| Kırık Meal (Arapça) Meali |
|
 |الر: Elif Lam Ra  | تِلْكَ: şunlar | ايَاتُ: ayetleridir | الْكِتَابِ: Kitabın | وَقُرْانٍ: ve Kur'an'ın | مُبِينٍ: apaçık | (15:1) | |
| |رُبَمَا: bir zaman gelir ki | يَوَدُّ: arzu ederler | الَّذِينَ: kimseler | كَفَرُوا: inkar eden(ler) | لَوْ: keşke | كَانُوا: olsaydılar (diye) | مُسْلِمِينَ: müslüman | (15:2) | |
| |ذَرْهُمْ: bırak onları | يَأْكُلُوا: yesinler | وَيَتَمَتَّعُوا: ve eğlensinler | وَيُلْهِهِمُ: ve onları oyalasın | الْأَمَلُ: arzu | فَسَوْفَ: yakında | يَعْلَمُونَ: bileceklerdir | (15:3) | |
| |وَمَا: | أَهْلَكْنَا: biz yok etmedik | مِنْ: hiçbir | قَرْيَةٍ: kenti | إِلَّا: dışında | وَلَهُ: ve onlar | كِتَابٌ: bir yazısı | مَعْلُومٌ: bilinen | (15:4) | |
| |مَا: ne | تَسْبِقُ: geçebilir | مِنْ: hiçbir | أُمَّةٍ: millet | أَجَلَهَا: süresini | وَمَا: ne de | يَسْتَأْخِرُونَ: geri kalır | (15:5) | |
| |وَقَالُوا: dediler ki | يَا : EY/HEY/AH | أَيُّهَا: SİZ! | الَّذِي: kimse | نُزِّلَ: indirilmiş olan | عَلَيْهِ: kendisine | الذِّكْرُ: Zikir (Kitap) | إِنَّكَ: sen mutlaka | لَمَجْنُونٌ: delisin | (15:6) | |
| |لَوْ: neden | مَا: | تَأْتِينَا: bize getirmiyorsun | بِالْمَلَائِكَةِ: melekleri | إِنْ: eğer | كُنْتَ: isen | مِنَ: -den | الصَّادِقِينَ: salihler- | (15:7) | |
| |مَا: | نُنَزِّلُ: biz indirmeyiz | الْمَلَائِكَةَ: melekleri | إِلَّا: olmaksızın | بِالْحَقِّ: hak ile | وَمَا: ve olmaz | كَانُوا: onların | إِذًا: o zaman da | مُنْظَرِينَ: mühletleri | (15:8) | |
| |إِنَّا: şüphesiz | نَحْنُ: biz | نَزَّلْنَا: indirdik | الذِّكْرَ: O Zikri (Kitap)ı | وَإِنَّا: ve elbette biziz | لَهُ: O'nun | لَحَافِظُونَ: koruyucuları | (15:9) | |
| |وَلَقَدْ: ve andolsun | أَرْسَلْنَا: elçiler gönderdik | مِنْ: | قَبْلِكَ: senden önceki | فِي: içine | شِيَعِ: milletlerin | الْأَوَّلِينَ: geçmiş | (15:10) | |
| |وَمَا: | يَأْتِيهِمْ: onlara gelmezdi | مِنْ: hiçbir | رَسُولٍ: elçi | إِلَّا: | كَانُوا: olmadıkları | بِهِ: onunla | يَسْتَهْزِئُونَ: alay ediyor | (15:11) | |
| |كَذَٰلِكَ: işte böyle | نَسْلُكُهُ: onu sokarız | فِي: içine | قُلُوبِ: kalbleri | الْمُجْرِمِينَ: suçluların | (15:12) | |
| |لَا: | يُؤْمِنُونَ: inanmazlar | بِهِ: ona | وَقَدْ: elbette | خَلَتْ: geçtiği halde | سُنَّةُ: sünneti | الْأَوَّلِينَ: öncekilerin | (15:13) | |
