به
من | MN min from
Mim,Nun,
40,50, 		P – preposition
حرف جر
بعدي ب ع د | BAD̃ BAD̃Y beǎ'dī benden sonra after me.
Be,Ayn,Dal,Ye,
2,70,4,10, 		N – genitive masculine noun
PRON – 1st person singular possessive pronoun
اسم مجرور والياء ضمير متصل في محل جر بالاضافة
أعجلتم ع ج ل | ACL ÊACLTM eǎciltum acele mi ettiniz? Were you impatient
,Ayn,Cim,Lam,Te,Mim,
,70,3,30,400,40, 		INTG – prefixed interrogative alif
V – 2nd person masculine plural perfect verb
PRON – subject pronoun
الهمزة همزة استفهام
فعل ماض والتاء ضمير متصل في محل رفع فاعل
أمر ا م ر | EMR ÊMR emra emrini (beklemeyip) (over the) matter
,Mim,Re,
,40,200, 		N – accusative masculine noun
اسم منصوب
ربكم ر ب ب | RBB RBKM rabbikum Rabbinizin "(of) your Lord?"""
Re,Be,Kef,Mim,
200,2,20,40, 		N – genitive masculine noun
PRON – 2nd person masculine plural possessive pronoun
اسم مجرور والكاف ضمير متصل في محل جر بالاضافة
وألقى ل ق ي | LGY VÊLG ve elḳā ve yere attı And he cast down
Vav,,Lam,Gaf,,
6,,30,100,, 		CONJ – prefixed conjunction wa (and)
V – 3rd person masculine singular (form IV) perfect verb
الواو عاطفة
فعل ماض
الألواح ل و ح | LVḪ ELÊLVEḪ l-elvāHa levhaları the tablets
Elif,Lam,,Lam,Vav,Elif,Ha,
1,30,,30,6,1,8, 		N – accusative masculine plural noun
اسم منصوب
وأخذ ا خ ذ | EḢZ̃ VÊḢZ̃ ve eḣaƶe ve tuttu and seized
Vav,,Hı,Zel,
6,,600,700, 		CONJ – prefixed conjunction wa (and)
V – 3rd person masculine singular perfect verb
الواو عاطفة
فعل ماض
برأس ر ا س | RES BRÊS bira'si başını by head,
Be,Re,,Sin,
2,200,,60, 		P – prefixed preposition bi
N – genitive masculine noun
جار ومجرور
أخيه ا خ و | EḢV ÊḢYH eḣīhi kardeşinin his brother
,Hı,Ye,He,
,600,10,5, 		N – genitive masculine singular noun
PRON – 3rd person masculine singular possessive pronoun
اسم مجرور والهاء ضمير متصل في محل جر بالاضافة
يجره ج ر ر | CRR YCRH yecurruhu çekmeye başladı dragging him
Ye,Cim,Re,He,
10,3,200,5, 		V – 3rd person masculine singular imperfect verb
PRON – 3rd person masculine singular object pronoun
فعل مضارع والهاء ضمير متصل في محل نصب مفعول به
إليه | ÎLYH ileyhi kendine doğru to himself.
,Lam,Ye,He,
,30,10,5, 		P – preposition
PRON – 3rd person masculine singular object pronoun
جار ومجرور
قال ق و ل | GVL GEL ḳāle (Kardeşi) dedi He said,
Gaf,Elif,Lam,
100,1,30, 		V – 3rd person masculine singular perfect verb
فعل ماض
ابن ب ن ي | BNY EBN bne oğlu """O son"
Elif,Be,Nun,
1,2,50, 		N – accusative masculine noun
اسم منصوب
أم ا م م | EMM ÊM umme anamın (of) my mother!
