» 4 / Nisâ Suresi:

Kuran Sırası: 4
İniş Sırası: 92

Kırık Meal (Okunuş) Meali
\|yā : ey \| eyyuhā: SİZ! \| n-nāsu: insanlar \| tteḳū: korkun \| rabbekumu: Rabbinizden \| lleƶī: o ki \| ḣaleḳakum: sizi yarattı \| min: -ten \| nefsin: bir nefis- \| vāHidetin: bir tek \| ve ḣaleḳa: ve yarattı \| minhā: ondan \| zevcehā: eşini \| ve beṧṧe: ve üretti \| minhumā: ikisinden \| ricālen: erkekler \| keṧīran: birçok \| ve nisā'en: ve kadınlar \| vetteḳū: ve sakının \| llahe: Allah'tan \| lleƶī: o ki \| tesā'elūne: birbirinizden dilekte bulunduğunuz \| bihi: adına \| vel'erHāme: ve akrabalık(bağlarını kırmak)tan \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎleykum: sizin üzerinizde \| raḳīben: gözetleyicidir \| (4:1)
\|ve ātū: ve verin \| l-yetāmā: öksüzlere \| emvālehum: mallarını \| ve lā: \| tetebeddelū: değiştirmeyin \| l-ḣabīṧe: pis olanı \| biT-Tayyibi: temiz olanla \| ve lā: \| te'kulū: yemeyin \| emvālehum: onların mallarını \| ilā: katarak \| emvālikum: sizin mallarınıza \| innehu: çünkü bu \| kāne: \| Hūben: bir günahtır \| kebīran: büyük \| (4:2)
\|ve in: şayet \| ḣiftum: korkarsanız \| ellā: \| tuḳsiTū: adaleti sağlayamıyacağınızdan \| fī: hakkında \| l-yetāmā: öksüz(kızlar) \| fenkiHū: alın \| mā: olan \| Tābe: helal \| lekum: size \| mine: -dan \| n-nisā'i: kadınlar- \| meṧnā: ikişer \| veṧulāṧe: ve üçer \| verubāǎ: ve dörder \| fein: yine \| ḣiftum: korkarsanız \| ellā: \| teǎ'dilū: adalet yapamayacağınızdan \| fevāHideten: bir tane (alın) \| ev: yahut \| mā: şeyle (yetinin) \| meleket: sahip olduğu \| eymānukum: ellerinizin \| ƶālike: budur \| ednā: en uygun olan \| ellā: \| teǔlū: haksızlık etmemeniz için \| (4:3)
\|ve ātū: ve verin \| n-nisā'e: kadınlara \| Saduḳātihinne: mehirlerini \| niHleten: bir hak olarak \| fein: eğer \| Tibne: bağışlarlarsa \| lekum: size \| ǎn: \| şey'in: bir kısmını \| minhu: ondan \| nefsen: kendi istekleriyle \| fekulūhu: onu yeyin \| heniyen: afiyetle \| meriyen: iç huzuruyla \| (4:4)
\|ve lā: \| tu'tū: vermeyin \| s-sufehā'e: aklı ermezlere \| emvālekumu: mallarınızı \| lletī: ki \| ceǎle: yapmıştır \| llahu: Allah \| lekum: sizin için \| ḳiyāmen: bir geçim kaynağı \| verzuḳūhum: ve onları besleyin \| fīhā: onunla \| veksūhum: ve giydirin \| ve ḳūlū: ve söyleyin \| lehum: onlara \| ḳavlen: söz \| meǎ'rūfen: güzel \| (4:5)
\|vebtelū: deneyin \| l-yetāmā: öksüzleri \| Hattā: kadar \| iƶā: \| beleğū: varıncaya \| n-nikāHa: nikah (çağına) \| fein: eğer \| ānestum: görürseniz \| minhum: onlarda \| ruşden: bir olgunluk \| fedfeǔ: hemen verin \| ileyhim: kendilerine \| emvālehum: mallarını \| ve lā: \| te'kulūhā: yemeğe kalkmayın \| isrāfen: israf ile \| ve bidāran: ve tez elden \| en: \| yekberū: büyüyüp (geri alacaklar) diye \| ve men: ve kimse \| kāne: olan \| ğaniyyen: zengin \| felyesteǎ'fif: çekinsin \| ve men: ve kimse de \| kāne: olan \| feḳīran: yoksul \| felye'kul: yesin \| bil-meǎ'rūfi: uygun şekilde \| feiƶā: zaman da \| defeǎ'tum: geri verdiğiniz \| ileyhim: onlara \| emvālehum: mallarını \| feeşhidū: şahid bulundurun \| ǎleyhim: yanlarında \| ve kefā: yeter \| billahi: Allah \| Hasīben: hesapçı olarak \| (4:6)
\|lirricāli: erkeklere vardır \| neSībun: bir pay \| mimmā: şeylerden \| terake: geriye bıraktıkları \| l-vālidāni: ana babanın \| vel'eḳrabūne: ve akrabanın \| velinnisā'i: ve kadınlara vardır \| neSībun: bir pay \| mimmā: şeylerden \| terake: geriye bıraktıkları \| l-vālidāni: ana babanın \| vel'eḳrabūne: ve akrabanın \| mimmā: olandan \| ḳalle: az \| minhu: ondan \| ev: veya \| keṧura: çoğundan \| neSīben: bir hisse \| mefrūDan: ayrılmıştır \| (4:7)
\|ve iƶā: ne zaman \| HaDera: hazır bulunursa \| l-ḳismete: (miras) taksim(in)de \| ūlū: \| l-ḳurbā: akrabalar \| velyetāmā: ve öksüzler \| velmesākīnu: ve yoksullar \| ferzuḳūhum: onları rızıklandırın \| minhu: ondan \| ve ḳūlū: ve söyleyin \| lehum: onlara \| ḳavlen: söz \| meǎ'rūfen: güzel \| (4:8)
\|velyeḣşe: kaygı duyanlar \| elleƶīne: \| lev: şayet \| terakū: bırakırlarsa \| min: \| ḣalfihim: arkalarında \| ƶurriyyeten: çocuklar \| Diǎāfen: güçsüz \| ḣāfū: çekinsinler \| ǎleyhim: onların durumundan \| felyetteḳū: korksunlar \| llahe: Allah'tan \| velyeḳūlū: ve söylesinler \| ḳavlen: söz \| sedīden: doğru \| (4:9)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: kimseler \| ye'kulūne: yiyen(ler) \| emvāle: mallarını \| l-yetāmā: öksüzlerin \| Zulmen: zulüm ile \| innemā: doğrusu \| ye'kulūne: yemektedirler \| fī: \| buTūnihim: karınlarına \| nāran: ateş \| ve seyeSlevne: ve gireceklerdir \| seǐyran: çılgın bir ateşe \| (4:10)
\|yūSīkumu: size tavsiye eder \| llahu: Allah \| fī: hakkında \| evlādikum: çocuklarınız(ın alacağı miras) \| liƶƶekeri: erkeğe \| miṧlu: kadar \| HaZZi: payı \| l-unṧeyeyni: iki kadının \| fein: eğer \| kunne: iseler \| nisā'en: kadın \| fevḳa: fazla \| ṧneteyni: ikiden \| felehunne: onlarındır \| ṧuluṧā: üçte ikisi \| mā: ne \| terake: bıraktıysa \| ve in: ve eğer (çocuk) \| kānet: ise \| vāHideten: yalnız bir kadın \| felehā: onundur \| n-niSfu: (mirasın) yarısı \| veliebeveyhi: ana babasından \| likulli: her \| vāHidin: birinin \| minhumā: vardır \| s-sudusu: altıda bir hissesi \| mimmā: \| terake: bıraktığı mirasta \| in: eğer \| kāne: varsa \| lehu: onun (ölenin) \| veledun: çocuğu \| fein: eğer \| lem: \| yekun: yok da \| lehu: onun \| veledun: çocuğu \| ve veriṧehu: ve ona varis oluyorsa \| ebevāhu: ana babası \| feliummihi: anasına düşer \| ṧ-ṧuluṧu: üçte bir \| fe in: eğer \| kāne: varsa \| lehu: onun \| iḣvetun: kardeşleri \| feliummihi: anasının payı \| s-sudusu: altıda birdir \| min: \| beǎ'di: (bu hükümler) sonradır \| veSiyyetin: vasiyyetten \| yūSī: yapacağı \| bihā: \| ev: ya da \| deynin: borcundan \| ābā'ukum: babalarınız \| ve ebnā'ukum: ve oğullarınızdan \| lā: \| tedrūne: bilmezsiniz \| eyyuhum: hangisinin \| eḳrabu: daha yakın olduğunu \| lekum: size \| nef'ǎn: fayda bakımından \| ferīDeten: bunlar koyulmuş haklardır \| mine: tarafından \| llahi: Allah \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hikmet sahibidir \| (4:11)
\|velekum: sizindir \| niSfu: yarısı \| mā: \| terake: bıraktıkları mirasın \| ezvācukum: eşlerinizin \| in: eğer \| lem: \| yekun: yoksa \| lehunne: onların \| veledun: çocukları \| fein: eğer \| kāne: \| lehunne: onların varsa \| veledun: çocukları \| felekumu: sizindir \| r-rubuǔ: dörtte biri \| mimmā: \| terakne: bıraktıklarının \| min: \| beǎ'di: sonra \| veSiyyetin: vasiyyetten \| yūSīne: yapacakları \| bihā: ondan \| ev: veya \| deynin: borçtan \| velehunne: onlarındır \| r-rubuǔ: dörtte biri \| mimmā: \| teraktum: bıraktığınızın \| in: eğer \| lem: \| yekun: yoksa \| lekum: sizin de \| veledun: çocuğunuz \| fein: eğer \| kāne: varsa \| lekum: sizin \| veledun: çocuğunuz \| felehunne: onlarındır \| ṧ-ṧumunu: sekizde biri \| mimmā: \| teraktum: bıraktığınızın \| min: \| beǎ'di: sonra \| veSiyyetin: vasiyyet \| tūSūne: yapacağınız \| bihā: ondan \| ev: veya \| deynin: borçtan \| ve in: eğer \| kāne: ise \| raculun: erkeğin \| yūraṧu: miras bırakan \| kelāleten: evladı ve ana babası olmayıp \| evi: veya \| mraetun: kadının \| ve lehu: ve onlar \| eḣun: bir erkek \| ev: veya \| uḣtun: bir kızkardeşi \| felikulli: her \| vāHidin: birine \| minhumā: onlardan \| s-sudusu: altıda bir düşer \| fein: eğer \| kānū: iseler \| ekṧera: fazla \| min: -ndan \| ƶālike: bu- \| fehum: onlar \| şurakā'u: ortaktırlar \| fī: \| ṧ-ṧuluṧi: üçte bire \| min: \| beǎ'di: sonradır \| veSiyyetin: vasiyyetten \| yūSā: yapılan \| bihā: ondan \| ev: veya \| deynin: borçtan \| ğayra: olmayan \| muDārrin: zarar verici \| veSiyyeten: vasiyyettir \| mine: -tan \| llahi: Allah- \| vallahu: Allah \| ǎlīmun: bilendir \| Halīmun: halimdir \| (4:12)
\|tilke: bunlar \| Hudūdu: sınırlarıdır \| llahi: Allah'ın \| ve men: kim \| yuTiǐ: ita'at ederse \| llahe: Allah'a \| ve rasūlehu: ve Elçisine \| yudḣilhu: (Allah onu) sokar \| cennātin: cennetlere \| tecrī: akan \| min: \| teHtihā: altlarından \| l-enhāru: ırmaklar \| ḣālidīne: sürekli kalacakları \| fīhā: içinde \| ve ƶālike: işte budur \| l-fevzu: başarı \| l-ǎZīmu: büyük \| (4:13)
\|ve men: ve kim \| yeǎ'Si: karşı gelir \| llahe: Allah'a \| ve rasūlehu: ve Elçisi'ne \| ve yeteǎdde: ve aşarsa \| Hudūdehu: O'nun sınırlarını \| yudḣilhu: (Allah onu) sokar \| nāran: ateşe \| ḣāliden: sürekli kalacağı \| fīhā: içinde \| ve lehu: ve onlar \| ǎƶābun: bir azab \| muhīnun: alçaltıcı \| (4:14)
\|vellātī: ve kimseler \| ye'tīne: yapanlar \| l-fāHişete: fuhuş \| min: -dan \| nisāikum: kadınlarınız- \| festeşhidū: şahid getirin \| ǎleyhinne: onlara karşı \| erbeǎten: dört \| minkum: içinizden \| fe in: eğer \| şehidū: onlar şahidlik ederlerse \| feemsikūhunne: tutun (dışarı çıkarmayın) \| fī: \| l-buyūti: evlerde \| Hattā: kadar \| yeteveffāhunne: o kadınları alıncaya \| l-mevtu: ölüm \| ev: ya da \| yec'ǎle: gösterinceye \| llahu: Allah \| lehunne: onların yararına \| sebīlen: bir yol \| (4:15)
\|velleƶāni: iki kişi \| ye'tiyānihā: fuhuş yaparsa \| minkum: içinizden \| fe āƶūhumā: onlara eziyet edin \| fein: eğer \| tābā: tevbe eder \| ve eSleHā: ve uslanırlarsa \| feeǎ'riDū: artık vazgeçin \| ǎnhumā: onlardan \| inne: çünkü \| llahe: Allah \| kāne: \| tevvāben: tevbeleri çok kabul edendir \| raHīmen: çok esirgeyendir \| (4:16)
\|innemā: şüphesiz \| t-tevbetu: tevbesi makbuldür \| ǎlā: göre \| llahi: Allah'a \| lilleƶīne: şu kimselerin \| yeǎ'melūne: yaparlar \| s-sū'e: bir kötülük \| bicehāletin: cahillikle \| ṧumme: sonra \| yetūbūne: dönerler (tevbe ederler) \| min: -ndan \| ḳarībin: hemen ardı- \| feulāike: işte \| yetūbu: tevbesini kabul eder \| llahu: Allah \| ǎleyhim: onların \| ve kāne: \| llahu: Allah \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:17)
\|veleyseti: (geçerli) değildir \| t-tevbetu: tevbesi \| lilleƶīne: kimselerin \| yeǎ'melūne: yapan(ların) \| s-seyyiāti: kötülükler \| Hattā: nihayet \| iƶā: zaman \| HaDera: gelip çattığı \| eHadehumu: kendilerine \| l-mevtu: ölüm \| ḳāle: der \| innī: muhakkak ben \| tubtu: tevbe ettim \| l-āne: şimdi \| ve lā: ve (değildir) \| elleƶīne: kimselerin \| yemūtūne: ölenlere \| vehum: olarak \| kuffārun: kafir \| ulāike: işte \| eǎ'tednā: hazırlamışızdır \| lehum: onlar için \| ǎƶāben: bir azab \| elīmen: acı \| (4:18)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| lā: \| yeHillu: helal değildir \| lekum: size \| en: \| teriṧū: miras yoluyla almanız \| n-nisā'e: kadınları \| kerhen: zorla \| ve lā: \| teǎ'Dulūhunne: onları sıkıştırmayın \| liteƶhebū: alıp götürmek için \| bibeǎ'Di: bir kısmını \| mā: şeylerin \| āteytumūhunne: onlara verdiğiniz \| illā: dışında \| en: \| ye'tīne: yapmaları \| bifāHişetin: edepsizlik \| mubeyyinetin: açık bir \| ve ǎāşirūhunne: ve onlarla geçinin \| bil-meǎ'rūfi: iyi \| fein: eğer \| kerihtumūhunne: onlardan hoşlanmazsanız \| feǎsā: bilinki \| en: \| tekrahū: sizin hoşlanmadığınız \| şey'en: bir şeye \| ve yec'ǎle: koymuş olabilir \| llahu: Allah \| fīhi: ona \| ḣayran: hayır \| keṧīran: çok \| (4:19)