| |وَلَوْ: şayet | فَتَحْنَا: açsak da | عَلَيْهِمْ: onlara | بَابًا: bir kapı | مِنَ: -ten | السَّمَاءِ: gök- | فَظَلُّوا: olsalardı | فِيهِ: oraya | يَعْرُجُونَ: çıkacak | (15:14) | |
| |لَقَالُوا: derlerdi | إِنَّمَا: herhalde | سُكِّرَتْ: döndürüldü | أَبْصَارُنَا: gözlerimiz | بَلْ: doğrusu | نَحْنُ: biz | قَوْمٌ: bir topluluğuz | مَسْحُورُونَ: büyülenmiş | (15:15) | |
| |وَلَقَدْ: ve andolsun | جَعَلْنَا: biz yaptık | فِي: | السَّمَاءِ: gökte | بُرُوجًا: burçlar | وَزَيَّنَّاهَا: ve onu süsledik | لِلنَّاظِرِينَ: bakanlar için | (15:16) | |
| |وَحَفِظْنَاهَا: ve onu koruduk | مِنْ: | كُلِّ: her | شَيْطَانٍ: şeytandan | رَجِيمٍ: recim (taşlanmış) | (15:17) | |
| |إِلَّا: ancak hariçtir | مَنِ: kimse | اسْتَرَقَ: hırsızlığı eden | السَّمْعَ: kulak | فَأَتْبَعَهُ: onu kovalar | شِهَابٌ: bir alev | مُبِينٌ: parlak | (15:18) | |
| |وَالْأَرْضَ: ve arzı | مَدَدْنَاهَا: yaydık | وَأَلْقَيْنَا: ve attık | فِيهَا: oraya | رَوَاسِيَ: sağlam dağlar | وَأَنْبَتْنَا: ve bitirdik | فِيهَا: orada | مِنْ: | كُلِّ: her | شَيْءٍ: şey(den) | مَوْزُونٍ: ölçülü mütenasib | (15:19) | |
| |وَجَعَلْنَا: ve var ettik | لَكُمْ: sizin için | فِيهَا: orada | مَعَايِشَ: geçimlikler | وَمَنْ: ve canlılar için | لَسْتُمْ: olmadığınız | لَهُ: onları | بِرَازِقِينَ: rızıklandırıcı | (15:20) | |
| |وَإِنْ: ve yoktur | مِنْ: hiçbir | شَيْءٍ: şey | إِلَّا: sadece | عِنْدَنَا: bizim yanımızdadır | خَزَائِنُهُ: hazineleri | وَمَا: ve | نُنَزِّلُهُ: biz indirmeyiz | إِلَّا: dışında | بِقَدَرٍ: bir miktar | مَعْلُومٍ: bilinen | (15:21) | |
| |وَأَرْسَلْنَا: ve gönderdik | الرِّيَاحَ: rüzgarları | لَوَاقِحَ: aşılayıcı olarak | فَأَنْزَلْنَا: indirdik | مِنَ: -ten | السَّمَاءِ: gök- | مَاءً: su | فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ: böylece sizi suladık | وَمَا: ve değilsiniz | أَنْتُمْ: siz | لَهُ: onu | بِخَازِنِينَ: depolayan | (15:22) | |
| |وَإِنَّا: biziz | لَنَحْنُ: elbette biz | نُحْيِي: yaşatırız | وَنُمِيتُ: ve öldürürüz | وَنَحْنُ: ve biziz | الْوَارِثُونَ: gerçek varis olan | (15:23) | |
| |وَلَقَدْ: andolsun | عَلِمْنَا: biliriz | الْمُسْتَقْدِمِينَ: önce geçenleri | مِنْكُمْ: sizden | وَلَقَدْ: ve elbette | عَلِمْنَا: biliriz | الْمُسْتَأْخِرِينَ: geri kalanları da | (15:24) | |
| |وَإِنَّ: ve gerçekten | رَبَّكَ: Rabbindir | هُوَ: O | يَحْشُرُهُمْ: onları toplayacak olan | إِنَّهُ: muhakak O | حَكِيمٌ: Hakîmdir | عَلِيمٌ: Bilendir | (15:25) | |