,Mim,
,40, 		N – genitive feminine singular noun
PRON – 1st person singular possessive pronoun
اسم مجرور والياء المحذوفة ضمير متصل في محل جر بالاضافة
إن | ÎN inne gerçekten Indeed,
,Nun,
,50, 		ACC – accusative particle
حرف نصب
القوم ق و م | GVM ELGVM l-ḳavme bu insanlar the people
Elif,Lam,Gaf,Vav,Mim,
1,30,100,6,40, 		N – accusative masculine noun
اسم منصوب
استضعفوني ض ع ف | ŽAF ESTŽAFVNY steD'ǎfūnī beni hırpaladılar considered me weak
Elif,Sin,Te,Dad,Ayn,Fe,Vav,Nun,Ye,
1,60,400,800,70,80,6,50,10, 		V – 3rd person masculine plural (form X) perfect verb
PRON – subject pronoun
PRON – 1st person singular object pronoun
فعل ماض والواو ضمير متصل في محل رفع فاعل والياء ضمير متصل في محل نصب مفعول به
وكادوا ك و د | KVD̃ VKED̃VE ve kādū ve az daha and were about to
Vav,Kef,Elif,Dal,Vav,Elif,
6,20,1,4,6,1, 		CONJ – prefixed conjunction wa (and)
V – 3rd person masculine plural perfect verb
PRON – subject pronoun
الواو عاطفة
فعل ماض والواو ضمير متصل في محل رفع اسم «كاد»
يقتلونني ق ت ل | GTL YGTLVNNY yeḳtulūnenī beni öldürüyorlardı kill me.
Ye,Gaf,Te,Lam,Vav,Nun,Nun,Ye,
10,100,400,30,6,50,50,10, 		V – 3rd person masculine plural imperfect verb
PRON – subject pronoun
PRON – 1st person singular object pronoun
فعل مضارع والواو ضمير متصل في محل رفع فاعل والياء ضمير متصل في محل نصب مفعول به
فلا | FLE felā So (let) not
Fe,Lam,Elif,
80,30,1, 		REM – prefixed resumption particle
PRO – prohibition particle
الفاء استئنافية
حرف نهي
تشمت ش م ت | ŞMT TŞMT tuşmit güldürme rejoice
Te,Şın,Mim,Te,
400,300,40,400, 		V – 3rd person feminine singular (form IV) imperfect verb, jussive mood
فعل مضارع مجزوم
بي | BY biye üstüme over me
Be,Ye,
2,10, 		P – prefixed preposition bi
PRON – 1st person singular personal pronoun
جار ومجرور
الأعداء ع د و | AD̃V ELÊAD̃EÙ l-eǎ'dā'e düşmanları the enemies,
Elif,Lam,,Ayn,Dal,Elif,,
1,30,,70,4,1,, 		N – accusative masculine plural noun
اسم منصوب
ولا | VLE ve lā asla and (do) not
Vav,Lam,Elif,
6,30,1, 		CONJ – prefixed conjunction wa (and)
NEG – negative particle
الواو عاطفة
حرف نفي
تجعلني ج ع ل | CAL TCALNY tec'ǎlnī beni tutma place me
Te,Cim,Ayn,Lam,Nun,Ye,
400,3,70,30,50,10, 		V – 2nd person masculine singular imperfect verb, jussive mood
PRON – 1st person singular object pronoun
فعل مضارع مجزوم والياء ضمير متصل في محل نصب مفعول به
مع | MA meǎ beraber with
Mim,Ayn,
40,70, 		LOC – accusative location adverb
ظرف مكان منصوب
القوم ق و م | GVM ELGVM l-ḳavmi bu kavimle the people
Elif,Lam,Gaf,Vav,Mim,
1,30,100,6,40, 		N – genitive masculine noun
اسم مجرور
الظالمين ظ ل م | ƵLM ELƵELMYN Z-Zālimīne zalim (who are) wrongdoing.
Elif,Lam,Zı,Elif,Lam,Mim,Ye,Nun,
1,30,900,1,30,40,10,50, 		ADJ – genitive masculine plural active participle
صفة مجرورة
: Dikkat İşareti, Kuran Sözlüğü Projesi kapsamında güncellenmiş ifadelere işaret etmektedir.