\|ve in: eğer \| eradtumu: almak isterseniz \| stibdāle: başka \| zevcin: bir eş \| mekāne: yerine \| zevcin: bir eşin \| ve āteytum: vermiş olsanız (dahi) \| iHdāhunne: onlardan birine \| ḳinTāran: kantarlarca (mal) \| felā: \| te'ḣuƶū: geri almayın \| minhu: ondan (verdiğinizden) \| şey'en: hiçbir şeyi \| ete'ḣuƶūnehu: verdiğinizi alacak mısınız? \| buhtānen: iftira ederek \| ve iṧmen: ve günaha girerek \| mubīnen: açıkça \| (4:20)
\|ve keyfe: ve nasıl \| te'ḣuƶūnehu: onu alırsınız \| veḳad: andolsun \| efDā: geçmiş(içli dışlı olmuş)ken \| beǎ'Dukum: bazınız \| ilā: \| beǎ'Din: bazınıza \| ve eḣaƶne: ve onlar almışlardı \| minkum: sizden \| mīṧāḳan: te'minat \| ğalīZen: sağlam \| (4:21)
\|ve lā: \| tenkiHū: artık evlenmeyin \| mā: \| nekeHa: evlendiği \| ābā'ukum: babalarınızın \| mine: \| n-nisā'i: kadınlarla \| illā: hariç \| mā: olanlar \| ḳad: \| selefe: geçmişte \| innehu: çünkü bu \| kāne: \| fāHişeten: edepsizliktir \| ve meḳten: ve (Allah'ın) hışm(ı)dır \| ve sā'e: ve iğrenç \| sebīlen: bir yoldur \| (4:22)
\|Hurrimet: haram kılındı \| ǎleykum: size \| ummehātukum: analarınız \| ve benātukum: ve kızlarınız \| ve eḣavātukum: ve kızkardeşleriniz \| ve ǎmmātukum: ve halalarınız \| ve ḣālātukum: ve teyzeleriniz \| ve benātu: ve kızları \| l-eḣi: kardeş \| ve benātu: e kızları \| l-uḣti: kızkardeş \| ve ummehātukumu: ve analarınız \| l-lātī: \| erDeǎ'nekum: sizi emziren \| ve eḣavātukum: ve bacılarınız \| mine: \| r-raDāǎti: süt \| ve ummehātu: ve anaları \| nisāikum: karılarınızın \| ve rabāibukumu: üvey kızlarınız \| l-lātī: olan \| fī: \| Hucūrikum: birleştiğiniz \| min: \| nisāikumu: karılarınızdan \| l-lātī: \| deḣaltum: evlerinizde bulunan \| bihinne: \| fein: eğer \| lem: \| tekūnū: olmamışsa \| deḣaltum: birleşmeniz \| bihinne: onlarla \| felā: yoktur \| cunāHa: bir günah \| ǎleykum: üzerinize \| ve Halāilu: ve karıları \| ebnāikumu: oğullarınızın \| elleƶīne: \| min: -den \| eSlābikum: kendi sulbünüz- \| ve en: \| tecmeǔ: ve almanız \| beyne: bir arada \| l-uḣteyni: iki kızkardeşi \| illā: ancak hariç \| mā: olanlar \| ḳad: \| selefe: geçmişte \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ğafūran: çok bağışlayan \| raHīmen: çok esirgeyendir \| (4:23)
\|velmuHSanātu: ve evli olanlar (haramdır) \| mine: -dan \| n-nisā'i: kadınlar- \| illā: dışında \| mā: \| meleket: geçen(cariye)ler \| eymānukum: ellerinize \| kitābe: yazdığı(yasaklar)dır \| llahi: Allah'ın \| ǎleykum: size \| ve uHille: ve helal kılındı \| lekum: size \| mā: \| verā'e: ötesi \| ƶālikum: bunlardan \| en: \| tebteğū: istemeniz \| biemvālikum: mallarınızla \| muHSinīne: iffetli yaşamak \| ğayra: \| musāfiHīne: zina etmemek \| femā: \| stemteǎ'tum: yararlanmanıza karşılık \| bihi: \| minhunne: onlardan \| fe ātūhunne: onlara verin \| ucūrahunne: kesilen ücretlerini \| ferīDeten: bir hak olarak \| ve lā: yoktur \| cunāHa: bir günah \| ǎleykum: üzerinize \| fīmā: hakkında \| terāDeytum: karşılıklı anlaşmanız \| bihi: \| min: \| beǎ'di: sonra \| l-ferīDeti: hakkın kesiminden \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:24)
\|ve men: ve kimse \| lem: \| yesteTiǎ': gücü yetmeyen \| minkum: içinizden \| Tavlen: mali güce \| en: \| yenkiHa: evlenmek için \| l-muHSanāti: hür kadınlarla \| l-mu'mināti: inanmış \| femin: \| mā: \| meleket: sahip olduğunuz \| eymānukum: ellerinizde \| min: -dan (alsın) \| feteyātikumu: genç kızlarınız- \| l-mu'mināti: inanmış \| vallahu: Allah \| eǎ'lemu: daha iyi bilir \| biīmānikum: sizin imanınızı \| beǎ'Dukum: hepiniz \| min: -densiniz \| beǎ'Din: birbiriniz- \| fenkiHūhunne: öyle ise onlarla evlenin \| biiƶni: izniyle \| ehlihinne: ailelerinin \| ve ātūhunne: ve verin \| ucūrahunne: ücretlerini (mehirlerini) \| bil-meǎ'rūfi: güzelce \| muHSanātin: iffetli yaşamaları \| ğayra: \| musāfiHātin: zina etmemeleri \| ve lā: \| mutteḣiƶāti: ve (gizli) edinmemeleri \| eḣdānin: dost \| feiƶā: iken \| uHSinne: evli \| fe in: eğer \| eteyne: yaparlarsa \| bifāHişetin: fuhuş \| feǎleyhinne: onlara \| niSfu: yarısı (uygulanır) \| mā: \| ǎlā: üzerine \| l-muHSanāti: hür kadınlar \| mine: \| l-ǎƶābi: yapılan işkencenin \| ƶālike: bu (cariye ile evlenme) \| limen: içindir \| ḣaşiye: korkanlar \| l-ǎnete: sıkıntıya düşmekten \| minkum: içinizden \| ve en: fakat \| teSbirū: sabretmeniz \| ḣayrun: daha iyidir \| lekum: sizin için \| vallahu: Allah \| ğafūrun: bağışlayandır \| raHīmun: esirgeyendir \| (4:25)
\|yurīdu: istiyor \| llahu: Allah \| liyubeyyine: açıklamak \| lekum: size \| ve yehdiyekum: ve sizi iletmek \| sunene: yasalarına \| elleƶīne: kimselerin \| min: \| ḳablikum: sizden önceki(lerin) \| ve yetūbe: ve bağışlamak \| ǎleykum: günahlarınızı \| vallahu: Allah \| ǎlīmun: bilendir \| Hakīmun: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:26)
\|vallahu: Allah \| yurīdu: istiyor \| en: \| yetūbe: tevbenizi kabul etmek \| ǎleykum: sizin \| veyurīdu: ve istiyorlar \| elleƶīne: kimseler \| yettebiǔne: uyan(lar) \| ş-şehevāti: şehvetlerine \| en: \| temīlū: sizin düşmenizi \| meylen: bir sapıklığa \| ǎZīmen: büyük \| (4:27)
\|yurīdu: istiyor \| llahu: Allah \| en: \| yuḣaffife: hafifletmek \| ǎnkum: sizden \| ve ḣuliḳa: ve yaratılmıştır \| l-insānu: insan \| Deǐyfen: zayıf \| (4:28)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| lā: \| te'kulū: yemeyin \| emvālekum: mallarınızı \| beynekum: aranızda \| bil-bāTili: batılla (haksız yere) \| illā: haricinde \| en: \| tekūne: olan \| ticāraten: ticaret \| ǎn: \| terāDin: rızanızla yaptığınız \| minkum: kendi \| ve lā: \| teḳtulū: öldürmeyin \| enfusekum: canlarınızı \| inne: doğrusu \| llahe: Allah \| kāne: \| bikum: size karşı \| raHīmen: çok merhametlidir \| (4:29)
\|ve men: kim \| yef'ǎl: yaparsa (bilsin ki) \| ƶālike: bunu \| ǔdvānen: düşmanlık ile \| ve Zulmen: ve zulüm ile \| fesevfe: yakında \| nuSlīhi: onu sokacağız \| nāran: cehenneme \| ve kāne: \| ƶālike: ve bu \| ǎlā: karşı \| llahi: Allah'a \| yesīran: kolaydır \| (4:30)
\|in: eğer \| tectenibū: kaçınırsanız \| kebāira: büyük günahlardan \| mā: ne ki \| tunhevne: size yasaklanan \| ǎnhu: ondan \| nukeffir: örteriz \| ǎnkum: sizin \| seyyiātikum: küçük günahlarınızı \| ve nudḣilkum: ve sizi sokarız \| mudḣalen: bir yere \| kerīmen: güzel \| (4:31)
\|ve lā: \| tetemennev: göz dikmeyin \| mā: şeylere \| feDDele: üstün kıldığı \| llahu: Allah'ın \| bihi: onunla \| beǎ'Dekum: bir kısmınızı \| ǎlā: karşı \| beǎ'Din: diğerine \| lirricāli: erkeklere vardır \| neSībun: bir pay \| mimmā: şeylerden \| ktesebū: kazandıkları \| velinnisā'i: ve kadınlara vardır \| neSībun: bir pay \| mimmā: şeylerden \| ktesebne: kazandıkları \| veselū: isteyin \| llahe: Alla'ın \| min: -ndan \| feDlihi: lutfu- \| inne: kuşkusuz \| llahe: Allah \| kāne: \| bikulli: her \| şey'in: şeyi \| ǎlīmen: bilendir \| (4:32)
\|velikullin: ve her birine \| ceǎlnā: kıldık \| mevāliye: varisler \| mimmā: -ndan \| terake: bıraktıkları- \| l-vālidāni: ana babanın \| vel'eḳrabūne: ve akrabanın \| velleƶīne: ve kimselere \| ǎḳadet: bağladığı \| eymānukum: yeminlerinizin \| fe ātūhum: verin \| neSībehum: hisselerini \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎlā: üzerine \| kulli: her \| şey'in: şeyi \| şehīden: şahittir \| (4:33)
\|Er-ricālu: erkekler \| ḳavvāmūne: yöneticidirler \| ǎlā: üzerinde \| n-nisā'i: kadınlar \| bimā: zira \| feDDele: üstün kılmıştır \| llahu: Allah \| beǎ'Dehum: bir kısmını \| ǎlā: üzerine \| beǎ'Din: diğerinin \| ve bimā: ve çünkü \| enfeḳū: infak ederler \| min: -ndan \| emvālihim: malları- \| feSSāliHātu: iyi kadınlar \| ḳānitātun: ita'atkar olup \| HāfiZātun: korurlar \| lilğaybi: gizliyi \| bimā: karşılık \| HafiZe: kendilerini korumasına \| llahu: Allah'ın \| vellātī: kadınlara \| teḣāfūne: korktuğunuz \| nuşūzehunne: hırçınlık etmelerinden \| feǐZūhunne: öğüt verin \| vehcurūhunne: onlara sokulmayın \| fī: \| l-meDāciǐ: yataklarda \| veDribūhunne: ve onları dövün \| fein: eğer \| eTaǎ'nekum: size ita'at ederlerse \| felā: \| tebğū: artık aramayın \| ǎleyhinne: onların aleyhine \| sebīlen: başka bir yol \| inne: çünkü \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎliyyen: yücedir \| kebīran: büyüktür \| (4:34)
\|ve in: eğer \| ḣiftum: endişe duyarsanız \| şiḳāḳa: açılmasından \| beynihimā: aralarının \| feb'ǎṧū: gönderin \| Hakemen: bir hakem \| min: -nden \| ehlihi: erkeğin ailesi- \| ve Hakemen: ve bir hakem \| min: -nden \| ehlihā: kadının ailesi- \| in: eğer \| yurīdā: isterlerse \| iSlāHen: uzlaştırmak \| yuveffiḳi: bulur \| llahu: Allah \| beynehumā: onların arasını \| inne: çünkü \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎlīmen: (herşeyi) bilendir \| ḣabīran: haber alandır \| (4:35)
\|veǎ'budū: ve kulluk edin \| llahe: Allah'a \| ve lā: \| tuşrikū: ortak koşmayın \| bihi: O'na \| şey'en: hiçbir şeyi \| ve bil-vālideyni: ve ana babaya \| iHsānen: iyilik edin \| ve biƶī: ve \| l-ḳurbā: akrabaya \| velyetāmā: ve öksüzlere \| velmesākīni: ve yoksullara \| velcāri: ve komşuya \| ƶī: \| l-ḳurbā: yakın \| velcāri: ve komşuya \| l-cunubi: uzak \| ve SSāHibi: ve arkadaşa \| bil-cenbi: yan(ınız)daki \| vebni: ve \| s-sebīli: yolcuya \| ve mā: ve \| meleket: altında bulunanlara \| eymānukum: ellerinizin \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| lā: \| yuHibbu: sevmez \| men: kimselerin \| kāne: \| muḣtālen: kurumlu \| feḣūran: böbürlenen \| (4:36)
\|elleƶīne: bunlar \| yebḣalūne: cimrilik ederler \| ve ye'murūne: ve emrederler \| n-nāse: insanlara \| bil-buḣli: cimriliği \| ve yektumūne: ve gizlerler \| mā: şeyi \| ātāhumu: kendilerine verdiği \| llahu: Allah'ın \| min: -nden \| feDlihi: bol hazinesi- \| ve eǎ'tednā: (biz de) hazırlamışızdır \| lilkāfirīne: inkarcılar için \| ǎƶāben: bir azab \| muhīnen: alçaltıcı \| (4:37)
\|velleƶīne: bunlar \| yunfiḳūne: verirler \| emvālehum: mallarını \| riā'e: gösteriş için \| n-nāsi: insanlara \| ve lā: \| yu'minūne: inanmazlar \| billahi: Allah'a \| ve lā: \| bil-yevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| ve men: kimin \| yekuni: ise \| ş-şeyTānu: şeytan \| lehu: o(nun) \| ḳarīnen: arkadaşı \| fesā'e: ne kötü \| ḳarīnen: bir arkadaş(ı var)dır \| (4:38)
\|ve māƶā: ne olurdu \| ǎleyhim: onlara \| lev: sanki \| āmenū: inansalardı \| billahi: Allah'a \| velyevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| ve enfeḳū: ve harcasalardı \| mimmā: -tan \| razeḳahumu: kendilerine verdiği rızık- \| llahu: Allah'ın \| ve kāne: ve idi \| llahu: Allah \| bihim: onları \| ǎlīmen: biliyor \| (4:39)
\|inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| lā: \| yeZlimu: haksızlık etmez \| miṧḳāle: kadar \| ƶerratin: zerre \| ve in: eğer \| teku: olsa \| Haseneten: (zerre miktarı) bir iyilik \| yuDāǐfhā: onu kat kat yapar \| ve yu'ti: ve verir \| min: -ndan \| ledunhu: kendi katı- \| ecran: bir mükafat \| ǎZīmen: büyük \| (4:40)
\|fekeyfe: (halleri) nice olur? \| iƶā: zaman \| ci'nā: getirdiğimiz \| min: \| kulli: her \| ummetin: ümmetten \| bişehīdin: bir şahid \| ve ci'nā: ve getirdiğimizde \| bike: seni de \| ǎlā: üzerine \| hā'ulā'i: bunlar \| şehīden: şahid olarak \| (4:41)