| |وَلَقَدْ: ve andolsun | خَلَقْنَا: biz yarattık | الْإِنْسَانَ: insanı | مِنْ: -dan | صَلْصَالٍ: pişmemiş çamur- | مِنْ: -tan | حَمَإٍ: cıvık balçık- | مَسْنُونٍ: değişmiş | (15:26) | |
| |وَالْجَانَّ: ve Cinleri | خَلَقْنَاهُ: yarattık | مِنْ: | قَبْلُ: daha önce | مِنْ: -ten | نَارِ: ateş- | السَّمُومِ: nüfuz eden | (15:27) | |
| |وَإِذْ: ve bir zaman | قَالَ: demişti ki | رَبُّكَ: Rabbin | لِلْمَلَائِكَةِ: meleklere | إِنِّي: muhakkak ben | خَالِقٌ: yaratacağım | بَشَرًا: bir insan | مِنْ: | صَلْصَالٍ: kupkuru çamurdan | مِنْ: -tan | حَمَإٍ: balçık- | مَسْنُونٍ: değişken | (15:28) | |
| |فَإِذَا: zaman | سَوَّيْتُهُ: onu düzenlediğim | وَنَفَخْتُ: ve üflediğimde | فِيهِ: ona | مِنْ: | رُوحِي: ruhumdan | فَقَعُوا: hemen kapanın | لَهُ: ona | سَاجِدِينَ: secdeye | (15:29) | |
| |فَسَجَدَ: secde ettiler | الْمَلَائِكَةُ: melekler | كُلُّهُمْ: hepsi | أَجْمَعُونَ: topluca | (15:30) | |
| |إِلَّا: yalnız | إِبْلِيسَ: İblis | أَبَىٰ: kabul etmedi | أَنْ: | يَكُونَ: olmayı | مَعَ: beraber | السَّاجِدِينَ: secde edenlerle | (15:31) | |
| |قَالَ: dedi ki | يَا: EY/HEY/AH | إِبْلِيسُ: İblis | مَا: ne (oldu) | لَكَ: sana | أَلَّا: | تَكُونَ: sen olmadın | مَعَ: beraber | السَّاجِدِينَ: secde edenlerle | (15:32) | |
| |قَالَ: dedi | لَمْ: | أَكُنْ: ben edemem | لِأَسْجُدَ: secde | لِبَشَرٍ: insana | خَلَقْتَهُ: yarattığın | مِنْ: -dan | صَلْصَالٍ: bir çamur- | مِنْ: -tan | حَمَإٍ: bir balçık- | مَسْنُونٍ: değişken | (15:33) | |
| |قَالَ: dedi | فَاخْرُجْ: öyleyse çık | مِنْهَا: oradan | فَإِنَّكَ: çünkü sen | رَجِيمٌ: kovuldun | (15:34) | |
| |وَإِنَّ: ve şüphesiz | عَلَيْكَ: üzerine | اللَّعْنَةَ: la'net edilecektir | إِلَىٰ: kadar | يَوْمِ: gününe | الدِّينِ: ceza | (15:35) | |
| |قَالَ: dedi ki | رَبِّ: Rabbim | فَأَنْظِرْنِي: (bari) beni ertele | إِلَىٰ: kadar | يَوْمِ: güne | يُبْعَثُونَ: tekrar dirilecekleri | (15:36) | |
| |قَالَ: dedi | فَإِنَّكَ: haydi sen | مِنَ: | الْمُنْظَرِينَ: ertelenmişlerdensin | (15:37) | |
| |إِلَىٰ: kadar | يَوْمِ: gününe | الْوَقْتِ: vaktin | الْمَعْلُومِ: bilinen | (15:38) | |
| |قَالَ: dedi | رَبِّ: Rabbim | بِمَا: ötürü | أَغْوَيْتَنِي: beni azdırmandan | لَأُزَيِّنَنَّ: andolsun (günahları) süsleyeceğim | لَهُمْ: onlara | فِي: | الْأَرْضِ: yer yüzünde | وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ: ve onları azdıracağım | أَجْمَعِينَ: hepsini | (15:39) | |