Konu Başlığı: -

Kırık Meal (Arapça) : |وَلَمَّا: zaman | رَجَعَ: döndü(ğü) | مُوسَىٰ: Musa | إِلَىٰ: | قَوْمِهِ: kavmine | غَضْبَانَ: kızgın | أَسِفًا: ve üzgün bir halde | قَالَ: dedi | بِئْسَمَا: ne kötü işler yaptınız? | خَلَفْتُمُونِي: arkamdan | مِنْ: | بَعْدِي: benden sonra | أَعَجِلْتُمْ: acele mi ettiniz? | أَمْرَ: emrini (beklemeyip) | رَبِّكُمْ: Rabbinizin | وَأَلْقَى: ve yere attı | الْأَلْوَاحَ: levhaları | وَأَخَذَ: ve tuttu | بِرَأْسِ: başını | أَخِيهِ: kardeşinin | يَجُرُّهُ: çekmeye başladı | إِلَيْهِ: kendine doğru | قَالَ: (Kardeşi) dedi | ابْنَ: oğlu | أُمَّ: anamın | إِنَّ: gerçekten | الْقَوْمَ: bu insanlar | اسْتَضْعَفُونِي: beni hırpaladılar | وَكَادُوا: ve az daha | يَقْتُلُونَنِي: beni öldürüyorlardı | فَلَا: | تُشْمِتْ: güldürme | بِيَ: üstüme | الْأَعْدَاءَ: düşmanları | وَلَا: asla | تَجْعَلْنِي: beni tutma | مَعَ: beraber | الْقَوْمِ: bu kavimle | الظَّالِمِينَ: zalim |
Kırık Meal (Harekesiz) : |ولما WLME zaman | رجع RCA döndü(ğü) | موسى MWS Musa | إلى ÎL | قومه GWMH kavmine | غضبان ĞŽBEN kızgın | أسفا ÊSFE ve üzgün bir halde | قال GEL dedi | بئسما BÙSME ne kötü işler yaptınız? | خلفتموني ḢLFTMWNY arkamdan | من MN | بعدي BAD̃Y benden sonra | أعجلتم ÊACLTM acele mi ettiniz? | أمر ÊMR emrini (beklemeyip) | ربكم RBKM Rabbinizin | وألقى WÊLG ve yere attı | الألواح ELÊLWEḪ levhaları | وأخذ WÊḢZ̃ ve tuttu | برأس BRÊS başını | أخيه ÊḢYH kardeşinin | يجره YCRH çekmeye başladı | إليه ÎLYH kendine doğru | قال GEL (Kardeşi) dedi | ابن EBN oğlu | أم ÊM anamın | إن ÎN gerçekten | القوم ELGWM bu insanlar | استضعفوني ESTŽAFWNY beni hırpaladılar | وكادوا WKED̃WE ve az daha | يقتلونني YGTLWNNY beni öldürüyorlardı | فلا FLE | تشمت TŞMT güldürme | بي BY üstüme | الأعداء ELÊAD̃EÙ düşmanları | ولا WLE asla | تجعلني TCALNY beni tutma | مع MA beraber | القوم ELGWM bu kavimle | الظالمين ELƵELMYN zalim |
Kırık Meal (Okunuş) : |velemmā: zaman | raceǎ: döndü(ğü) | mūsā: Musa | ilā: | ḳavmihi: kavmine | ğaDbāne: kızgın | esifen: ve üzgün bir halde | ḳāle: dedi | bi'semā: ne kötü işler yaptınız? | ḣaleftumūnī: arkamdan | min: | beǎ'dī: benden sonra | eǎciltum: acele mi ettiniz? | emra: emrini (beklemeyip) | rabbikum: Rabbinizin | ve elḳā: ve yere attı | l-elvāHa: levhaları | ve eḣaƶe: ve tuttu | bira'si: başını | eḣīhi: kardeşinin | yecurruhu: çekmeye başladı | ileyhi: kendine doğru | ḳāle: (Kardeşi) dedi | bne: oğlu | umme: anamın | inne: gerçekten | l-ḳavme: bu insanlar | steD'ǎfūnī: beni hırpaladılar | ve kādū: ve az daha | yeḳtulūnenī: beni öldürüyorlardı | felā: | tuşmit: güldürme | biye: üstüme | l-eǎ'dā'e: düşmanları | ve lā: asla | tec'ǎlnī: beni tutma | meǎ: beraber | l-ḳavmi: bu kavimle | Z-Zālimīne: zalim |