\|yevmeiƶin: o gün \| yeveddu: isterler \| elleƶīne: kimseler \| keferū: inkar eden(ler) \| ve ǎSavu: ve karşı gelenler \| r-rasūle: Elçi'ye \| lev: (mümkün olsa) \| tusevvā: bir olmayı \| bihimu: \| l-erDu: yer ile \| ve lā: \| yektumūne: ve gizleyemezler \| llahe: Allah'tan \| Hadīṧen: (hiçbir) söz \| (4:42)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| lā: \| teḳrabū: yaklaşmayın \| S-Salāte: SaLâTe/Desteğe (Allahın desteği Zikrullah MESAJ) \| veentum: ve siz \| sukārā: sarhoşken \| Hattā: ki \| teǎ'lemū: bilesiniz \| mā: \| teḳūlūne: ne dediğinizi \| ve lā: ve (yaklaşmayın) \| cunuben: cünüp iken \| illā: dışında \| ǎābirī: geçici olmanız \| sebīlin: yoldan \| Hattā: kadar \| teğtesilū: yıkanıncaya \| ve in: eğer \| kuntum: iseniz \| merDā: hasta \| ev: yahut \| ǎlā: üzerinde \| seferin: yolculuk \| ev: yahut \| cā'e: gelmişse \| eHadun: biriniz \| minkum: sizden \| mine: -ten \| l-ğāiTi: tuvalet- \| ev: yahut \| lāmestumu: dokunmuşsanız \| n-nisā'e: kadınlara \| fe lem: \| tecidū: bulamadığınız takdirde \| māen: su \| feteyemmemū: teyemmüm edin \| Saǐyden: toprağa \| Tayyiben: temiz \| femseHū: sürün \| bivucūhikum: yüzlerinize \| ve eydīkum: ve ellerinize \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎfuvven: çok affedendir \| ğafūran: çok bağışlayandır \| (4:43)
\|elem: \| tera: görmedin mi? \| ilā: \| elleƶīne: kimselerin \| ūtū: kendilerine verilen \| neSīben: bir pay \| mine: -tan \| l-kitābi: Kitap- \| yeşterūne: satın alıyorlar \| D-Delālete: sapıklığı \| ve yurīdūne: ve istiyorlar \| en: \| teDillū: sizin sapıtmanızı \| s-sebīle: yolu \| (4:44)
\|vallahu: Allah \| eǎ'lemu: daha iyi bilir \| bieǎ'dāikum: sizin düşmanlarınızı \| ve kefā: yeter \| billahi: Allah \| veliyyen: dost olarak \| ve kefā: yeter \| billahi: Allah \| neSīran: yardımcı olarak \| (4:45)
\|mine: \| elleƶīne: öyleleri var ki \| hādū: Yahudilerden \| yuHarrifūne: kaydırıyorlar \| l-kelime: kelimeleri \| ǎn: -nden \| mevāDiǐhi: yerleri- \| ve yeḳūlūne: ve diyorlar \| semiǎ'nā: işittik \| ve ǎSaynā: ve isyan ettik \| vesmeǎ': ve dinle \| ğayra: \| musmeǐn: dinlemez olası \| ve rāǐnā: "ve ""ra'ina""" \| leyyen: eğip bükerek \| bielsinetihim: dillerini \| ve Taǎ'nen: ve taşlayarak \| fī: \| d-dīni: dini \| velev: keşke (eğer) \| ennehum: onlar \| ḳālū: deselerdi \| semiǎ'nā: işittik \| ve eTaǎ'nā: ve ita'at ettik \| vesmeǎ': ve dinle \| venZurnā: ve bize bak \| lekāne: elbette olurdu \| ḣayran: daha iyi \| lehum: kendileri için \| ve eḳve me: ve daha sağlam \| velākin: fakat \| leǎnehumu: onları la'netlemiştir \| llahu: Allah \| bikufrihim: inkarlarından dolayı \| felā: \| yu'minūne: inanmazlar \| illā: hariç \| ḳalīlen: pek azı \| (4:46)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| ūtū: verilen(ler) \| l-kitābe: Kitap \| āminū: inanın \| bimā: şeye (Kur'ana) \| nezzelnā: indirdiğimiz \| muSaddiḳan: doğrulayıcı olarak \| limā: \| meǎkum: yanınızdakini \| min: \| ḳabli: önce \| en: \| neTmise: biz silip \| vucūhen: bazı yüzleri \| fe neruddehā: döndürmemizden \| ǎlā: üzerine \| edbārihā: arkaları \| ev: ya da \| nel'ǎnehum: onları da la'netlememizden \| kemā: gibi \| leǎnnā: la'netlediğimiz \| eSHābe: adamlarını \| s-sebti: cumartesi \| ve kāne: \| emru: buyruğu \| llahi: Allah'ın \| mef'ǔlen: yapılır \| (4:47)
\|inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| lā: \| yeğfiru: bağışlamaz \| en: \| yuşrake: ortak koşulmasını \| bihi: kendisine \| veyeğfiru: ve bağışlar \| mā: \| dūne: başkasını \| ƶālike: bundan \| limen: kimseden \| yeşā'u: dilediği \| ve men: ve kimse \| yuşrik: ortak koşan \| billahi: Allah'a \| feḳadi: gerçekten \| fterā: iftira etmiştir \| iṧmen: bir günah \| ǎZīmen: büyük \| (4:48)
\|elem: \| tera: görmedin mi? \| ilā: \| elleƶīne: şu \| yuzekkūne: övüp yüceltenleri \| enfusehum: kendilerini \| beli: Hayır, ancak \| llahu: Allah \| yuzekkī: yüceltir \| men: \| yeşā'u: dilediğini \| ve lā: \| yuZlemūne: onlara zulmedilmez \| fetīlen: kıl kadar \| (4:49)
\|unZur: bak \| keyfe: nasıl \| yefterūne: uyduruyorlar \| ǎlā: karşı \| llahi: Allah'a \| l-keƶibe: yalan \| ve kefā: ve yeter \| bihi: bu (onlara) \| iṧmen: bir günah olarak \| mubīnen: apaçık \| (4:50)
\|elem: \| tera: görmedin mi? \| ilā: \| elleƶīne: kendilerine \| ūtū: verilenleri \| neSīben: bir pay \| mine: -tan \| l-kitābi: Kitap- \| yu'minūne: inanıyorlar \| bil-cibti: cibt'e \| ve TTāğūti: ve tağut'a \| ve yeḳūlūne: ve diyorlar \| lilleƶīne: için \| keferū: inkar edenler \| hā'ulā'i: bunlar \| ehdā: daha doğru \| mine: -den \| elleƶīne: kimseler- \| āmenū: inanan(lar) \| sebīlen: yolda(dırlar) \| (4:51)
\|ulāike: işte onlar \| elleƶīne: \| leǎnehumu: la'netlediği (insanlardır) \| llahu: Allah'ın \| ve men: kimi \| yel'ǎni: la'netlerse \| llahu: Allah \| felen: \| tecide: artık bulamazsın \| lehu: onun için \| neSīran: (hiçbir) yardımcı \| (4:52)
\|em: yoksa \| lehum: onların var mı? \| neSībun: bir payı \| mine: -ten \| l-mulki: mülk- \| feiƶen: öyle olsaydı \| lā: \| yu'tūne: vermezlerdi \| n-nāse: insanlara \| neḳīran: bir çekirdek zerresi bile \| (4:53)
\|em: yoksa \| yeHsudūne: kıskanıyorlar mı \| n-nāse: insanlara \| ǎlā: yüzünden \| mā: şeyi (vahiyleri) \| ātāhumu: verdiği \| llahu: Allah'ın \| min: -ndan \| feDlihi: lutfu- \| feḳad: oysa \| āteynā: biz verdik \| āle: soyuna \| ibrāhīme: İbrahim \| l-kitābe: Kitabı \| velHikmete: ve hikmeti \| ve āteynāhum: ve onlara verdik \| mulken: bir mülk \| ǎZīmen: büyük \| (4:54)
\|feminhum: onlardan \| men: kimi \| āmene: inandı \| bihi: O(Hak Kitabı)na \| ve minhum: onlardan \| men: kimi de \| Sadde: yüz çevirdi \| ǎnhu: ondan \| ve kefā: öylesine de yetti \| bicehenneme: cehennem \| seǐyran: çılgın alevli \| (4:55)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: kimseleri \| keferū: inkar eden(leri) \| biāyātinā: ayetlerimizi \| sevfe: yakında \| nuSlīhim: sokacağız \| nāran: bir ateşe \| kullemā: her \| neDicet: piştikçe \| culūduhum: derileri \| beddelnāhum: değiştireceğiz \| culūden: derileri \| ğayrahā: başkasıyla \| liyeƶūḳū: tadsınlar diye \| l-ǎƶābe: azabı \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎzīzen: daima üstündür \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:56)
\|velleƶīne: kimseleri \| āmenū: inanan \| ve ǎmilū: ve yapanları \| S-SāliHāti: iyi işler \| senudḣiluhum: sokacağız \| cennātin: cennetlere \| tecrī: akan \| min: -ndan \| teHtihā: altları- \| l-enhāru: ırmaklar \| ḣālidīne: kalacaklardır \| fīhā: orada \| ebeden: sürekli \| lehum: kendilerine vardır \| fīhā: orada \| ezvācun: eşler de \| muTahheratun: tertemiz \| ve nudḣiluhum: ve onları sokacağız \| Zillen: bir gölgeye \| Zelīlen: (hiç güneş sızmayan) eşsiz \| (4:57)
\|inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| ye'murukum: size emreder \| en: \| tu'eddū: vermenizi \| l-emānāti: emanetleri \| ilā: \| ehlihā: ehline \| ve iƶā: ve zaman \| Hakemtum: hükmettiğiniz \| beyne: arasında \| n-nāsi: insanlar \| en: \| teHkumū: hükmetmenizi \| bil-ǎdli: adaletle \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| niǐmmā: ne güzel \| yeǐZukum: size öğüt veriyor \| bihi: onunla \| inne: doğrusu \| llahe: Allah \| kāne: \| semīǎn: işitendir \| beSīran: görendir \| (4:58)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: iman eden(ler) \| eTīǔ: ita'at edin \| llahe: Allah'a \| ve eTīǔ: ve ita'at edin \| r-rasūle: Elçiye \| ve ūlī: ve sahibine \| l-emri: buyruk \| minkum: sizden olan \| fein: eğer \| tenāzeǎ'tum: anlaşmazlığa düşerseniz \| fī: hakkında \| şey'in: herhangi bir şey \| feruddūhu: onu götürün \| ilā: \| llahi: Allah'a \| ve rrasūli: ve Elçiye \| in: eğer \| kuntum: iseniz \| tu'minūne: inanıyor \| billahi: Allah'a \| velyevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| ƶālike: bu \| ḣayrun: daha iyidir \| ve eHsenu: ve daha güzeldir \| te'vīlen: sonuç bakımından da \| (4:59)
\|elem: \| tera: görmedin mi \| ilā: \| elleƶīne: kimseleri \| yez'ǔmūne: zanneden(leri) \| ennehum: sadece kendilerinin \| āmenū: inandıklarını \| bimā: şeylere \| unzile: indirilene \| ileyke: sana \| ve mā: ve şeylere \| unzile: indirilene \| min: \| ḳablike: ve senden önce \| yurīdūne: istiyorlar \| en: \| yeteHākemū: hakem olarak başvurmak \| ilā: \| T-Tāğūti: tağuta \| ve ḳad: oysa \| umirū: emredilmişti \| en: \| yekfurū: inkar etmeleri \| bihi: onu \| ve yurīdu: ve istiyor \| ş-şeyTānu: Şeytan da \| en: \| yuDillehum: onları saptırmak \| Delālen: sapkınlıkla \| beǐyden: iyice \| (4:60)
\|ve iƶā: ve zaman \| ḳīle: dendiği \| lehum: kendilerine \| teǎālev: gelin \| ilā: \| mā: şeye \| enzele: indirdiği(ne) \| llahu: Allah'ın \| ve ilā: ve \| r-rasūli: Elçiye \| raeyte: görürsün \| l-munāfiḳīne: o ikiyüzlülerin \| yeSuddūne: uzaklaştıklarını \| ǎnke: senden \| Sudūden: büsbütün uzaklaşmakla \| (4:61)
\|fekeyfe: nasıl \| iƶā: ne zaman ki \| eSābethum: başlarına gelince \| muSībetun: bir felaket \| bimā: yüzünden \| ḳaddemet: yaptıkları (kötülükler) \| eydīhim: elleriyle \| ṧumme: sonra hemen \| cā'ūke: sana gelirler \| yeHlifūne: yemin ederler \| billahi: Allah'a \| in: diye \| eradnā: biz istedik \| illā: sadece \| iHsānen: iyilik etmek \| ve tevfīḳan: ve uzlaştırmak \| (4:62)
\|ulāike: işte \| elleƶīne: onlar ki \| yeǎ'lemu: bilir \| llahu: Allah \| mā: olanı \| fī: \| ḳulūbihim: onların kalblerinde \| feeǎ'riD: aldırma \| ǎnhum: onlara \| ve ǐZhum: ve onlara öğüt ver \| ve ḳul: ve söyle \| lehum: onların \| fī: \| enfusihim: içlerine işleyecek \| ḳavlen: bir söz \| belīğan: güzel \| (4:63)
\|ve mā: \| erselnā: biz göndermedik \| min: hiçbir \| rasūlin: elçiyi \| illā: başka bir amaçla \| liyuTāǎ: ita'at edilmekten \| biiƶni: izniyle \| llahi: Allah'ın \| velev: eğer \| ennehum: onlar \| iƶ: zaman \| Zelemū: zulmettikleri \| enfusehum: kendilerine \| cā'ūke: sana gelseler \| festeğferū: bağışlanma dileseler \| llahe: Allah'tan \| vesteğfera: ve bağışlanmasını dileseydi \| lehumu: onların \| r-rasūlu: Elçi \| levecedū: elbette bulurlardı \| llahe: Allah'ı \| tevvāben: affedici \| raHīmen: merhametli \| (4:64)
\|felā: Zira YOK \| verabbike: ve Rabbini \| lā: olmazlar \| yu'minūne: DOĞRULAYAMAZLAR \| Hattā: edene DEK \| yuHakkimūke: seni hakemleri \| fīmā: -şeylerde \| şecera: dallanmış-/dallanıp budaklanmış- \| beynehum: aralarındaki- \| ṧumme: sonra \| lā: \| yecidū: bulamazlar \| fī: -için \| enfusihim: canları/kendileri- \| Haracen: bir güç \| mimmā: -şeylerden \| ḳaDeyte: bitirilmiş- \| ve yusellimū: ve barışırlarsa \| teslīmen: barışın \| (4:65)
\|velev: ve eğer \| ennā: biz \| ketebnā: yazsaydık \| ǎleyhim: onlara \| eni: \| ḳtulū: öldürün \| enfusekum: kendinizi \| evi: ya da \| ḣrucū: çıkın \| min: -dan \| diyārikum: yurtlarınız- \| mā: \| feǎlūhu: bunu yapmazlardı \| illā: hariç \| ḳalīlun: pek azı \| minhum: içlerinden \| velev: eğer \| ennehum: onlar \| feǎlū: yapsalardı \| mā: şeyi \| yūǎZūne: öğütlenen \| bihi: kendilerine \| lekāne: elbette olurdu \| ḣayran: daha iyi \| lehum: kendileri için \| ve eşedde: ve daha sağlam \| teṧbīten: sağlamlıkta \| (4:66)
\|ve iƶen: ve o zaman \| lāteynāhum: kendilerine verirdik \| min: -dan \| ledunnā: katımız- \| ecran: bir mükafat \| ǎZīmen: büyük \| (4:67)
\|velehedeynāhum: ve onları iletirdik \| SirāTen: bir yola \| musteḳīmen: doğru \| (4:68)