| |إِلَّا: ancak hariç | عِبَادَكَ: kulların | مِنْهُمُ: içlerinden | الْمُخْلَصِينَ: ihlâslı | (15:40) | |
| |قَالَ: buyurdu ki | هَٰذَا: işte budur | صِرَاطٌ: yol | عَلَيَّ: bana varan | مُسْتَقِيمٌ: dosdoğru | (15:41) | |
| |إِنَّ: şüphesiz | عِبَادِي: benim kullarım | لَيْسَ: yoktur | لَكَ: senin | عَلَيْهِمْ: üzerinde | سُلْطَانٌ: bir gücün | إِلَّا: dışında | مَنِ: kimseler | اتَّبَعَكَ: sana uyan | مِنَ: -dan | الْغَاوِينَ: azgınlar- | (15:42) | |
| |وَإِنَّ: ve şüphesiz | جَهَنَّمَ: Cehennem | لَمَوْعِدُهُمْ: onların buluşma yeridir | أَجْمَعِينَ: hepsinin | (15:43) | |
| |لَهَا: onun vardır | سَبْعَةُ: yedi | أَبْوَابٍ: kapısı | لِكُلِّ: her | بَابٍ: kapıya | مِنْهُمْ: onlardan | جُزْءٌ: bir bölüm | مَقْسُومٌ: ayrılmıştır | (15:44) | |
| |إِنَّ: muhakkak | الْمُتَّقِينَ: muttakiler | فِي: | جَنَّاتٍ: cennetlerde | وَعُيُونٍ: pınar başlarındadırlar | (15:45) | |
| |ادْخُلُوهَا: oraya girin | بِسَلَامٍ: esenlikle | امِنِينَ: güven içinde | (15:46) | |
| |وَنَزَعْنَا: çıkarıp atmışızdır | مَا: olan | فِي: | صُدُورِهِمْ: göğüslerindeki | مِنْ: | غِلٍّ: kini | إِخْوَانًا: kardeşler olarak | عَلَىٰ: üzerinde | سُرُرٍ: divanlar | مُتَقَابِلِينَ: karşı karşıya otururlar | (15:47) | |
| |لَا: | يَمَسُّهُمْ: onlara dokunmaz | فِيهَا: orada | نَصَبٌ: hiçbir yorgunluk | وَمَا: ve değillerdir | هُمْ: onlar | مِنْهَا: oradan | بِمُخْرَجِينَ: çıkarılacak | (15:48) | |
| |نَبِّئْ: haber ver | عِبَادِي: kullarıma | أَنِّي: şüphesiz | أَنَا: ben | الْغَفُورُ: bağışlayanım | الرَّحِيمُ: esirgeyenim | (15:49) | |
| |وَأَنَّ: fakat | عَذَابِي: benim azabım | هُوَ: o | الْعَذَابُ: bir azabdır | الْأَلِيمُ: çok acı | (15:50) | |
| |وَنَبِّئْهُمْ: onlara haber ver | عَنْ: -ndan | ضَيْفِ: konukları- | إِبْرَاهِيمَ: İbrahim'in | (15:51) | |
| |إِذْ: ne zaman ki | دَخَلُوا: girmdiler | عَلَيْهِ: onun yanına | فَقَالُوا: ve dediler | سَلَامًا: Selam | قَالَ: dedi ki | إِنَّا: elbette biz | مِنْكُمْ: sizden | وَجِلُونَ: korkuyoruz | (15:52) | |
| |قَالُوا: dediler | لَا: | تَوْجَلْ: korkma | إِنَّا: biz | نُبَشِّرُكَ: sana müjdeleriz | بِغُلَامٍ: bir çocuk | عَلِيمٍ: bilgin | (15:53) | |