Kırık Meal (Transcript) : |VLME: zaman | RCA: döndü(ğü) | MVS: Musa | ÎL: | GVMH: kavmine | ĞŽBEN: kızgın | ÊSFE: ve üzgün bir halde | GEL: dedi | BÙSME: ne kötü işler yaptınız? | ḢLFTMVNY: arkamdan | MN: | BAD̃Y: benden sonra | ÊACLTM: acele mi ettiniz? | ÊMR: emrini (beklemeyip) | RBKM: Rabbinizin | VÊLG: ve yere attı | ELÊLVEḪ: levhaları | VÊḢZ̃: ve tuttu | BRÊS: başını | ÊḢYH: kardeşinin | YCRH: çekmeye başladı | ÎLYH: kendine doğru | GEL: (Kardeşi) dedi | EBN: oğlu | ÊM: anamın | ÎN: gerçekten | ELGVM: bu insanlar | ESTŽAFVNY: beni hırpaladılar | VKED̃VE: ve az daha | YGTLVNNY: beni öldürüyorlardı | FLE: | TŞMT: güldürme | BY: üstüme | ELÊAD̃EÙ: düşmanları | VLE: asla | TCALNY: beni tutma | MA: beraber | ELGVM: bu kavimle | ELƵELMYN: zalim |
Abdulbaki Gölpınarlı : Mûsâ, kızgın bir halde acıklanarak kavmine dönünce dedi ki: Benden sonra ne de kötü bir iş işlediniz, Rabbinizin vaadettiği müddet bitmeden acele mi ettiniz? Ve levihleri atıp kardeşinin saçından, sakalından tutarak kendisine doğru çekmeye başladı. Hârûn, anam oğlu dedi, bu kavim, gerçekten de âciz bıraktı beni, az kaldı ki öldürüyorlardı da, onun için bana bu harekette bulunup düşmanları sevindirme ve beni zulmeden kavimle berâber tutma.
Adem Uğur : Musa, kızgın ve üzgün bir halde kavmine dönünce: "Benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?" dedi. Tevrat levhalarını yere attı ve kardeşinin (Harun'un) başını tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): "Anam oğlu! Bu kavim beni cidden zayıf gördüler ve nerede ise beni öldüreceklerdi. Sen de düşmanları bana güldürme ve beni bu zalim kavimle beraber tutma!" dedi.
Ahmed Hulusi : Musa halkına öfkeli ve üzgün olarak döndüğünde: "Arkam sıra ne kadar çirkin şeyler yaptınız! Rabbinizin hükmünü bekleyemediniz mi?" dedi. . . (Derken) levhaları yere bırakıp, kardeşinin başını tuttu ve onu kendine çekti. . . (Harun) dedi ki: "Anamın oğlu! Muhakkak ki bu topluluk beni zayıf - güçsüz buldu ve nerede ise beni öldüreceklerdi. . . Düşmanlarımı sevindirme ve beni şu zâlimler topluluğu ile bir tutma!"
Ahmet Tekin : Mûsâ öfkeli ve üzüntülü bir halde kavmine döndüğünde: 'Ben gittikten sonra bana ne kötü bir halef oldunuz! Rabbinizin planının, programının gerçekleşmesini beklememeniz, bu aceleniz niye?' dedi. Elindeki kutsal kitap sayfaları olan levhaları yere attı. Kardeşi Hârûn’un başından tutarak kendine doğru çekmeye başladı. Hârûn: 'Ey anamın oğlu, inan ki, bu kavim beni güçsüz buldu. Az kalsın beni öldürüyorlardı. Sen de bana böyle yaparak düşmanları sevindirme. Beni de, bu, isyanda inkârda ısrar eden zâlim kavimle bir tutma' dedi.
Ahmet Varol : Musa öfkeli ve üzgün bir halde kavminin yanına döndüğünde: 'Benim arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz?' dedi [10]. Levhaları yere attı ve kardeşinin kafasından tutup kendine doğru çekti. (Kardeşi Harun): 'Ey annemin oğlu! Bu topluluk beni iyice zayıf görüp hırpaladı ve neredeyse beni öldüreceklerdi. Üzerime düşmanları güldürme ve beni zalimler topluluğu ile beraber tutma' dedi.