\|ve men: ve kim \| yuTiǐ: ita'at ederse \| llahe: Allah'a \| ve rrasūle: ve Elçi'ye \| feulāike: işte onlar \| meǎ: beraberdir \| elleƶīne: kimselerle \| en'ǎme: ni'metlendirdiği \| llahu: Allah'ın \| ǎleyhim: kendilerini \| mine: \| n-nebiyyīne: peygamberlerle \| ve SSiddīḳīne: ve sıddiklarla \| ve şşuhedā'i: ve şehidlerle \| ve SSāliHīne: ve Salihlerle \| ve Hasune: ve ne güzel \| ulāike: onlar \| rafīḳan: arkadaştır \| (4:69)
\|ƶālike: bu \| l-feDlu: ni'met \| mine: -tandır \| llahi: Allah- \| ve kefā: ve yeter \| billahi: Allah \| ǎlīmen: bilen olarak \| (4:70)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| ḣuƶū: alın \| Hiƶrakum: korunma(tedbirleri)nizi \| fenfirū: savaşa gidin \| ṧubātin: bölük bölük \| evi: ya da \| nfirū: savaşa gidin \| cemīǎn: hep birlikte \| (4:71)
\|ve inne: ve şüphesiz \| minkum: içinizden \| lemen: bir kısmı var ki \| leyubeTTienne: pek ağır davranır \| fein: eğer \| eSābetkum: size erişirse \| muSībetun: bir felaket \| ḳāle: der ki \| ḳad: muhakkak \| en'ǎme: lutfetti \| llahu: Allah \| ǎleyye: bana \| iƶ: \| lem: \| ekun: bulunmadım \| meǎhum: onlarla beraber \| şehīden: hazır \| (4:72)
\|velein: ve eğer \| eSābekum: size erişirse \| feDlun: bir ni'met \| mine: -tan \| llahi: Allah- \| leyeḳūlenne: der \| keen: sanki \| lem: \| tekun: yokmuş gibi \| beynekum: sizinle \| ve beynehu: kendisi arasında \| meveddetun: hiç sevgi \| yā: EY/HEY/AH \| leytenī: keşke ben \| kuntu: olsaydım \| meǎhum: onlarla beraber \| feefūze: kazansaydım \| fevzen: bir başarı \| ǎZīmen: büyük \| (4:73)
\|felyuḳātil: savaşsınlar \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| elleƶīne: kimseler \| yeşrūne: satan(lar) \| l-Hayāte: hayatını \| d-dunyā: dünya \| bil-āḣirati: ahireti karşılığında \| ve men: ve kim \| yuḳātil: savaşır da \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| feyuḳtel: öldürülür \| ev: veya \| yeğlib: galib gelirse \| fesevfe: yakında \| nu'tīhi: biz ona vereceğiz \| ecran: bir mükafat \| ǎZīmen: büyük \| (4:74)
\|ve mā: ne oldu? \| lekum: size \| lā: \| tuḳātilūne: savaşmıyorsunuz \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| velmusteD'ǎfīne: ve zayıf \| mine: (uğrunda) \| r-ricāli: erkekler \| ve nnisā'i: ve kadınlar \| velvildāni: ve çocuklar \| elleƶīne: kimseler \| yeḳūlūne: diyorlar \| rabbenā: Rabbimiz \| eḣricnā: bizi çıkar \| min: \| hāƶihi: şu \| l-ḳaryeti: kentten \| Z-Zālimi: zalim \| ehluhā: halkı \| vec'ǎl: ve ver \| lenā: bize \| min: \| ledunke: katından \| veliyyen: bir koruyucu \| vec'ǎl: ve ver \| lenā: bize \| min: \| ledunke: katından \| neSīran: bir yardımcı \| (4:75)
\|elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| yuḳātilūne: savaşırlar \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| velleƶīne: ve kimseler \| keferū: inkar eden(ler) \| yuḳātilūne: savaşırlar \| fī: \| sebīli: yolunda \| T-Tāğūti: tağut \| feḳātilū: o halde savaşın \| evliyā'e: dostlarıyle \| ş-şeyTāni: şeytanın \| inne: şüphesiz \| keyde: hilesi \| ş-şeyTāni: şeytanın \| kāne: \| Deǐyfen: zayıftır \| (4:76)
\|elem: \| tera: görmedin mi \| ilā: \| elleƶīne: kimseleri \| ḳīle: denilen(leri) \| lehum: kendilerine \| kuffū: (savaştan) çekin \| eydiyekum: ellerinizi \| ve eḳīmū: ve doğrulmak \| S-Salāte: SaLâTe/Desteğe \| ve ātū: ve vermek \| z-zekāte: zekatı \| felemmā: zaman \| kutibe: yazılıdığı \| ǎleyhimu: kendilerine \| l-ḳitālu: savaş \| iƶā: hemen \| ferīḳun: bir grup \| minhum: içlerinden \| yeḣşevne: korkmaya başladılar \| n-nāse: insanlardan \| keḣaşyeti: korkar gibi \| llahi: Allah'tan \| ev: hatta \| eşedde: daha fazla \| ḣaşyeten: korkuyla \| ve ḳālū: ve dediler ki \| rabbenā: Rabbimiz \| lime: niçin \| ketebte: yazdın \| ǎleynā: bize \| l-ḳitāle: savaş \| levlā: keşke \| eḣḣartenā: bizi erteleseydin \| ilā: kadar \| ecelin: bir süreye \| ḳarībin: yakın \| ḳul: de ki \| metāǔ: geçimi \| d-dunyā: dünya \| ḳalīlun: azdır \| vel'āḣiratu: ve ahiret \| ḣayrun: daha iyidir \| limeni: kimse için \| tteḳā: korunan \| ve lā: \| tuZlemūne: size haksızlık edilmez \| fetīlen: kıl kadar \| (4:77)
\|eynemā: nerede \| tekūnū: olsanız \| yudrikkumu: yine sizi bulur \| l-mevtu: ölüm \| velev: ve eğer \| kuntum: bulunsanız \| fī: içinde \| burūcin: kaleler \| muşeyyedetin: sağlam \| ve in: ve eğer \| tuSibhum: onlara erişirse \| Hasenetun: bir iyilik \| yeḳūlū: derler \| hāƶihi: bu \| min: -ındandır \| ǐndi: taraf- \| llahi: Allah \| ve in: eğer \| tuSibhum: onlara erişirse \| seyyietun: bir kötülük \| yeḳūlū: derler \| hāƶihi: bu \| min: -dendir \| ǐndike: senin yüzün- \| ḳul: de ki \| kullun: hepsi \| min: -ındandır \| ǐndi: taraf- \| llahi: Allah \| femāli: ne oluyor ki \| hā'ulā'i: bu \| l-ḳavmi: topluma \| lā: \| yekādūne: yanaşmıyorlar \| yefḳahūne: anlamaya \| Hadīṧen: söz \| (4:78)
\|mā: şey \| eSābeke: sana gelen \| min: her \| Hasenetin: iyilik \| femine: \| llahi: Allah'tandır \| ve mā: ve şey \| eSābeke: sana gelen \| min: her \| seyyietin: kötülük \| femin: -ndendir \| nefsike: kendi(günahın yüzü) \| ve erselnāke: ve seni gönderdik \| linnāsi: insanlara \| rasūlen: elçi \| ve kefā: ve yeter \| billahi: Allah \| şehīden: şahid olarak \| (4:79)
\|men: kim \| yuTiǐ: ita'at ederse \| r-rasūle: Elçi'ye \| feḳad: muhakkak ki \| eTāǎ: ita'at etmiş olur \| llahe: Allah'a \| ve men: kim de \| tevellā: yüz çevirirse \| femā: \| erselnāke: biz seni göndermedik \| ǎleyhim: onların üzerine \| HafīZen: bekçi \| (4:80)
\|ve yeḳūlūne: derler ki \| Tāǎtun: peki (tamam) \| feiƶā: fakat \| berazū: çıkınca \| min: -dan \| ǐndike: senin yanın- \| beyyete: geceleyin kurarlar \| Tāifetun: birtakımı \| minhum: içlerinden \| ğayra: tersini \| lleƶī: şeyin \| teḳūlu: söylemiş olduğun \| vallahu: Allah \| yektubu: yazmaktadır \| mā: şeyleri \| yubeyyitūne: geceleyin düşünüp kurdukların \| feeǎ'riD: sen aldırma \| ǎnhum: onlara \| ve teve kkel: ve dayan \| ǎlā: \| llahi: Allah'a \| ve kefā: ve yeter \| billahi: Allah \| vekīlen: vekil olarak \| (4:81)
\|efelā: \| yetedebberūne: düşünmüyorlar mı? \| l-ḳurāne: Kur'an'ı \| velev: ve eğer \| kāne: olsaydı \| min: -ından \| ǐndi: taraf- \| ğayri: başkası \| llahi: Allah'tan \| levecedū: bulurlardı \| fīhi: onda \| ḣtilāfen: birbirini tutmaz \| keṧīran: çok şey \| (4:82)
\|ve iƶā: ne zaman ki \| cā'ehum: onlara gelse \| emrun: bir haber \| mine: (dair) \| l-emni: güvene \| evi: veya \| l-ḣavfi: korkuya \| eƶāǔ: yayarlar \| bihi: onu \| velev: halbuki \| raddūhu: onu götürselerdi \| ilā: \| r-rasūli: Elçi'ye \| ve ilā: \| ūlī: ve sahiplerine \| l-emri: buyruk \| minhum: aralarındaki \| leǎlimehu: bilirlerdi \| elleƶīne: kimseler \| yestenbiTūnehu: işin içyüzünü araştıran(lar) \| minhum: onun ne olduğunu \| velevlā: eğer olmasaydı \| feDlu: lutfu \| llahi: Allah'ın \| ǎleykum: size \| ve raHmetuhu: ve rahmeti \| lāttebeǎ'tumu: uyardınız \| ş-şeyTāne: şeytana \| illā: hariç \| ḳalīlen: pek azınız \| (4:83)
\|feḳātil: (o halde) savaş \| fī: yolunda \| sebīli: \| llahi: Allah \| lā: \| tukellefu: sen sorumlu değilsin \| illā: başkasından \| nefseke: kendinden \| ve HarriDi: ve teşvik et \| l-mu'minīne: inananları \| ǎsā: umulur ki \| llahu: Allah \| en: \| yekuffe: kırar \| be'se: gücünü \| elleƶīne: kimselerin \| keferū: inkar eden(lerin) \| vallahu: Allah'ın \| eşeddu: daha güçlüdür \| be'sen: baskını \| ve eşeddu: ve daha çetindir \| tenkīlen: cezası \| (4:84)
\|men: kim \| yeşfeǎ': destek olursa \| şefāǎten: bir destekle \| Haseneten: güzel \| yekun: vardır \| lehu: onun \| neSībun: bir payı \| minhā: o işten \| ve men: ve kim \| yeşfeǎ': destek olursa \| şefāǎten: bir destekle \| seyyieten: kötü bir (işe) \| yekun: olur \| lehu: onun \| kiflun: bir payı \| minhā: o işten \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ǎlā: \| kulli: her \| şey'in: şeyi \| muḳīten: gözetip karşılığını verendir \| (4:85)
\|ve iƶā: ve zaman \| Huyyiytum: selamlandığınız \| biteHiyyetin: bir selam ile \| feHayyū: siz de selam verin \| bieHsene: daha güzeliyle \| minhā: ondan \| ev: yahut \| ruddūhā: aynen iade edin \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎlā: \| kulli: her \| şey'in: şeyi \| Hasīben: hesaplayandır \| (4:86)
\|Allahu: Allah (ki) \| lā: yoktur \| ilāhe: tanrı \| illā: başka \| huve: O'ndan \| leyecmeǎnnekum: sizi bir araya toplayacaktır \| ilā: \| yevmi: gününde \| l-ḳiyāmeti: kıyamet \| lā: olmayan \| raybe: şüphe \| fīhi: kendinde \| ve men: kim olabilir? \| eSdeḳu: daha doğru \| mine: -tan \| llahi: Allah- \| Hadīṧen: sözlü \| (4:87)
\|femā: ne oldu ki \| lekum: size \| fī: hakkında \| l-munāfiḳīne: münafıklar \| fieteyni: iki gruba ayrıldınız \| vallahu: oysa Allah \| erkesehum: onları baş aşağı etmiştir \| bimā: işlerden dolayı \| kesebū: yaptıkları \| eturīdūne: mi istiyorsunuz? \| en: \| tehdū: doğru yola iletmek \| men: kimseyi \| eDelle: saptırdığı \| llahu: Allah'ın \| ve men: ve birini \| yuDlili: saptırırsa \| llahu: Allah \| felen: artık \| tecide: bulamazsınız \| lehu: onun için \| sebīlen: bir yol \| (4:88)
\|veddū: istediler \| lev: keşke \| tekfurūne: siz de inkar etseniz \| kemā: gibi \| keferū: kendilerin inkar ettiği \| fe tekūnūne: ki onlarla olsanız \| sevā'en: eşit \| felā: \| tetteḣiƶū: o halde edinmeyin \| minhum: onlardan \| evliyā'e: dostlar \| Hattā: kadar \| yuhācirū: onlar göç edinceye \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| fein: eğer \| tevellev: yüz çevirirlerse \| feḣuƶūhum: onları yakalayın \| veḳtulūhum: ve öldürün \| Hayṧu: nerede \| vecedtumūhum: bulursanız \| ve lā: \| tetteḣiƶū: ve tutmayın \| minhum: onlardan \| veliyyen: (ne) bir dost \| ve lā: ve -etmeyin \| neSīran: yardım- \| (4:89)
\|illā: sadece \| elleƶīne: -kimseler \| yeSilūne: destekleşen- \| ilā: -üzerine \| ḳavmin: bir topluluk- \| beynekum: aranızdaki- \| ve beynehum: aralarında \| mīṧāḳun: anlaşmış \| ev: veya \| cā'ūkum: size gelen \| HaSirat: sıkılarak \| Sudūruhum: yürekleri \| en: \| yuḳātilūkum: sizinle savaşmaktan \| ev: veya \| yuḳātilū: savaşmaktan \| ḳavmehum: kendi toplumlarıyle \| velev: eğer \| şā'e: dileseydi \| llahu: Allah \| leselleTahum: onları salardı \| ǎleykum: sizin üstünüze \| fe leḳātelūkum: sizinle savaşırlardı \| feini: o halde \| ǎ'tezelūkum: onlar sizden uzak dururlar \| fe lem: \| yuḳātilūkum: sizinle savaşmazlar \| ve elḳav: ve isterlerse \| ileykumu: sizinle \| s-seleme: barış içinde yaşamak \| femā: \| ceǎle: vermemiştir \| llahu: Allah \| lekum: size \| ǎleyhim: onların aleyhine \| sebīlen: bir yol \| (4:90)
\|setecidūne: bulacaksınız \| āḣarīne: başkalarını \| yurīdūne: ister \| en: \| ye'menūkum: sizden emin olmak \| ve ye'menū: ve emin olmak \| ḳavmehum: kendi toplumlarından \| kulle: her ne zaman \| mā: ne \| ruddū: götürülseler \| ilā: \| l-fitneti: fitneye \| urkisū: başaşağı atılırlar \| fīhā: (fitnenin) içine \| fein: eğer \| lem: \| yeǎ'tezilūkum: sizden uzak durmazlarsa \| ve yulḳū: ve istemezlerse \| ileykumu: sizinle \| s-seleme: barış içinde yaşamak \| ve yekuffū: (saldırıdan) çekmezlerse \| eydiyehum: ellerini \| feḣuƶūhum: onları yakalayın \| veḳtulūhum: ve öldürün \| Hayṧu: nerede \| ṧeḳiftumūhum: bulursanız \| ve ūlāikum: işte öylelerine \| ceǎlnā: verdik \| lekum: size \| ǎleyhim: karşı \| sulTānen: bir yetki \| mubīnen: açık \| (4:91)