| |قَالَ: dedi ki | أَبَشَّرْتُمُونِي: beni mi müjdelediniz? | عَلَىٰ: (rağmen) | أَنْ: | مَسَّنِيَ: bana dokunasına | الْكِبَرُ: ihtiyarlık | فَبِمَ: ne tuhaf | تُبَشِّرُونَ: müjdeliyorsunuz | (15:54) | |
| |قَالُوا: dediler | بَشَّرْنَاكَ: sana müjdeledik | بِالْحَقِّ: gerçeği | فَلَا: asla | تَكُنْ: olma | مِنَ: -den | الْقَانِطِينَ: umut kesenler- | (15:55) | |
| |قَالَ: dedi | وَمَنْ: kim | يَقْنَطُ: umut keser | مِنْ: -nden | رَحْمَةِ: rahmeti- | رَبِّهِ: Rabbinin | إِلَّا: başka | الضَّالُّونَ: sapıklardan | (15:56) | |
| |قَالَ: dedi | فَمَا: nedir? | خَطْبُكُمْ: işiniz | أَيُّهَا: Ey | الْمُرْسَلُونَ: elçiler | (15:57) | |
| |قَالُوا: dediler | إِنَّا: şüphesiz biz | أُرْسِلْنَا: gönderildik | إِلَىٰ: | قَوْمٍ: bir kavme | مُجْرِمِينَ: suç işleyen | (15:58) | |
| |إِلَّا: yalnız hariç | الَ: ailesi | لُوطٍ: Lut | إِنَّا: elbette biz | لَمُنَجُّوهُمْ: onları kurtaracağız | أَجْمَعِينَ: hepsini | (15:59) | |
| |إِلَّا: ancak hariç | امْرَأَتَهُ: karısı | قَدَّرْنَا: olmasını uygun gördük | إِنَّهَا: onun | لَمِنَ: | الْغَابِرِينَ: geri kalanlardan | (15:60) | |
| |فَلَمَّا: ne zaman ki | جَاءَ: geldiklerinde | الَ: ailesine | لُوطٍ: Lut | الْمُرْسَلُونَ: Elçiler | (15:61) | |
| |قَالَ: dedi | إِنَّكُمْ: şüphesiz siz | قَوْمٌ: kimselersiniz | مُنْكَرُونَ: hiç tanınmamış | (15:62) | |
| |قَالُوا: dediler ki | بَلْ: doğrusu | جِئْنَاكَ: biz sana getirdik | بِمَا: | كَانُوا: olduklarını | فِيهِ: hakkında | يَمْتَرُونَ: şüphe etmekte | (15:63) | |
| |وَأَتَيْنَاكَ: ve sana getirdik | بِالْحَقِّ: gerçeği | وَإِنَّا: ve biz elbette | لَصَادِقُونَ: doğru söyleyenleriz | (15:64) | |
| |فَأَسْرِ: hemen yürüt | بِأَهْلِكَ: aileni | بِقِطْعٍ: bir parçasında | مِنَ: | اللَّيْلِ: gecenin | وَاتَّبِعْ: ve git | أَدْبَارَهُمْ: arkalarından | وَلَا: | يَلْتَفِتْ: ardına dönüp bakmasın | مِنْكُمْ: içinizden | أَحَدٌ: hiç kimse | وَامْضُوا: ve gidin | حَيْثُ: yere | تُؤْمَرُونَ: emredildiğiniz | (15:65) | |
| |وَقَضَيْنَا: ve bildirdik | إِلَيْهِ: ona | ذَٰلِكَ: şu | الْأَمْرَ: buyruğu | أَنَّ: mutlaka | دَابِرَ: arkaları | هَٰؤُلَاءِ: şunların | مَقْطُوعٌ: kesilecektir | مُصْبِحِينَ: sabaha girerlerken | (15:66) | |
| |وَجَاءَ: ve geldiler | أَهْلُ: halkı | الْمَدِينَةِ: şehrin | يَسْتَبْشِرُونَ: sevinerek | (15:67) | |