Ali Bulaç : Musa kavmine oldukça kızgın, üzgün olarak döndüğünde onlara: "Beni arkamdan, ne kötü temsil ettiniz? Rabbinizin emrini çabuklaştırdınız, öyle mi?" dedi. Levhaları bıraktı ve kardeşini başından tutup kendisine doğru çekiyordu (ki Harun ona:) "Annem oğlu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp güçsüzleştirdi) ve neredeyse beni öldürmeye giriştiler. Bari sen düşmanları sevindirecek bir şey yapma ve beni bu zalimler topluluğuyla birlikte kılma (sayma)" dedi.
Ali Fikri Yavuz : Mûsa, kavmine öfkeli ve kederli dönünce şöyle dedi: “- Ben ayrıldıktan sonra yerime geçtiniz de ne çirkin iş yaptınız! Rabbinizin emriyle dönüşüme sabretmeyip buzağı mı yaptınız?” Öfkesinden elindeki Tevrat levhalarını yere bıraktı ve kardeşi Harûn’u başından (saç-sakalından) tutup kendine doğru çekmeğe başladı. Harûn şöyle dedi: “- Ey anam oğlu (öz kardeşim), gerçekten bu kavim beni zayıf gördüler. Az kaldı ki beni öldüreceklerdi. Sen de bana düşmanları sevindirecek harekette bulunma böyle. Beni bu zalimler topluluğu ile bir tutma.”
Bekir Sadak : Musa, milletine, kizgin ve uzgun olarak donunce «Benim arkamdan ne kotu olmussunuz! Rabbinizin emrinin cabucak gelmesini mi istiyorsunuz?» dedi, levhalari atti ve kardesinin basindan tutup kendine dogru cekti. Harun: «Ey annem oglu! Bu millet beni kucumsedi; az kalsin olduruyorlardi. Bana, dusmanlari sevindirecek sekilde davranma beni bu zalim milletle bir sayma» dedi.
Celal Yıldırım : Musa (Tûr Dağı'ndaki görevini tamamlayıp kavmine) öfkeli ve üzgün bir halele dönünce, (Harun'a): «Benden sonra yerime geçip ne kötü işler işlemişsin! Rabbimizin emrini (size vereceği azabı) mı acele beklediniz ?» dedi ve elindeki (Tevrat âyetleri yazılı) Levhaları bırakıverdi de kardeşinin başından tutup kendine doğru çekmeğe başladı. Kardeşi ona : «Anamın oğlu I Doğrusu bu kavim beni küçümseyip hırpaladılar ve neredeyse beni öldürüyorlardı; artık sen de bana karşı düşmanları sevindirme ve bu zâlim kavimle bir tutma» dedi.
Diyanet İşleri : Mûsâ, kavmine kızgın ve üzgün olarak döndüğünde, “Benden sonra arkamdan ne kötü işler yaptınız! Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz?” dedi. (Öfkesinden) levhaları attı ve kardeşinin saçından tuttu, onu kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi) “Ey anam oğlu” dedi, “Kavim beni güçsüz buldu. Az kalsın beni öldürüyorlardı. Sen de bana böyle davranarak düşmanları sevindirme. Beni o zalimler topluluğu ile bir tutma.”
Diyanet İşleri (eski) : Musa, milletine, kızgın ve üzgün olarak dönünce 'Benim arkamdan ne kötü olmuşsunuz! Rabbinizin emrinin çabucak gelmesini mi istiyorsunuz?' dedi, levhaları attı ve kardeşinin başından tutup kendine doğru çekti. Harun: 'Ey annem oğlu! Bu millet beni küçümsedi; az kalsın öldürüyorlardı. Bana, düşmanları sevindirecek şekilde davranma, beni bu zalim milletle bir sayma' dedi.
Diyanet Vakfi : Musa, kızgın ve üzgün bir halde kavmine dönünce: «Benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?» dedi. Tevrat levhalarını yere attı ve kardeşinin (Harun'un) başını tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): «Anam oğlu! Bu kavim beni cidden zayıf gördüler ve nerede ise beni öldüreceklerdi. Sen de düşmanları bana güldürme ve beni bu zalim kavimle beraber tutma!» dedi.