\|ve mā: yoktur \| kāne: \| limu'minin: bir mü'minin \| en: \| yeḳtule: öldürmesi \| mu'minen: bir mü'mini \| illā: dışında \| ḣaTaen: yanlışlık \| ve men: ve kim ki \| ḳatele: öldürdü \| mu'minen: bir mü'mini \| ḣaTaen: yanlışlıkla \| feteHrīru: azadetmelidir \| raḳabetin: bir köle \| mu'minetin: mü'min \| ve diyetun: ve bir diyet \| musellemetun: vermelidir \| ilā: \| ehlihi: ölenin ailesine \| illā: başka \| en: \| yeSSaddeḳū: bağışlamaları \| fein: eğer \| kāne: ise \| min: -tan \| ḳavmin: bir topluluk- \| ǎduvvin: düşmanınız olan \| lekum: sizin \| ve huve: o (öldürülen) \| mu'minun: mü'min \| feteHrīru: azadetmelidir \| raḳabetin: bir köle \| mu'minetin: mü'min \| ve in: ve eğer \| kāne: ise \| min: \| ḳavmin: bir topluluktan \| beynekum: sizinle \| ve beynehum: kendileri arasında \| mīṧāḳun: andlaşma bulunan \| fediyetun: bir diyet \| musellemetun: verilecektir \| ilā: \| ehlihi: ailesine \| ve teHrīru: ve azadetmek lazımdır \| raḳabetin: bir köle \| mu'minetin: mü'min \| fe men: kimse \| lem: \| yecid: bunları bulamayan \| feSiyāmu: oruç tutmalıdır \| şehrayni: iki ay \| mutetābiǎyni: ardı ardına \| tevbeten: tevbesinin kabulü için \| mine: tarafından \| llahi: Allah \| ve kāne: \| llahu: Allah \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:92)
\|ve men: her kim \| yeḳtul: öldürürse \| mu'minen: bir mü'mini \| muteǎmmiden: kasden \| fecezā'uhu: onun cezası \| cehennemu: cehennemdir \| ḣāliden: sürekli kalacağı \| fīhā: içinde \| ve ğaDibe: ve gazabetmiştir \| llahu: Allah \| ǎleyhi: ona \| veleǎnehu: ve la'net etmiştir \| ve eǎdde: ve hazırlamıştır \| lehu: onun için \| ǎƶāben: bir azab \| ǎZīmen: büyük \| (4:93)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| iƶā: zaman \| Derabtum: savaşa çıktığınız \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| fetebeyyenū: iyi anlayın, dinleyin \| ve lā: \| teḳūlū: demeyin \| limen: kimseye \| elḳā: veren \| ileykumu: size \| s-selāme: selam \| leste: sen değilsin \| mu'minen: mü'min \| tebteğūne: gözeterek \| ǎraDe: geçici menfaatini \| l-Hayāti: hayatının \| d-dunyā: dünya \| feǐnde: çünkü yanında \| llahi: Allah'ın \| meğānimu: ganimetler vardır \| keṧīratun: çok \| keƶālike: böyle idiniz \| kuntum: siz de \| min: \| ḳablu: önceden \| femenne: lutfetti \| llahu: Allah \| ǎleykum: size \| fetebeyyenū: o halde iyice anlayın \| inne: çünkü \| llahe: Allah \| kāne: \| bimā: şeyleri \| teǎ'melūne: yaptıklarınız \| ḣabīran: haber almaktadır \| (4:94)
\|lā: olmaz \| yestevī: eşit \| l-ḳāǐdūne: yerlerinde oturanlar \| mine: \| l-mu'minīne: inananlardan \| ğayru: dışında \| ūlī: sahipleri \| D-Derari: özür \| velmucāhidūne: ve cihad edenler \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| biemvālihim: mallariyle \| ve enfusihim: canlariyle \| feDDele: üstün kılmıştır \| llahu: Allah \| l-mucāhidīne: cihadedenleri \| biemvālihim: mallariyle \| ve enfusihim: canlariyle \| ǎlā: \| l-ḳāǐdīne: oturanlardan \| deraceten: derece bakımından \| ve kullen: ve hepsine \| veǎde: va'detmiştir \| llahu: Allah \| l-Husnā: güzellik \| vefeDDele: ve üstün kılmıştır \| llahu: Allah \| l-mucāhidīne: mücahidleri \| ǎlā: \| l-ḳāǐdīne: oturanlardan \| ecran: ecirle \| ǎZīmen: çok daha büyük \| (4:95)
\|deracātin: yüksek dereceler \| minhu: kendi katından \| ve meğfiraten: ve bağış \| ve raHmeten: ve rahmet \| ve kāne: \| llahu: Allah \| ğafūran: bağışlayandır \| raHīmen: esirgeyendir \| (4:96)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: \| teveffāhumu: canlarını alırken \| l-melāiketu: melekler \| Zālimī: yazık eden kimselere \| enfusihim: nefislerine \| ḳālū: dediler \| fīme: ne işte \| kuntum: idiniz \| ḳālū: dediler \| kunnā: \| musteD'ǎfīne: biz aciz düşürülmüştük \| fī: \| l-erDi: yer yüzünde \| ḳālū: (Melekler) dediler ki \| elem: \| tekun: değil miydi? \| erDu: yeri \| llahi: Allah'ın \| vāsiǎten: geniş \| fetuhācirū: göç edeydiniz \| fīhā: onda \| feulāike: işte onların \| me'vāhum: durağı \| cehennemu: cehennemdir \| ve sā'et: ve ne kötü \| meSīran: bir gidiş yeridir \| (4:97)
\|illā: yalnız hariçtir \| l-musteD'ǎfīne: gerçekten zayıf \| mine: \| r-ricāli: erkekler \| ve nnisā'i: ve kadınlar \| velvildāni: ve çocuklar \| lā: \| yesteTīǔne: gücü yetmeyenler \| Hīleten: hiçbir çareye \| ve lā: \| yehtedūne: ve (göç için) bulamayan \| sebīlen: yol \| (4:98)
\|feulāike: işte \| ǎsā: umulur \| llahu: Allah'ın \| en: \| yeǎ'fuve: affetmesi \| ǎnhum: onları \| ve kāne: \| llahu: ve Allah \| ǎfuvven: çok affedendir \| ğafūran: çok bağışlayandır \| (4:99)
\|ve men: ve -den/dan \| yuhācir: göçerler/çıkarlar \| fī: -nda \| sebīli: yolu \| llahi: Allah \| yecid: bulanlar \| fī: -nde/nda \| l-erDi: arz / yeryüzü \| murāğamen: sığınak \| keṧīran: çok \| ve seǎten: ve geniş \| ve men: ve -den/dan \| yeḣruc: göçerler/çıkarlar \| min: -den/dan \| beytihi: Yapısın \| muhāciran: göçürülmüş/çıkarılmış \| ilā: \| llahi: Allah'a \| ve rasūlihi: ve Elçisine \| ṧumme: sonra \| yudrikhu: kendisine yetişirse \| l-mevtu: ölüm \| feḳad: muhakkak \| veḳaǎ: düşer \| ecruhu: onun mükafatı \| ǎlā: \| llahi: Allah'a \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ğafūran: bağışlayandır \| raHīmen: esirgeyendir \| (4:100)
\|ve iƶā: ve zaman \| Derabtum: sefere çıktığınız \| fī: \| l-erDi: yeryüzünde \| feleyse: yoktur \| ǎleykum: size \| cunāHun: bir günah \| en: \| teḳSurū: kısaltmanızda \| mine: -dan \| S-Salāti: SaLâT/Destek \| in: eğer \| ḣiftum: korkarsanız \| en: \| yeftinekumu: size bir kötülük yapmalarından \| elleƶīne: kimselerin \| keferū: inkar eden(lerin) \| inne: muhakkak ki \| l-kāfirīne: kafirler \| kānū: \| lekum: sizin \| ǎduvven: düşmanınızdır \| mubīnen: açık \| (4:101)
\|ve iƶā: ve -zaman \| kunte: olduğun- \| fīhim: içlerinde \| fe eḳamte: Zira doğrult \| lehumu: onları \| S-Salāte: SaLâTe/Desteğe \| felteḳum: doğrulsunlar \| Tāifetun: -bir tayfa/bölük \| minhum: onlardan- \| meǎke: seninle beraber/beraberinde \| velye'ḣuƶū: ve edinsinler/alsınlar \| esliHatehum: silahlarını/ıslahatlarını \| feiƶā: \| secedū: saydıklarında \| felyekūnū: geçsinler \| min: \| verāikum: arkanıza/ardınıza \| velte'ti: ve gelsin \| Tāifetun: -tayfa/bölük \| uḣrā: öteki- \| lem: -meyen \| yuSallū: destekleşmeyen \| fe lyuSallū: zira destekleşsinler \| meǎke: seninle beraber/beraberinde \| velye'ḣuƶū: ve alsınlar/edinsinler \| Hiƶrahum: tedbirlerini/hazırlıklarını \| ve esliHatehum: ve silahlarını/ıslahatlarını \| vedde: istediler ki \| elleƶīne: kimseler \| keferū: inkar eden(ler) \| lev: keşke \| teğfulūne: gafilleşseniz \| ǎn: -dan \| esliHatikum: silahlarınız/ıslahatlarınız \| ve emtiǎtikum: ve metanız- \| feyemīlūne: Zira meyilli \| ǎleykum: olsanız \| meyleten: -meyletse \| vāHideten: biriniz- \| velā: ve yok \| cunāHa: günah \| ǎleykum: üzerinize \| in: Kİ \| kāne: -oldu/idi \| bikum: sizinle- \| eƶen: üzüntü/eza/ezilmişlik \| min: \| meTarin: yağışında \| ev: veya \| kuntum: -olduğunuzda \| merDā: marazlı(kuşkucu)- \| en: Kİ \| teDeǔ: bırakın \| esliHatekum: silahlarınızı/ıslahatınızı \| veḣuƶū: ve alın/edinin \| Hiƶrakum: tedbirinizi/hazırlığınızı \| inne: Kİ \| llahe: Allah \| eǎdde: hazırladı/iade etti \| lilkāfirīne: kafirlere \| ǎƶāben: -azabı \| muhīnen: alçaltıcı- \| (4:102)
\|feiƶā: -zaman \| ḳaDeytumu: bitirdiğiniz/kaza ettiğiniz- \| S-Salāte: SaLâTı / Desteği \| feƶkurū: Zira -hatırla/an \| llahe: Allah'ı- \| ḳiyāmen: doğrulmuşken \| ve ḳuǔden: ve otururken \| ve ǎlā: ve -üzereyken \| cunūbikum: yanlarınız- \| feiƶā: -zaman \| Tme'nentum: yatıştığınız- \| feeḳīmū: Zira doğrul \| S-Salāte: SaLâTe / Desteğe \| inne: Kİ \| S-Salāte: SaLâTe / Destek \| kānet: --idi/oldu \| ǎlā: -üzerine \| l-mu'minīne: mü'minler- \| kitāben: -yazılmış-- \| mevḳūten: vakitli olarak/belirlenerek- \| (4:103)
\|ve lā: \| tehinū: gevşeklik göstermeyin \| fī: \| btiğā'i: takibetmekte \| l-ḳavmi: o topluluğu \| in: eğer \| tekūnū: siz \| te'lemūne: acı çekiyorsanuz \| feinnehum: onlar da \| ye'lemūne: acı çekmektedirler \| kemā: gibi \| te'lemūne: sizin acı çektiğiniz \| vetercūne: ve siz ummaktasınız \| mine: \| llahi: Allah'tan \| mā: şeyleri \| lā: \| yercūne: onların ummayacakları \| ve kāne: \| llahu: Alah \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:104)
\|innā: muhakkak biz \| enzelnā: indirdik ki \| ileyke: sana \| l-kitābe: Kitabı \| bil-Haḳḳi: gerçek ile \| liteHkume: hüküm veresin diye \| beyne: arasında \| n-nāsi: insanlar \| bimā: biçimde \| erāke: sana gösterdiği \| llahu: Allah'ın \| ve lā: \| tekun: olma \| lilḣāinīne: hainlerin \| ḣaSīmen: savunucusu \| (4:105)
\|vesteğfiri: ve mağfiret dile \| llahe: Allah'tan \| inne: kuşkusuz \| llahe: Allah \| kāne: \| ğafūran: bağışlayandır \| raHīmen: esirgeyendir \| (4:106)
\|ve lā: \| tucādil: savunma \| ǎni: \| elleƶīne: kimseleri \| yeḣtānūne: hainlik eden(leri) \| enfusehum: kendilerine \| inne: zira \| llahe: Allah \| lā: \| yuHibbu: sevmez \| men: kimseyi \| kāne: \| ḣavvānen: hainlik yapan \| eṧīmen: günah işleyen \| (4:107)
\|yesteḣfūne: gizleniyorlar \| mine: \| n-nāsi: insanlardan \| velā: \| yesteḣfūne: gizlenmiyorlar \| mine: \| llahi: Allah'tan \| ve huve: oysa O \| meǎhum: onlarla beraberdir \| iƶ: zaman \| yubeyyitūne: geceleyin söyledikleri \| mā: şeyleri \| lā: \| yerDā: (O'nun) istemediği \| mine: \| l-ḳavli: sözü \| ve kāne: \| llahu: Allah \| bimā: herşeyi \| yeǎ'melūne: onların yaptıkları \| muHīTen: kuşatmıştır \| (4:108)
\|hā: o \| entum: sizin \| hā'ulā'i: siz \| cādeltum: savundunuz \| ǎnhum: onları \| fī: \| l-Hayāti: hayatında \| d-dunyā: dünya \| femen: ya kim \| yucādilu: savunacak \| llahe: Allah'a karşı \| ǎnhum: onları \| yevme: günü \| l-ḳiyāmeti: kıyamet \| em: ya da \| men: kim \| yekūnu: olacak \| ǎleyhim: onlara \| vekīlen: vekil \| (4:109)
\|ve men: ve kim \| yeǎ'mel: yaparsa \| sū'en: bir kötülük \| ev: yahut \| yeZlim: zulmederse \| nefsehu: nefsine \| ṧumme: sonra \| yesteğfiri: mağfiret dilerse \| llahe: Allah'tan \| yecidi: bulur \| llahe: Allah'ı \| ğafūran: bağışlayıcı \| raHīmen: ve esirgeyici \| (4:110)
\|ve men: ve kim \| yeksib: işlerse \| iṧmen: bir günah \| feinnemā: muhakkak \| yeksibuhu: onu kazanır \| ǎlā: aleyhine \| nefsihi: kendi \| ve kāne: \| llahu: Allah \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:111)
\|ve men: ve kim \| yeksib: işlerse \| ḣaTiyeten: bir hata \| ev: ya da \| iṧmen: günah \| ṧumme: sonra \| yermi: üstüne atarsa \| bihi: onu \| beriyen: bir suçsuzun \| feḳadi: muhakkak ki \| Htemele: yüklenmiş olur \| buhtānen: büyük bir iftira \| ve iṧmen: ve bir günah \| mubīnen: açık \| (4:112)
\|velevlā: ve olmasaydı \| feDlu: lutfu \| llahi: Allah'ın \| ǎleyke: sana \| ve raHmetuhu: ve acıması \| lehemmet: yeltenmişti \| Tāifetun: bir grup \| minhum: onlardan \| en: \| yuDillūke: seni saptırmağa \| vemā: \| yuDillūne: onlar saptıramazlar \| illā: başkasını \| enfusehum: kendilerinden \| ve mā: \| yeDurrūneke: sana zarar veremezler \| min: hiçbir \| şey'in: şey \| ve enzele: ve indirdi \| llahu: Allah \| ǎleyke: sana \| l-kitābe: Kitabı \| velHikmete: ve hikmeti \| ve ǎllemeke: ve sana öğretti \| mā: şeyleri \| lem: \| tekun: olmadığın \| teǎ'lemu: biliyor \| ve kāne: ve \| feDlu: lutfu \| llahi: Allah'ın \| ǎleyke: sana \| ǎZīmen: büyüktür \| (4:113)