| |قَالَ: dedi | إِنَّ: şüphesiz | هَٰؤُلَاءِ: bunlar | ضَيْفِي: benim konuğumdur | فَلَا: | تَفْضَحُونِ: beni mahcubetmeyin | (15:68) | |
| |وَاتَّقُوا: ve korkun | اللَّهَ: Allah'tan | وَلَا: ve | تُخْزُونِ: beni rezil etmeyin | (15:69) | |
| |قَالُوا: dediler | أَوَلَمْ: | نَنْهَكَ: seni menetmemiş miydik? | عَنِ: -den | الْعَالَمِينَ: alemler- | (15:70) | |
| |قَالَ: dedi | هَٰؤُلَاءِ: işte | بَنَاتِي: kızlarım | إِنْ: eğer | كُنْتُمْ: siz | فَاعِلِينَ: yapacaksanız | (15:71) | |
| |لَعَمْرُكَ: ömrüne andolsun ki | إِنَّهُمْ: onlar | لَفِي: içinde | سَكْرَتِهِمْ: sarhoşlukları | يَعْمَهُونَ: bocalıyorlardı | (15:72) | |
| |فَأَخَذَتْهُمُ: onları yakaladı | الصَّيْحَةُ: korkunç bir ses | مُشْرِقِينَ: güneşin doğarken | (15:73) | |
| |فَجَعَلْنَا: ve getirdik | عَالِيَهَا: üstünü | سَافِلَهَا: altına | وَأَمْطَرْنَا: ve yağdırdık | عَلَيْهِمْ: üzerlerine | حِجَارَةً: taşlar | مِنْ: | سِجِّيلٍ: çamurdan pişmiş | (15:74) | |
| |إِنَّ: şüphesiz | فِي: | ذَٰلِكَ: bunda | لَايَاتٍ: ibretler vardır | لِلْمُتَوَسِّمِينَ: işaretten anlayanlara | (15:75) | |
| |وَإِنَّهَا: ve şüphesiz o | لَبِسَبِيلٍ: bir yol üzerinde | مُقِيمٍ: durmaktadır | (15:76) | |
| |إِنَّ: elbette | فِي: | ذَٰلِكَ: bunda | لَايَةً: bir ibret vardır | لِلْمُؤْمِنِينَ: inananlar için | (15:77) | |
| |وَإِنْ: ve gerçekten | كَانَ: idiler | أَصْحَابُ: halkı | الْأَيْكَةِ: Eyke | لَظَالِمِينَ: zalim kimseler | (15:78) | |
| |فَانْتَقَمْنَا: öcümüzü aldık | مِنْهُمْ: onlardan | وَإِنَّهُمَا: her ikisi de | لَبِإِمَامٍ: (gözler) ön(ün)dedir | مُبِينٍ: apaçık | (15:79) | |
| |وَلَقَدْ: ve andolsun | كَذَّبَ: yalanladılar | أَصْحَابُ: halkı | الْحِجْرِ: Hicr | الْمُرْسَلِينَ: peygamberleri | (15:80) | |
| |وَاتَيْنَاهُمْ: ve onlara verdik | ايَاتِنَا: ayetlerimizi | فَكَانُوا: fakat idiler | عَنْهَا: onlardan | مُعْرِضِينَ: yüz çeviriyorlar | (15:81) | |
| |وَكَانُوا: ve | يَنْحِتُونَ: yontuyorlardı | مِنَ: | الْجِبَالِ: dağlardan | بُيُوتًا: evler | امِنِينَ: güvenli | (15:82) | |
| |فَأَخَذَتْهُمُ: fakat onları da yakaladı | الصَّيْحَةُ: (o) korkunç ses | مُصْبِحِينَ: sabaha girerlerken | (15:83) | |
| |فَمَا: | أَغْنَىٰ: hiçbir şeyi savamadı | عَنْهُمْ: kendilerinden | مَا: şeyler | كَانُوا: oldukları | يَكْسِبُونَ: kazanıyor(lar) | (15:84) | |