Edip Yüksel : Musa, kızgın ve hayal kırıklığına uğramış olarak halkına döndüğü zaman, 'Benden sonra arkamdan ne kötü işler yaptınız! Rabbinizin emrine dayanamadınız mı,' dedi, levhaları yere attı, kardeşinin başını tutup kendine doğru çekti. (Kardeşi): 'Anamın oğlu, dedi, bu halk benim zayıflığımdan yararlandı, nerdeyse beni öldüreceklerdi. Üzerime vararak düşmanı güldürme, beni bu zalim halkla bir tutma.'
Elmalılı (sadeleştirilmiş - 2) : Musa, öfkeli ve üzüntülü olarak kavmine döndüğünde şöyle dedi: «Bana arkamdan ne kötü bir halef oldunuz! Rabbinizin emriyle dönüşümü beklemeden acele mi ettiniz?» Elindeki levhaları bıraktı ve kardeşi Harun'u başından tutarak kendine doğru çekmeye başladı. Harun, «Ey anamın oğlu!» dedi, «inan ki, bu kavim beni güçsüz buldu, az daha beni öldürüyorlardı, sen de bana böyle yaparak düşmanları sevindirme ve beni bu zalim kavimle bir tutma.»
Elmalılı (sadeleştirilmiş) : Musa kızgın ve üzgün olarak kavmine döndüğü vakit: «Bana arkamdan ne kötü halef oldunuz. Rabbinizin emrini beklemeyip acele mi ettiniz?» dedi ve levhaları bırakıp kardeşinin başından tuttu ve kendine doğru çekmeye başladı. Harun: «Anamın oğlu! İnan ki, bu adamlar beni hırpaladılar, az daha beni öldürüyorlardı. Sen de benimle düşmanları sevindirecek bir harekette bulunma ve beni bu zalim kavimle bir tutma.» dedi.
Elmalılı Hamdi Yazır : Vaktâki Musâ kavmine gadabnâk, esefnâk, olarak döndü, bana arkamdan ne fena halef oldunuz? Rabbınızın emrini ivdiniz mi? dedi ve elvahı bırakıverib kardeşini başından tuttu, kendine doğru çekiyordu, Anam oğlu, dedi: inan olsun bu kavm beni hırpaladılar, az daha beni öldürüyorlardı, sen de benimle düşmanları sevindirme ve beni bu zalim kavm ile beraber tutma
Fizilal-il Kuran : Musa kızgın ve üzgün olarak soydaşlarının yanına dönünce «Benim arkamdan yokluğumda ne kötü işler yapmışsınız? Yoksa Rabbinizin hükmünü öne almaya mı kalkıştınız?» dedi, levhaları yere attı ve kardeşinin başını tutup kendine doğru çekti. Kardeşi ise, «Ey anamoğlu, soydaşlarım beni saymadılar, horladılar, neredeyse beni öldüreceklerdi, beni düşmanları güldürecek biçimde hırpalama, zalimlerle bir tutma» dedi.
Gültekin Onan : Musa kavmine oldukça kızgın, üzgün olarak döndüğünde onlara: "Beni arkamdan ne kötü temsil ettiniz. Rabbinizin buyruğunu çabuklaştırdınız, öyle mi?" dedi. Levhaları bıraktı ve kardeşini başından tutup kendisine doğru çekti (ki Harun ona:) "Annem oğlu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp güçsüzleştirdi) ve neredeyse beni öldürmeye kalkıştılar. Bari sen düşmanları sevindirecek bir şey yapma ve beni bu zalimler topluluğuyla birlikte kılma (sayma)" dedi.
Hakkı Yılmaz : Ve Mûsâ, öfkeli ve üzüntülü olarak toplumuna döndüğünde, “Bana arkamdan ne kötü bir halef/ nesil oldunuz! Rabbinizin emrini çabuklaştırdınız mı?” dedi. Ve levhaları bıraktı ve kardeşi Hârûn'u kendine çekerek başından tuttu. Hârûn: “Ey anamın oğlu! İnan ki, bu toplum beni güçsüz düşürdü, az daha beni öldüreceklerdi. Onun için bana düşmanları sevindirecek bir şey yapma. Ve beni bu zâlimler toplumu ile bir tutma” dedi.