\|lā: yoktur \| ḣayra: hayır \| fī: \| keṧīrin: çoğunda \| min: \| necvāhum: gizli konuşmalarının \| illā: yalnız hariç \| men: kimse \| emera: emreden \| biSadeḳatin: sadakayı \| ev: yahut \| meǎ'rūfin: iyiliği \| ev: ya da \| iSlāHin: düzeltmeyi \| beyne: arasını \| n-nāsi: insanların \| ve men: ve kim \| yef'ǎl: yaparsa \| ƶālike: bunu \| btiğā'e: amacıyle \| merDāti: rızasını kazanmak \| llahi: Allah'ın \| fesevfe: yakında \| nu'tīhi: ona vereceğiz \| ecran: bir mükafat \| ǎZīmen: büyük \| (4:114)
\|ve men: kim de \| yuşāḳiḳi: karşı gelir \| r-rasūle: Elçi'ye \| min: \| beǎ'di: sonra \| mā: \| tebeyyene: belli olduktan \| lehu: kendisine \| l-hudā: doğru yol \| ve yettebiǎ': ve uyarsa \| ğayra: başkasına \| sebīli: yolundan \| l-mu'minīne: mü'minlerin \| nuvellihi: onu yöneltiriz \| mā: \| tevellā: döndüğü (yola) \| ve nuSlihi: ve sokarız \| cehenneme: cehenneme \| ve sā'et: ne kötü \| meSīran: bir gidiş yeridir \| (4:115)
\|inne: şüpheiz \| llahe: Allah \| lā: \| yeğfiru: bağışlamaz \| en: \| yuşrake: ortak koşulmasını \| bihi: kendisine \| veyeğfiru: ve bağışlar \| mā: herşeyi \| dūne: başka \| ƶālike: bundan \| limen: kimseye \| yeşā'u: dilediği \| ve men: ve kim \| yuşrik: ortak koşarsa \| billahi: Allah'a \| feḳad: muhakkak \| Delle: sapıklığa düşmüştür \| Delālen: bir sapkınlıkla \| beǐyden: uzak \| (4:116)
\|in: eğer \| yed'ǔne: çağırıyorlar \| min: \| dūnihi: O'nu bırakıp da \| illā: yalnızca \| ināṧen: birtakım dişilere \| ve in: \| yed'ǔne: ve çağırıyorlar \| illā: yalnızca \| şeyTānen: şeytana \| merīden: asi \| (4:117)
\|leǎnehu: ona la'net etti \| llahu: Allah \| ve ḳāle: ve (o da) dedi \| leetteḣiƶenne: elbette alacağım \| min: -dan \| ǐbādike: senin kulların- \| neSīben: bir pay \| mefrūDan: belirli \| (4:118)
\|veleuDillennehum: ve onları mutlaka saptıracağım \| veleumenniyennehum: ve mutlaka onları boş kuruntulara sokacağım \| velāmurannehum: ve onlara emredeceğim \| feleyubettikunne: yaracaklar \| āƶāne: kulaklarını \| l-en'ǎāmi: hayvanların \| velāmurannehum: ve onlara emredeceğim \| feleyuğayyirunne: değiştirecekler \| ḣalḳa: yaratışını \| llahi: Allah'ın \| ve men: ve kim \| yetteḣiƶi: tutarsa \| ş-şeyTāne: şeytanı \| veliyyen: dost \| min: \| dūni: yerine \| llahi: Allah'ın \| feḳad: muhakkak ki \| ḣasira: ziyana uğramıştır \| ḣusrānen: bir ziyanla \| mubīnen: açık \| (4:119)
\|yeǐduhum: (Şeytan) onlara söz verir \| ve yumennīhim: ve umut verir \| ve mā: ve değildir \| yeǐduhumu: sözü \| ş-şeyTānu: şeytanın \| illā: başka bir şey \| ğurūran: aldatmadan \| (4:120)
\|ulāike: işte onların \| me'vāhum: varacağı yer \| cehennemu: cehennemdir \| ve lā: \| yecidūne: asla bulamazlar \| ǎnhā: ondan \| meHīSen: kaçmak (imkanı) \| (4:121)
\|velleƶīne: kimseleri \| āmenū: inanan(ları) \| ve ǎmilū: ve yapanları \| S-SāliHāti: iyi işler \| senudḣiluhum: sokacağız \| cennātin: cennetlere \| tecrī: akan \| min: \| teHtihā: altlarından \| l-enhāru: ırmaklar \| ḣālidīne: kalacaklardır \| fīhā: orada \| ebeden: ebedi \| veǎ'de: bu va'didir \| llahi: Allah'ın \| Haḳḳan: gerçek \| ve men: kim olabilir? \| eSdeḳu: daha doğru \| mine: -tan \| llahi: Allah- \| ḳīlen: sözlü \| (4:122)
\|leyse: (İş) olmaz \| biemāniyyikum: sizin kuruntularınızla \| ve lā: ve olmaz \| emāniyyi: kuruntularıyla \| ehli: ehlinin \| l-kitābi: Kitap \| men: kimse \| yeǎ'mel: yapan \| sū'en: kötülük \| yucze: cezalandırılır \| bihi: onunla \| ve lā: \| yecid: ve bulamaz \| lehu: kendisine \| min: \| dūni: başka \| llahi: Allah'tan \| veliyyen: (ne) bir dost \| ve lā: ne de \| neSīran: bir yardımcı \| (4:123)
\|ve men: ve her kim \| yeǎ'mel: yaparsa \| mine: \| S-SāliHāti: güzel işler \| min: \| ƶekerin: erkekten \| ev: veya \| unṧā: kadından \| ve huve: ve onlar \| mu'minun: inanarak \| feulāike: işte öyle kimseler \| yedḣulūne: girerler \| l-cennete: cennete \| ve lā: \| yuZlemūne: ve haksızlığa uğratılmazlar \| neḳīran: zerre kadar \| (4:124)
\|ve men: ve kim \| eHsenu: daha güzeldir? \| dīnen: din yönünden \| mimmen: kimseden \| esleme: teslim eden \| vechehu: yüzünü \| lillahi: Allah'a \| ve huve: o \| muHsinun: iyilik edici olarak \| vettebeǎ: ve tabi olan \| millete: dinine \| ibrāhīme: İbrahim \| Hanīfen: dosdoğru \| vetteḣaƶe: edinmişti \| llahu: Allah \| ibrāhīme: İbrahim'i \| ḣalīlen: dost \| (4:125)
\|velillahi: Allah'ındır \| mā: hepsi \| fī: olanların \| s-semāvāti: göklerde \| ve mā: hepsi \| fī: olanların \| l-erDi: ve yerde \| ve kāne: \| llahu: Allah \| bikulli: her \| şey'in: şeyi \| muHīTen: kuşatmıştır \| (4:126)
\|ve yesteftūneke: senden fetva istiyorlar \| fī: hakkında \| n-nisā'i: kadınlar \| ḳuli: de ki \| llahu: Allah \| yuftīkum: size hükmünü açıklıyor \| fīhinne: onlar hakkında \| ve mā: vardır \| yutlā: okunan(ayet)ler \| ǎleykum: size \| fī: \| l-kitābi: Kitapta \| fī: hakkında \| yetāmā: öksüz \| n-nisā'i: kadınlar \| l-lātī: onlar ki \| lā: \| tu'tūnehunne: onlara vermiyorsunuz \| mā: olanı \| kutibe: yazılmış \| lehunne: kendilerine \| ve terğabūne: ve istiyorsunuz \| en: \| tenkiHūhunne: kendileriyle evlenmek \| velmusteD'ǎfīne: ve zavallı \| mine: hakkında \| l-vildāni: çocuklar \| ve en: ve hakkında \| teḳūmū: yerine getirmeniz \| lilyetāmā: öksüzlere karşı \| bil-ḳisTi: adaleti \| ve mā: \| tef'ǎlū: yapacağınız \| min: her \| ḣayrin: hayrı \| feinne: muhakkak ki \| llahe: Allah \| kāne: \| bihi: onu \| ǎlīmen: bilir \| (4:127)
\|ve ini: ve eğer \| mraetun: bir kadın \| ḣāfet: korkarsa \| min: \| beǎ'lihā: kocasının \| nuşūzen: huysuzluğundan \| ev: yahut \| iǎ'rāDan: yüz çevirmesinden \| felā: yoktur \| cunāHa: günah \| ǎleyhimā: ikisine de \| en: \| yuSliHā: düzeltmelerinde \| beynehumā: aralarını \| SulHen: anlaşma ile \| ve SSulHu: ve barış \| ḣayrun: daima iyidir \| ve uHDirati: ve hazırdır \| l-enfusu: nefisler \| ş-şuHHa: cimriliğe \| vein: eğer \| tuHsinū: güzel geçinir \| ve tetteḳū: ve sakınırsanız \| feinne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| bimā: şeyleri \| teǎ'melūne: yaptıklarınız \| ḣabīran: haber alır \| (4:128)
\|velen: \| testeTīǔ: ve yapamazsınız \| en: \| teǎ'dilū: (tam) adalet \| beyne: arasında \| n-nisā'i: kadınlar \| velev: ne kadar \| HaraStum: isteseniz de \| felā: \| temīlū: öyle ise meylemeyin \| kulle: (birine) tamamen \| l-meyli: yönelişle \| fe teƶerūhā: ötekini bırakmayın \| kālmuǎlleḳati: askıda (kocasızmış) gibi \| ve in: eğer \| tuSliHū: arayı düzeltir \| ve tetteḳū: sakınırsanız \| feinne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ğafūran: bağışlayandır \| raHīmen: esirgeyendir \| (4:129)
\|ve in: eğer \| yeteferraḳā: (eşler) ayrılırlarsa \| yuğni: zengin eder \| llahu: Allah \| kullen: onların her birini \| min: \| seǎtihi: bol ni'metiyle \| ve kāne: \| llahu: Allah(ın) \| vāsiǎn: (ni'meti) geniştir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:130)
\|velillahi: Allah'ındır \| mā: olanlar \| fī: \| s-semāvāti: göklerde \| ve mā: ve olanlar \| fī: \| l-erDi: yerde \| veleḳad: muhakkak \| veSSaynā: tavsiye ettik \| elleƶīne: kimselere \| ūtū: verilen(lere) \| l-kitābe: Kitap \| min: \| ḳablikum: sizden önce \| ve iyyākum: ve size de \| eni: diye \| tteḳū: korkun \| llahe: Allah'tan \| vein: eğer \| tekfurū: inkar ederseniz \| feinne: şüphesiz \| lillahi: Allah'ındır \| mā: olanlar \| fī: \| s-semāvāti: göklerde \| ve mā: ve olanlar \| fī: \| l-erDi: yerde \| ve kāne: \| llahu: Allah \| ğaniyyen: zengindir \| Hamīden: övgüye layıktır \| (4:131)
\|velillahi: Allah'ındır \| mā: olanlar \| fī: \| s-semāvāti: göklerde \| ve mā: ve olanlar \| fī: \| l-erDi: yerde \| ve kefā: ve yeter \| billahi: Allah \| vekīlen: vekil olarak \| (4:132)
\|in: eğer \| yeşe': (Allah) dilerse \| yuƶhibkum: sizi götürür \| eyyuhā: ey \| n-nāsu: insanlar \| ve ye'ti: ve getirir \| biāḣarīne: başkalarını \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ǎlā: \| ƶālike: buna \| ḳadīran: hakkıyla kadirdir \| (4:133)
\|men: kim \| kāne: \| yurīdu: isterse \| ṧevābe: sevabını \| d-dunyā: dünya \| feǐnde: (bilsin ki) katındadır \| llahi: Allah \| ṧevābu: sevabı \| d-dunyā: dünya \| vel'āḣirati: ve ahiret \| ve kāne: \| llahu: Allah \| semīǎn: işitendir \| beSīran: görendir \| (4:134)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| kūnū: olun \| ḳavvāmīne: ayakta tutarak \| bil-ḳisTi: adaleti \| şuhedā'e: şahidler \| lillahi: Allah için \| velev: bile olsa \| ǎlā: aleyhinde \| enfusikum: kendinizin \| evi: veya \| l-vālideyni: ana babanızın \| vel'eḳrabīne: ve yakınlarınızın \| in: eğer \| yekun: olsalar \| ğaniyyen: zengin \| ev: veya \| feḳīran: fakir de \| fallahu: çünkü Allah \| evlā: daha yakındır \| bihimā: ikisine de \| felā: öyle ise sapmayın \| tettebiǔ: uyarak \| l-hevā: keyfinize \| en: \| teǎ'dilū: adaletten \| ve in: ve eğer \| telvū: eğip bükerseniz \| ev: ya da \| tuǎ'riDū: doğruyu söylemezseniz \| feinne: muhakkak ki \| llahe: Allah \| kāne: olandır \| bimā: -dan \| teǎ'melūne: yaptıklarınız- \| ḣabīran: haberdar \| (4:135)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| āminū: inanın \| billahi: Allah'a \| ve rasūlihi: ve Elçisine \| velkitābi: ve Kitaba \| lleƶī: o ki \| nezzele: indirdi \| ǎlā: \| rasūlihi: Elçisine \| velkitābi: ve Kitaba (inanın) \| lleƶī: o ki \| enzele: indirdi \| min: \| ḳablu: daha öncekilere \| ve men: ve kim \| yekfur: inkar ederse \| billahi: Allah'ı \| ve melāiketihi: ve meleklerini \| ve kutubihi: ve Kitaplarını \| ve rusulihi: ve elçilerini \| velyevmi: ve gününü \| l-āḣiri: ahiret \| feḳad: muhakkak \| Delle: sapıtmıştır \| Delālen: sapıklıkla \| beǐyden: uzak bir \| (4:136)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: o kimseler \| āmenū: inandılar \| ṧumme: sonra \| keferū: inkar ettiler \| ṧumme: sonra \| āmenū: inandılar \| ṧumme: yine \| keferū: inkar ettiler \| ṧumme: sonra \| zdādū: arttı \| kufran: inkarları \| lem: \| yekuni: değildir \| llahu: Allah \| liyeğfira: bağışlayacak \| lehum: onları \| ve lā: \| liyehdiyehum: iletmeyecektir \| sebīlen: (doğru) yola \| (4:137)
\|beşşiri: müjdele \| l-munāfiḳīne: Münafıklara \| bienne: şüphesiz \| lehum: kendilerinin olacağını \| ǎƶāben: bir azabın \| elīmen: acıklı \| (4:138)
\|elleƶīne: onlar \| yetteḣiƶūne: tutuyorlar \| l-kāfirīne: kafirleri \| evliyā'e: dost \| min: \| dūni: bırakıp \| l-mu'minīne: mü'minleri \| eyebteğūne: mi arıyorlar? \| ǐndehumu: onların yanında \| l-ǐzzete: şeref \| feinne: şüphesiz \| l-ǐzzete: şeref \| lillahi: Allaha aittir \| cemīǎn: tamamen \| (4:139)
\|ve ḳad: muhakkak \| nezzele: indirmiştir \| ǎleykum: size \| fī: \| l-kitābi: Kitapta \| en: diye \| iƶā: zaman \| semiǎ'tum: işittiğiniz \| āyāti: ayetlerinin \| llahi: Allah'ın \| yukferu: inkar edildiğini \| bihā: onların \| ve yustehzeu: ve alay edildiğini \| bihā: onlarla \| felā: \| teḳ'ǔdū: oturmayın \| meǎhum: onlarla beraber \| Hattā: kadar \| yeḣūDū: onlar dalıncaya \| fī: \| Hadīṧin: bir söze \| ğayrihi: başka \| innekum: siz de \| iƶen: o zaman \| miṧluhum: onlar gibi olursunuz \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| cāmiǔ: bütün \| l-munāfiḳīne: iki yüzlüleri \| velkāfirīne: ve kafirleri \| fī: \| cehenneme: cehennemde \| cemīǎn: toplayacaktır \| (4:140)