| |وَمَا: ve | خَلَقْنَا: biz yaratmadık | السَّمَاوَاتِ: gökleri | وَالْأَرْضَ: ve yeri | وَمَا: ve ne de | بَيْنَهُمَا: bunlar arasındakileri | إِلَّا: ancak (yarattık) | بِالْحَقِّ: hak ile | وَإِنَّ: ve mutlaka | السَّاعَةَ: o sa'at | لَاتِيَةٌ: gelecektir | فَاصْفَحِ: şimdi sen hareket et | الصَّفْحَ: bir hoşgörü ile | الْجَمِيلَ: güzel | (15:85) | |
| |إِنَّ: şüphesiz | رَبَّكَ: Rabbin | هُوَ: O | الْخَلَّاقُ: yaratandır | الْعَلِيمُ: bilendir | (15:86) | |
| |وَلَقَدْ: ve andolsun | اتَيْنَاكَ: sana verdik | سَبْعًا: yedi | مِنَ: | الْمَثَانِي: ikililerden | وَالْقُرْانَ: ve Kur'an'ı | الْعَظِيمَ: büyük | (15:87) | |
| |لَا: | تَمُدَّنَّ: dikme | عَيْنَيْكَ: gözlerini | إِلَىٰ: | مَا: | مَتَّعْنَا: verdiğimiz dünyalığa | بِهِ: onunla | أَزْوَاجًا: bazı çiftlere | مِنْهُمْ: onlardan | وَلَا: ve | تَحْزَنْ: üzülme | عَلَيْهِمْ: onlara | وَاخْفِضْ: ve indir | جَنَاحَكَ: kanadını | لِلْمُؤْمِنِينَ: mü'minlere | (15:88) | |
| |وَقُلْ: ve de ki | إِنِّي: ben ancak | أَنَا: ben | النَّذِيرُ: bir uyarıcıyım | الْمُبِينُ: apaçık | (15:89) | |
| |كَمَا: gibi | أَنْزَلْنَا: indirdiğimiz | عَلَى: | الْمُقْتَسِمِينَ: kısımlara ayıranlara | (15:90) | |
| |الَّذِينَ: onlar ki | جَعَلُوا: ettiler | الْقُرْانَ: Kur'an'ı | عِضِينَ: bölük bölük | (15:91) | |
| |فَوَرَبِّكَ: Rabbin hakkı için | لَنَسْأَلَنَّهُمْ: biz mutlaka soracağız | أَجْمَعِينَ: hepsine | (15:92) | |
| |عَمَّا: | كَانُوا: şeylerden | يَعْمَلُونَ: yaptıkları | (15:93) | |
| |فَاصْدَعْ: açıkça söyle | بِمَا: şeyi | تُؤْمَرُ: emrolunduğun | وَأَعْرِضْ: ve aldırma | عَنِ: | الْمُشْرِكِينَ: ortak koşanlara | (15:94) | |
| |إِنَّا: şüphesiz biz | كَفَيْنَاكَ: sana yeteriz | الْمُسْتَهْزِئِينَ: alay edenler(e karşı) | (15:95) | |
| |الَّذِينَ: kimseler | يَجْعَلُونَ: edinen(ler) | مَعَ: ile beraber | اللَّهِ: Allah | إِلَٰهًا: tanrı | اخَرَ: başka | فَسَوْفَ: yakında | يَعْلَمُونَ: bileceklerdir | (15:96) | |
| |وَلَقَدْ: ve andolsun | نَعْلَمُ: biliyoruz (ki) | أَنَّكَ: senin | يَضِيقُ: daralıyor | صَدْرُكَ: göğsün | بِمَا: şeylere | يَقُولُونَ: onların söylediklerine | (15:97) | |
| |فَسَبِّحْ: (o halde) tesbih et | بِحَمْدِ: hamd ile | رَبِّكَ: Rabbini | وَكُنْ: ve ol | مِنَ: -den | السَّاجِدِينَ: secde edenler- | (15:98) | |
| |وَاعْبُدْ: ve kulluk et | رَبَّكَ: Rabbine | حَتَّىٰ: kadar | يَأْتِيَكَ: sana gelinceye | الْيَقِينُ: yakîn | (15:99) | |