Hasan Basri Çantay : Musa, kavmine öfkeli, kederli döndüğü zaman dedi ki: «Size bırakdığım şu makaamımda arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini (beklemeyib) acele etdiniz ha»? (Tevrat) levhaları (nı) bırakıverib kardeşinin başından tutdu, onu kendine doğru çekiyordu. (Harun) «Anam oğlu», dedi, bu kavm (bu adamlar) beni cidden zaîf gördüler (hırpaladılar). Az kaldı ki beni öldüreceklerdi. Sen de bana düşmanları sevindirecek hareketde bulunma böyle. Beni zâlimler gürûhiyle beraber, tutma».
Hayrat Neşriyat : Böylece Mûsâ (Tûr dağından, onların yaptıklarından dolayı) kızgın ve üzgün olarak kavmine dönünce: 'Bana ardımdan ne kötü halef oldunuz! Rabbinizin emrine(sabretmeden) acele mi ettiniz?' dedi. (Tevrât) levhaları(nı yere) bıraktı ve kardeşinin başından tuttu, onu kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi de:) '(Ey) anamın oğlu! Doğrusu (bu) kavim beni hırpaladı ve nerede ise beni öldürüyorlardı! Artık düşmanları bana güldürme ve beni (bu) zâlimler gürûhuyla berâber tutma!' dedi.
İbni Kesir : Musa; kavmine kızgın ve üzgün dönünce; benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız? Rabbınızın emrinin çabucak gelmesini mi istediniz? dedi ve levhaları attı. Kardeşinin başından tutup kendisine doğru çekiyordu: Ey anamın oğlu, bu kavim beni gerçekten zayıf gördüler. Az kalsın öldürüyorlardı. Sen de bana düşmanları sevindirecek harekette bulunma ve beni zalimler güruhu ile bir tutma, dedi.
İskender Evrenosoğlu : Ve Musa (A.S), (Allahû Tealâ'nın huzurundan) üzüntülü ve öfkeli olarak döndüğü zaman (Allahû Tealâ, ona kavminin saptığını söylemişti: Taha-85). Onlara şöyle dedi: “Benden sonra (benim yokluğumda) bana ne kötü halef oldunuz. Rabbinizin emrine acele mi ettiniz (beklemediniz)?” Ve levhaları bıraktı. Kardeşinin başını tuttu. Onu kendine doğru çekiyor(ken), (Harun A.S) şöyle dedi: “Ey annem oğlu! Muhakkak ki; (bu) kavim, beni zayıf (güçsüz) buldu. Neredeyse beni öldürüyorlardı. Artık benimle (bana böyle yaparak), düşmanlarımın yüzlerini güldürme (sevindirme) ve beni, zalim kavim ile beraber kılma.”
Muhammed Esed : Ve Musa, halkına döndüğünde, öfke ve üzüntü içinde onlara, "Benim yokluğumda ne kötü bir yol tutmuşsunuz böyle!" dedi, "Rabbinizin buyruğunu bir kenara attınız, öyle mi?" Ve (Kanun) levhalarını yere attı, kardeşinin başından yakalayıp kendine doğru çekti. Harun: "Ey anamın oğlu" diye sızlandı, "halk beni güçsüz gördü ve neredeyse öldüreceklerdi beni: bunun için benim acımla düşmanlarımı sevindirme ve beni zalimler topluluğuyla bir tutma!"
Ömer Nasuhi Bilmen : Vaktâ ki, Mûsa kavmine gazaplı, pek kederli bir halde döndü, dedi ki: «Benden sonra bana ne kötü halef oldunuz! Rabbinizin emrini acele mi ediverdiniz?» Ve levhaları bıraktı ve kardeşinin başından tutarak kendisine doğru çekiverdi. (Kardeşi de) Dedi ki: «Ey anamın oğlu! Bu kavim muhakkak ki beni zayıf saydılar ve az kaldı beni öldürüyorlardı. Artık benimle düşmanları sevindirme ve beni zalimler olan kavim ile beraber kılma.»
Ömer Öngüt : Musa, kavmine öfkeli ve üzgün bir halde dönünce: “Ben sizi geride bırakıp gidince ne kötü olmuşsunuz. Rabbinizin emrinin çabucak gelmesini mi istiyorsunuz?” dedi. Elindeki Tevrat levhalarını bırakıverdi ve kardeşinin başından tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): “Anamın oğlu! Bunlar beni zayıf görüp hırpaladılar, az daha beni öldürüyorlardı. Bana düşmanları sevindirecek şekilde davranma. Beni bu zâlimler gürûhu ile bir tutma!” dedi.