\|elleƶīne: onlar ki \| yeterabbeSūne: gözetleyip dururlar \| bikum: sizi \| fein: eğer \| kāne: (nasib)olursa \| lekum: size \| fetHun: bir fetih \| mine: \| llahi: Allah'tan \| ḳālū: derler \| elem: değil miydik? \| nekun: biz de \| meǎkum: sizinle beraber \| vein: ve eğer \| kāne: olursa \| lilkāfirīne: kafirlerin \| neSībun: (savaşta) bir payı \| ḳālū: derler \| elem: \| nesteHviƶ: biz üstünlük sağlamadık mı \| ǎleykum: size \| ve nemneǎ'kum: ve sizi korumadık mı? \| mine: \| l-mu'minīne: mü'minlerden \| fallahu: artık Allah \| yeHkumu: hükmedecek \| beynekum: aranızda \| yevme: gününde \| l-ḳiyāmeti: kıyamet \| velen: ve asla \| yec'ǎle: vermeyecektir \| llahu: Allah \| lilkāfirīne: kafirlere \| ǎlā: karşı \| l-mu'minīne: mü'minlere \| sebīlen: bir yol \| (4:141)
\|inne: Kİ \| l-munāfiḳīne: Harcayıcılar/münafıklar/ikiyüzlüler \| yuḣādiǔne: aldatmağa çalışırlar \| llahe: Allah'ı \| ve huve: oysa O \| ḣādiǔhum: onları aldatır \| ve iƶā: -zaman \| ḳāmū: doğruldukları- \| ilā: \| S-Salāti: SaLâTe/Desteğe \| ḳāmū: doğruluşları \| kusālā: tembelce/uyuşukça/üşengeçce \| yurā'ūne: -göstermelik \| n-nāse: insanlara- \| ve lā: ve yok \| yeƶkurūne: hatırladıkları/andıkları \| llahe: Allah'ı \| illā: sadece/ancak \| ḳalīlen: azıcık \| (4:142)
\|muƶebƶebīne: yalpalayıp dururlar \| beyne: arada \| ƶālike: bu \| lā: ne \| ilā: \| hā'ulā'i: bunlara \| ve lā: ne de \| ilā: \| hā'ulā'i: onlara \| ve men: ve kimseye \| yuDlili: şaşırttığı \| llahu: Allah'ın \| felen: \| tecide: bulamazsın \| lehu: ona \| sebīlen: bir (çıkar) yol \| (4:143)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| lā: \| tetteḣiƶū: edinmeyin \| l-kāfirīne: kafirleri \| evliyā'e: dost \| min: \| dūni: bırakıp \| l-mu'minīne: mü'minleri \| eturīdūne: mi istiyorsunuz? \| en: \| tec'ǎlū: vermek \| lillahi: Allah'a \| ǎleykum: aleyhinizde olacak \| sulTānen: bir delil \| mubīnen: apaçık \| (4:144)
\|inne: doğrusu \| l-munāfiḳīne: iki yüzlüler \| fī: \| d-derki: tabakasındadırlar \| l-esfeli: en aşağı \| mine: \| n-nāri: ateşin \| velen: ve asla \| tecide: bulamazsın \| lehum: onlar için \| neSīran: hiçbir yardımcı \| (4:145)
\|illā: ancak hariçtir \| elleƶīne: kimseler \| tābū: tevbe edenler \| ve eSleHū: ve uslananlar \| veǎ'teSamū: ve yapışanlar \| billahi: Allah'a \| ve eḣleSū: ve yapanlar \| dīnehum: dinlerini \| lillahi: sırf Allah için \| feulāike: işte onlar \| meǎ: beraberdir \| l-mu'minīne: mü'minlerle \| ve sevfe: yakında \| yu'ti: verecektir \| llahu: Allah da \| l-mu'minīne: mü'minlere \| ecran: bir mükafat \| ǎZīmen: büyük \| (4:146)
\|mā: ne? \| yef'ǎlu: yapacak \| llahu: Allah \| biǎƶābikum: size azabetmeyi \| in: eğer \| şekertum: siz şükreder \| ve āmentum: ve inanırsanız \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| şākiran: şükrün karşılığını verendir \| ǎlīmen: (herşeyi) bilendir \| (4:147)
\|lā: \| yuHibbu: sevmez \| llahu: Allah \| l-cehra: açıkça \| bis-sū'i: kötü \| mine: \| l-ḳavli: söz söylenmesini \| illā: dışında \| men: kendisine \| Zulime: haksızlık edilen \| ve kāne: \| llahu: doğrusu Allah \| semīǎn: işitendir \| ǎlīmen: bilendir \| (4:148)
\|in: eğer \| tubdū: açığa vurursanız \| ḣayran: bir iyiliği \| ev: veya \| tuḣfūhu: onu gizlerseniz \| ev: yahut \| teǎ'fū: affederseniz \| ǎn: \| sū'in: bir kötülüğü \| feinne: (bilin ki) şüphesiz \| llahe: Allah da \| kāne: \| ǎfuvven: affedicidir \| ḳadīran: güçlüdür \| (4:149)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: okimseler ki \| yekfurūne: inkar ederler \| billahi: Allah'ı \| ve rusulihi: ve elçilerini \| ve yurīdūne: ve isterler \| en: \| yuferriḳū: ayırmak \| beyne: arasını \| llahi: Allah \| ve rusulihi: ile elçilerinin \| ve yeḳūlūne: ve derler \| nu'minu: inanırız \| bibeǎ'Din: kimine \| ve nekfuru: ve inkar ederiz \| bibeǎ'Din: kimini \| ve yurīdūne: ve isterler \| en: \| yetteḣiƶū: tutmak \| beyne: arasında \| ƶālike: bunun (ikisinin) \| sebīlen: bir yol \| (4:150)
\|ulāike: işte \| humu: onlar \| l-kāfirūne: kafirlerdir \| Haḳḳan: gerçek \| ve eǎ'tednā: biz de hazırlamışızdır \| lilkāfirīne: kafirlere \| ǎƶāben: bir azab \| muhīnen: alçaltıcı \| (4:151)
\|velleƶīne: ve onlar ki \| āmenū: inandılar \| billahi: Allah'a \| ve rusulihi: ve elçilerine \| velem: ve \| yuferriḳū: ayırım yapmadılar \| beyne: arasında \| eHadin: hiçbiri \| minhum: onlardan \| ulāike: işte (Allah) \| sevfe: pek yakında \| yu'tīhim: verecektir \| ucūrahum: onların da mükafatlarını \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ğafūran: çok bağışlayandır \| raHīmen: çok esirgeyendir \| (4:152)
\|yeseluke: senden istiyorlar \| ehlu: ehli \| l-kitābi: Kitap \| en: \| tunezzile: indirmeni \| ǎleyhim: kendilerine \| kitāben: bir Kitap \| mine: -ten \| s-semāi: gök- \| feḳad: muhakkak \| seelū: istemişler \| mūsā: Musa'dan \| ekbera: daha büyüğünü \| min: \| ƶālike: bundan \| feḳālū: demişlerdi \| erinā: bize göster \| llahe: Allah'ı \| cehraten: açıkça \| feeḣaƶethumu: derhal onları yakalamıştı \| S-Sāǐḳatu: yıldırım gürültüsü \| biZulmihim: haksızlıklarından dolayı \| ṧumme: sonra \| tteḣaƶū: tutmuşlardı \| l-ǐcle: buzağıyı (tanrı) \| min: \| beǎ'di: sonra \| mā: \| cā'ethumu: kendilerine geldikken \| l-beyyinātu: açık deliller \| feǎfevnā: vazgeçtik \| ǎn: \| ƶālike: bundan da \| ve āteynā: ve verdik \| mūsā: Musa'ya \| sulTānen: bir yetki \| mubīnen: açık \| (4:153)
\|ve rafeǎ'nā: ve kaldırdık \| fevḳahumu: üzerlerine \| T-Tūra: Tur'u \| bimīṧāḳihim: söz vermeleri için \| ve ḳulnā: ve dedik \| lehumu: onlara \| dḣulū: girin \| l-bābe: kapıdan \| succeden: secde ederek \| ve ḳulnā: ve dedik \| lehum: onlara \| lā: \| teǎ'dū: çiğnemeyin \| fī: \| s-sebti: cumartesi(yasakları)nı \| ve eḣaƶnā: ve aldık \| minhum: onlardan \| mīṧāḳan: bir söz \| ğalīZen: sağlam \| (4:154)
\|febimā: sebebiyle \| neḳDihim: bozmaları \| mīṧāḳahum: sözlerini \| ve kufrihim: ve inkar etmeleri \| biāyāti: ayetlerini \| llahi: Allah'ın \| ve ḳatlihimu: ve öldürmeleri \| l-enbiyā'e: peygamberleri \| biğayri: yere \| Haḳḳin: haksız \| ve ḳavlihim: ve demeleri(nden ötürü) \| ḳulūbunā: kalblerimiz \| ğulfun: kılıflıdır \| bel: hayır, fakat \| Tabeǎ: mühürlemiştir \| llahu: Allah \| ǎleyhā: üzerini \| bikufrihim: inkarlarından ötürü \| felā: \| yu'minūne: artık inanmazlar \| illā: ancak \| ḳalīlen: pek az \| (4:155)
\|ve bikufrihim: ve küfürlerinden (ötürü) \| ve ḳavlihim: ve sözlerinden \| ǎlā: karşı \| meryeme: Meryem'e \| buhtānen: bir iftira \| ǎZīmen: büyük \| (4:156)
\|ve ḳavlihim: ve demelerinden (ötürü) \| innā: elbette \| ḳatelnā: biz öldürdük \| l-mesīHa: Mesih'i \| ǐysā: Îsa \| bne: oğlu \| meryeme: Meryem \| rasūle: elçisi \| llahi: Allah'ın \| ve mā: oysa \| ḳatelūhu: onu öldürmediler \| ve mā: ve \| Salebūhu: asmadılar \| velākin: fakat \| şubbihe: benzer gösterildi \| lehum: kendilerine \| ve inne: ve şüphesiz \| elleƶīne: \| ḣtelefū: ayrılığa düşenler \| fīhi: onun hakkında \| lefī: içindedirler \| şekkin: tam bir kuşku \| minhu: ondan yana \| mā: yoktur \| lehum: onların \| bihi: o hususta \| min: hiç \| ǐlmin: bilgileri \| illā: sadece \| ttibāǎ: uyuyorlar \| Z-Zenni: zanna \| ve mā: \| ḳatelūhu: onu öldürmediler \| yeḳīnen: yakinen \| (4:157)
\|bel: hayır \| rafeǎhu: onu yükseltti \| llahu: Allah \| ileyhi: kendisine \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ǎzīzen: daima üstündür \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:158)
\|ve in: ve andolsun \| min: her biri \| ehli: ehlinin \| l-kitābi: Kitap \| illā: ancak \| leyu'minenne: mutlaka inanacaktır \| bihi: ona \| ḳable: önce \| mevtihi: ölümünden \| ve yevme: günü de \| l-ḳiyāmeti: kıyamet \| yekūnu: O olacaktır \| ǎleyhim: onların aleyhine \| şehīden: şahid \| (4:159)
\|febiZulmin: zulümlerinden dolayı \| mine: \| elleƶīne: olanların \| hādū: yahudilerin \| Harramnā: yasakladık \| ǎleyhim: onlara \| Tayyibātin: temiz ve hoş şeyleri \| uHillet: helal kılınmış \| lehum: kendilerine \| ve biSaddihim: ve çevirmelerinden dolayı \| ǎn: \| sebīli: yolundan \| llahi: Allah \| keṧīran: çoklarını \| (4:160)
\|ve eḣƶihimu: ve almalarından ötürü \| r-ribā: riba \| veḳad: rağmen \| nuhū: menedilmelerine \| ǎnhu: ondan \| ve eklihim: ve yemelerinden ötürü \| emvāle: mallarını \| n-nāsi: insanların \| bil-bāTili: haksız yere \| ve eǎ'tednā: ve hazırladık \| lilkāfirīne: inkar edenlere \| minhum: içlerinden \| ǎƶāben: bir azab \| elīmen: acı \| (4:161)
\|lākini: fakat \| r-rāsiḣūne: derinleşmiş olanlar \| fī: \| l-ǐlmi: ilimde \| minhum: içlerinden \| velmu'minūne: ve mü'minler \| yu'minūne: inanırlar \| bimā: şeye \| unzile: indirilen \| ileyke: sana \| ve mā: ve şeye \| unzile: indirilen \| min: \| ḳablike: senden önce \| velmuḳīmīne: ve -doğrulmuş \| S-Salāte: SaLâTe/Desteğe \| velmu'tūne: ve vermiş \| z-zekāte: zekatı \| velmu'minūne: ve doğrulaşmış \| billahi: Allah'la \| velyevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| ulāike: işte onlara \| senu'tīhim: vereceğiz \| ecran: bir mükafat \| ǎZīmen: büyük \| (4:162)
\|innā: elbette biz \| evHaynā: vahyettik \| ileyke: sana da \| kemā: gibi \| evHaynā: vahyettiğimiz \| ilā: \| nūHin: Nuh'a \| ve nnebiyyīne: ve peygamberlere \| min: \| beǎ'dihi: ondan sonraki \| ve evHaynā: nitekim vahyetmiştik \| ilā: \| ibrāhīme: İbrahim'e \| ve ismāǐyle: ve İsma'il'e \| ve isHāḳa: ve İshak'a \| ve yeǎ'ḳūbe: ve Ya'kub'a \| vel'esbāTi: ve sıbtlara \| ve ǐysā: ve Îsa'ya \| ve eyyūbe: ve Eyyub'a \| ve yūnuse: ve Yunus'a \| ve hārūne: ve Harun'a \| ve suleymāne: ve Süleyman'a \| ve āteynā: ve vermiştik \| dāvūde: Davud'a da \| zebūran: Zebur'u \| (4:163)
\|ve rusulen: ve elçilere \| ḳad: elbette \| ḳaSaSnāhum: anlattığımız \| ǎleyke: sana \| min: \| ḳablu: daha önce \| ve rusulen: ve elçilere \| lem: \| neḳSuShum: anlatmadığımız \| ǎleyke: sana \| ve kelleme: ve konuşmuştu \| llahu: Allah \| mūsā: Musa'ya \| teklīmen: sözle \| (4:164)
\|rusulen: elçiler (gönderdik) ki \| mubeşşirīne: müjdeleyici \| ve munƶirīne: ve uyarıcı \| liellā: \| yekūne: kalmasın \| linnāsi: insanların \| ǎlā: karşı \| llahi: Allah'a \| Huccetun: bahaneleri \| beǎ'de: sonra \| r-rusuli: elçilerden \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ǎzīzen: üstündür \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:165)
\|lākini: oysa \| llahu: Allah \| yeşhedu: şahidlik eder \| bimā: ne ki \| enzele: indirdi \| ileyke: sana \| enzelehu: indirmiş olduğuna \| biǐlmihi: kendi bilgisiyle \| velmelāiketu: ve melekler de \| yeşhedūne: şahidlik ederler \| ve kefā: kafidir \| billahi: Allah'ın \| şehīden: şahidliği \| (4:166)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: kimseler \| keferū: inkar eden(ler) \| ve Saddū: ve menedenler \| ǎn: -undan \| sebīli: yol- \| llahi: Allah \| ḳad: hakikaten \| Dellū: düşmüşlerdir \| Delālen: bir sapıklığa \| beǐyden: uzak \| (4:167)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: kimseler \| keferū: inkar eden(ler) \| ve Zelemū: ve zulmedenler \| lem: \| yekuni: olmayacak \| llahu: Allah \| liyeğfira: bağışlayan \| lehum: onları \| ve lā: \| liyehdiyehum: ve iletmeyecektir \| Tarīḳan: yola \| (4:168)