Şaban Piriş : Musa kavmine kızgın ve üzgün olarak dönünce: -Benim ardımdan ne kötü işler yaptınız. Rabbinizin azabını mı acele istediniz? dedi. Levhaları bırakıp kardeşinin başını tutarak kendisine çekti. Harun: -Ey anamın oğlu, toplum beni güçsüz bıraktı. Zayıf gördü, bana tabi olmadı. Neredeyse beni öldürüyorlardı. Bana düşmanları sevindirecek şekilde davranma, zalim toplumla bir tutma! dedi.
Suat Yıldırım : Mûsâ pek öfkeli ve üzgün olarak halkına dönünce:"Benden sonra arkamdan ne kötü işler yapmışsınız! Rabbinizin emrini çarçabuk terk mi ettiniz!" dedi ve... levhaları yere bırakıverdi. Kardeşini başından tutup, kendisine doğru çekmeye başladı. Harun ise ona: "Ey annemin oğlu!" dedi: "İnan ki bu millet beni fena halde hırpaladı, nerdeyse beni linç edip öldüreceklerdi. Ne olur, düşmanlarımı üstüme güldürme, beni bu zalim milletle bir tutma!"
Süleyman Ateş : Mûsâ, kavmine kızgın ve üzgün bir halde dönünce: "Benden sonra arkamdan ne kötü işler yaptınız? Rabbinizin emrini (beklemeyip) acele mi ettiniz?" dedi, levhaları yere attı ve kardeşinin başını tutup kendine doğru çekmeye başladı. (Kardeşi): "Anamın oğlu, dedi, bu insanlar beni hırpaladılar, az daha beni öldürüyorlardı. (Ne olur) düşmanları üstüme güldürme, beni bu zâlim kavimle beraber tutma!"
Tefhim-ul Kuran : Musa kavmine oldukça kızgın, üzgün olarak döndüğünde onlara: «Beni arkamdan, ne kötü temsil ettiniz. Rabbinizin emrini çabuklaştırdınız, öyle mi?» dedi. Levhaları bıraktı ve kardeşini başından tutup kendisine doğru çekiyordu (ki Harun ona:) «Annem oğlu, bu topluluk beni zayıflattı (hırpalayıp güçsüzleştirdi) ve neredeyse beni öldürmeye giriştiler. Bari sen düşmanları sevindirecek bir şey yapma ve beni bu zalimler topluluğuyla birlikte kılma (sayma)» dedi.
Ümit Şimşek : Musa kızgın ve üzgün şekilde kavmine dönünce, 'Benim arkamdan ne kötü şeyler yapmışsınız!' dedi. 'Rabbinizin emrini beklemeyip de acele mi ettiniz?' Levhaları bıraktı, kardeşini başından tutup kendisine çekti. Harun, 'Ey anamın oğlu,' dedi. 'Bu millet beni zayıf buldu da sözümü dinlemedi. Az kalsın beni öldürüyorlardı. Bana kızıp da düşmanları sevindirme; beni zalimler güruhuyla bir tutma.'
Yaşar Nuri Öztürk : Musa, kızgın ve üzgün bir halde kavmine döndüğünde şöyle dedi: "Benden sonra arkamdan ne kötü şeyler yaptınız! Rabbinizin emrini bekleyemediniz mi? Levhaları yere attı, kardeşinin başını tuttu, kendisine doğru çekiyordu. Kardeşi dedi ki: "Ey annem oğlu! Bu topluluk beni horlayıp hırpaladı. Nerdeyse canımı alıyorlardı. Bir de sen düşmanları bana güldürme. Beni şu zalim toplulukla bir tutma."

Kuran Mealleri Veritabanı ve Site Dosyalarını indirmek için TIKLAYINIZ.
[Sitemiz kurulum ve geliştirme aşamasındadır. Hatalar, eksikler bulunmaktadır! Lütfen dikkatli olunuz.]
{ayet_meali.php}