\|illā: sadece \| Tarīḳa: yoluna (iletecektir) \| cehenneme: cehennemin \| ḣālidīne: kalacaklardır \| fīhā: orada \| ebeden: sürekli \| ve kāne: ve \| ƶālike: bu da \| ǎlā: \| llahi: Allah'a \| yesīran: çok kolaydır \| (4:169)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| n-nāsu: insanlar \| ḳad: muhakkak ki \| cā'ekumu: size getirdi \| r-rasūlu: Elçi \| bil-Haḳḳi: gerçeği \| min: -den \| rabbikum: Rabbiniz- \| fe āminū: inanın \| ḣayran: yararınıza olarak \| lekum: kendi \| vein: eğer \| tekfurū: inkar ederseniz \| feinne: bilin ki \| lillahi: Allah'ındır \| mā: olanlar \| fī: \| s-semāvāti: göklerde \| vel'erDi: ve yerde \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:170)
\|yā: EY/HEY/AH \| ehle: halk \| l-kitābi: Kitap \| lā: \| teğlū: taşkınlık etmeyin \| fī: \| dīnikum: dininizde \| ve lā: \| teḳūlū: ve söylemeyin \| ǎlā: hakkında \| llahi: Allah \| illā: dışında \| l-Haḳḳa: gerçek \| innemā: şüphesiz \| l-mesīHu: Mesih \| ǐysā: Îsa \| bnu: oğlu \| meryeme: Meryem \| rasūlu: elçisidir \| llahi: Allah'ın \| ve kelimetuhu: ve O'nun kelimesidir \| elḳāhā: attığı \| ilā: \| meryeme: Meryem'e \| ve rūHun: ve bir ruhtur \| minhu: O'ndan \| fe āminū: inanın \| billahi: Allah'a \| ve rusulihi: ve elçilerine \| ve lā: \| teḳūlū: demeyin \| ṧelāṧetun: "(Allah) ""Üçtür""" \| ntehū: buna son verin \| ḣayran: yararınıza olarak \| lekum: kendi \| innemā: çünkü \| llahu: Allah \| ilāhun: tanrıdır \| vāHidun: bir tek \| subHānehu: O yücedir \| en: \| yekūne: olmaktan \| lehu: kendisi \| veledun: çocuk sahibi \| lehu: O'nundur \| mā: olanlar \| fī: \| s-semāvāti: göklerde \| ve mā: ve olanlar \| fī: \| l-erDi: yerde \| ve kefā: ve yeter \| billahi: Allah \| vekīlen: vekil olarak \| (4:171)
\|len: \| yestenkife: çekinmez \| l-mesīHu: Mesih \| en: \| yekūne: olmaktan \| ǎbden: kul \| lillahi: Allah'a \| ve lā: \| l-melāiketu: ve melekler de \| l-muḳarrabūne: (Allah'a) yaklaştırılmış \| ve men: ve kim \| yestenkif: çekinirse \| ǎn: \| ǐbādetihi: O'na kulluktan \| ve yestekbir: ve büyüklük taslarsa \| feseyeHşuruhum: bilsin ki O toplayacaktır \| ileyhi: kendi huzuruna \| cemīǎn: onların hepsini \| (4:172)
\|feemmā: gelince \| elleƶīne: kimselere \| āmenū: inanan(lara) \| ve ǎmilū: ve yapanlara \| S-SāliHāti: iyi işler \| feyuveffīhim: eksiksiz ödeyecektir \| ucūrahum: mükafatlarını \| ve yezīduhum: ve daha fazlasını da verecektir \| min: \| feDlihi: lutfundan \| ve emmā: gelince \| elleƶīne: kimselere \| stenkefū: çekinen(lere) \| vestekberū: ve büyüklük taslayanlara \| feyuǎƶƶibuhum: azabedecektir \| ǎƶāben: bir azapla \| elīmen: acıklı \| ve lā: \| yecidūne: ve onlar bulamayacaklardır \| lehum: kendilerine \| min: \| dūni: başka \| llahi: Allah'tan \| veliyyen: bir dost \| ve lā: \| neSīran: ve bir yardımcı \| (4:173)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| n-nāsu: insanlar \| ḳad: muhakkak ki \| cā'ekum: size geldi \| burhānun: bir delil \| min: \| rabbikum: Rabbinizden \| ve enzelnā: ve indirdik \| ileykum: size \| nūran: bir nur \| mubīnen: apaçık \| (4:174)
\|feemmā: gelince \| elleƶīne: kimselere \| āmenū: inanan(lara) \| billahi: Alah'a \| veǎ'teSamū: ve yapışanlara \| bihi: O'na \| feseyudḣiluhum: sokacaktır \| fī: -in içine \| raHmetin: bir rahmet- \| minhu: kendinden \| ve feDlin: ve lutfun \| ve yehdīhim: ve onları iletecektir \| ileyhi: kendisine varan \| SirāTen: bir yola \| musteḳīmen: doğru \| (4:175)
\|yesteftūneke: senden fetva istiyorlar \| ḳuli: de ki \| llahu: Allah \| yuftīkum: size şöyle açıklıyor \| fī: hakkında \| l-kelāleti: kelale \| ini: eğer \| mru'un: kişinin \| heleke: ölen \| leyse: yoksa \| lehu: onun \| veledun: çocuğu \| ve lehu: ve onlar \| uḣtun: bir kızkardeşi \| felehā: o(kızkardeşi)nindir \| niSfu: yarısı \| mā: ne ki \| terake: miras bıraktı \| ve huve: fakat kendisi \| yeriṧuhā: onun mirasını alır \| in: eğer \| lem: \| yekun: yoksa (kızkardeşinin) \| lehā: kendi \| veledun: çocuğu \| fein: eğer \| kānetā: varsa \| ṧneteyni: iki kızkardeşi \| felehumā: onlarındır \| ṧ-ṧuluṧāni: üçte ikisi \| mimmā: \| terake: bıraktığı mirasın \| vein: ve eğer \| kānū: olursa (birçok) \| iḣveten: kardeşler \| ricālen: erkek \| ve nisā'en: ve kadın \| feliƶƶekeri: erkeğe \| miṧlu: kadar (verilir) \| HaZZi: payı \| l-unṧeyeyni: iki kadının \| yubeyyinu: açıklıyor \| llahu: Allah \| lekum: size \| en: diye \| teDillū: şaşırırsınız \| vallahu: Allah \| bikulli: he \| şey'in: şeyi \| ǎlīmun: bilir \| (4:176)

Kırık Meal (Okunuş) Meali
\|yā : ey \| eyyuhā: SİZ! \| n-nāsu: insanlar \| tteḳū: korkun \| rabbekumu: Rabbinizden \| lleƶī: o ki \| ḣaleḳakum: sizi yarattı \| min: -ten \| nefsin: bir nefis- \| vāHidetin: bir tek \| ve ḣaleḳa: ve yarattı \| minhā: ondan \| zevcehā: eşini \| ve beṧṧe: ve üretti \| minhumā: ikisinden \| ricālen: erkekler \| keṧīran: birçok \| ve nisā'en: ve kadınlar \| vetteḳū: ve sakının \| llahe: Allah'tan \| lleƶī: o ki \| tesā'elūne: birbirinizden dilekte bulunduğunuz \| bihi: adına \| vel'erHāme: ve akrabalık(bağlarını kırmak)tan \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎleykum: sizin üzerinizde \| raḳīben: gözetleyicidir \| (4:1)
\|ve ātū: ve verin \| l-yetāmā: öksüzlere \| emvālehum: mallarını \| ve lā: \| tetebeddelū: değiştirmeyin \| l-ḣabīṧe: pis olanı \| biT-Tayyibi: temiz olanla \| ve lā: \| te'kulū: yemeyin \| emvālehum: onların mallarını \| ilā: katarak \| emvālikum: sizin mallarınıza \| innehu: çünkü bu \| kāne: \| Hūben: bir günahtır \| kebīran: büyük \| (4:2)
\|ve in: şayet \| ḣiftum: korkarsanız \| ellā: \| tuḳsiTū: adaleti sağlayamıyacağınızdan \| fī: hakkında \| l-yetāmā: öksüz(kızlar) \| fenkiHū: alın \| mā: olan \| Tābe: helal \| lekum: size \| mine: -dan \| n-nisā'i: kadınlar- \| meṧnā: ikişer \| veṧulāṧe: ve üçer \| verubāǎ: ve dörder \| fein: yine \| ḣiftum: korkarsanız \| ellā: \| teǎ'dilū: adalet yapamayacağınızdan \| fevāHideten: bir tane (alın) \| ev: yahut \| mā: şeyle (yetinin) \| meleket: sahip olduğu \| eymānukum: ellerinizin \| ƶālike: budur \| ednā: en uygun olan \| ellā: \| teǔlū: haksızlık etmemeniz için \| (4:3)
\|ve ātū: ve verin \| n-nisā'e: kadınlara \| Saduḳātihinne: mehirlerini \| niHleten: bir hak olarak \| fein: eğer \| Tibne: bağışlarlarsa \| lekum: size \| ǎn: \| şey'in: bir kısmını \| minhu: ondan \| nefsen: kendi istekleriyle \| fekulūhu: onu yeyin \| heniyen: afiyetle \| meriyen: iç huzuruyla \| (4:4)
\|ve lā: \| tu'tū: vermeyin \| s-sufehā'e: aklı ermezlere \| emvālekumu: mallarınızı \| lletī: ki \| ceǎle: yapmıştır \| llahu: Allah \| lekum: sizin için \| ḳiyāmen: bir geçim kaynağı \| verzuḳūhum: ve onları besleyin \| fīhā: onunla \| veksūhum: ve giydirin \| ve ḳūlū: ve söyleyin \| lehum: onlara \| ḳavlen: söz \| meǎ'rūfen: güzel \| (4:5)
\|vebtelū: deneyin \| l-yetāmā: öksüzleri \| Hattā: kadar \| iƶā: \| beleğū: varıncaya \| n-nikāHa: nikah (çağına) \| fein: eğer \| ānestum: görürseniz \| minhum: onlarda \| ruşden: bir olgunluk \| fedfeǔ: hemen verin \| ileyhim: kendilerine \| emvālehum: mallarını \| ve lā: \| te'kulūhā: yemeğe kalkmayın \| isrāfen: israf ile \| ve bidāran: ve tez elden \| en: \| yekberū: büyüyüp (geri alacaklar) diye \| ve men: ve kimse \| kāne: olan \| ğaniyyen: zengin \| felyesteǎ'fif: çekinsin \| ve men: ve kimse de \| kāne: olan \| feḳīran: yoksul \| felye'kul: yesin \| bil-meǎ'rūfi: uygun şekilde \| feiƶā: zaman da \| defeǎ'tum: geri verdiğiniz \| ileyhim: onlara \| emvālehum: mallarını \| feeşhidū: şahid bulundurun \| ǎleyhim: yanlarında \| ve kefā: yeter \| billahi: Allah \| Hasīben: hesapçı olarak \| (4:6)
\|lirricāli: erkeklere vardır \| neSībun: bir pay \| mimmā: şeylerden \| terake: geriye bıraktıkları \| l-vālidāni: ana babanın \| vel'eḳrabūne: ve akrabanın \| velinnisā'i: ve kadınlara vardır \| neSībun: bir pay \| mimmā: şeylerden \| terake: geriye bıraktıkları \| l-vālidāni: ana babanın \| vel'eḳrabūne: ve akrabanın \| mimmā: olandan \| ḳalle: az \| minhu: ondan \| ev: veya \| keṧura: çoğundan \| neSīben: bir hisse \| mefrūDan: ayrılmıştır \| (4:7)
\|ve iƶā: ne zaman \| HaDera: hazır bulunursa \| l-ḳismete: (miras) taksim(in)de \| ūlū: \| l-ḳurbā: akrabalar \| velyetāmā: ve öksüzler \| velmesākīnu: ve yoksullar \| ferzuḳūhum: onları rızıklandırın \| minhu: ondan \| ve ḳūlū: ve söyleyin \| lehum: onlara \| ḳavlen: söz \| meǎ'rūfen: güzel \| (4:8)
\|velyeḣşe: kaygı duyanlar \| elleƶīne: \| lev: şayet \| terakū: bırakırlarsa \| min: \| ḣalfihim: arkalarında \| ƶurriyyeten: çocuklar \| Diǎāfen: güçsüz \| ḣāfū: çekinsinler \| ǎleyhim: onların durumundan \| felyetteḳū: korksunlar \| llahe: Allah'tan \| velyeḳūlū: ve söylesinler \| ḳavlen: söz \| sedīden: doğru \| (4:9)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: kimseler \| ye'kulūne: yiyen(ler) \| emvāle: mallarını \| l-yetāmā: öksüzlerin \| Zulmen: zulüm ile \| innemā: doğrusu \| ye'kulūne: yemektedirler \| fī: \| buTūnihim: karınlarına \| nāran: ateş \| ve seyeSlevne: ve gireceklerdir \| seǐyran: çılgın bir ateşe \| (4:10)
\|yūSīkumu: size tavsiye eder \| llahu: Allah \| fī: hakkında \| evlādikum: çocuklarınız(ın alacağı miras) \| liƶƶekeri: erkeğe \| miṧlu: kadar \| HaZZi: payı \| l-unṧeyeyni: iki kadının \| fein: eğer \| kunne: iseler \| nisā'en: kadın \| fevḳa: fazla \| ṧneteyni: ikiden \| felehunne: onlarındır \| ṧuluṧā: üçte ikisi \| mā: ne \| terake: bıraktıysa \| ve in: ve eğer (çocuk) \| kānet: ise \| vāHideten: yalnız bir kadın \| felehā: onundur \| n-niSfu: (mirasın) yarısı \| veliebeveyhi: ana babasından \| likulli: her \| vāHidin: birinin \| minhumā: vardır \| s-sudusu: altıda bir hissesi \| mimmā: \| terake: bıraktığı mirasta \| in: eğer \| kāne: varsa \| lehu: onun (ölenin) \| veledun: çocuğu \| fein: eğer \| lem: \| yekun: yok da \| lehu: onun \| veledun: çocuğu \| ve veriṧehu: ve ona varis oluyorsa \| ebevāhu: ana babası \| feliummihi: anasına düşer \| ṧ-ṧuluṧu: üçte bir \| fe in: eğer \| kāne: varsa \| lehu: onun \| iḣvetun: kardeşleri \| feliummihi: anasının payı \| s-sudusu: altıda birdir \| min: \| beǎ'di: (bu hükümler) sonradır \| veSiyyetin: vasiyyetten \| yūSī: yapacağı \| bihā: \| ev: ya da \| deynin: borcundan \| ābā'ukum: babalarınız \| ve ebnā'ukum: ve oğullarınızdan \| lā: \| tedrūne: bilmezsiniz \| eyyuhum: hangisinin \| eḳrabu: daha yakın olduğunu \| lekum: size \| nef'ǎn: fayda bakımından \| ferīDeten: bunlar koyulmuş haklardır \| mine: tarafından \| llahi: Allah \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hikmet sahibidir \| (4:11)
\|velekum: sizindir \| niSfu: yarısı \| mā: \| terake: bıraktıkları mirasın \| ezvācukum: eşlerinizin \| in: eğer \| lem: \| yekun: yoksa \| lehunne: onların \| veledun: çocukları \| fein: eğer \| kāne: \| lehunne: onların varsa \| veledun: çocukları \| felekumu: sizindir \| r-rubuǔ: dörtte biri \| mimmā: \| terakne: bıraktıklarının \| min: \| beǎ'di: sonra \| veSiyyetin: vasiyyetten \| yūSīne: yapacakları \| bihā: ondan \| ev: veya \| deynin: borçtan \| velehunne: onlarındır \| r-rubuǔ: dörtte biri \| mimmā: \| teraktum: bıraktığınızın \| in: eğer \| lem: \| yekun: yoksa \| lekum: sizin de \| veledun: çocuğunuz \| fein: eğer \| kāne: varsa \| lekum: sizin \| veledun: çocuğunuz \| felehunne: onlarındır \| ṧ-ṧumunu: sekizde biri \| mimmā: \| teraktum: bıraktığınızın \| min: \| beǎ'di: sonra \| veSiyyetin: vasiyyet \| tūSūne: yapacağınız \| bihā: ondan \| ev: veya \| deynin: borçtan \| ve in: eğer \| kāne: ise \| raculun: erkeğin \| yūraṧu: miras bırakan \| kelāleten: evladı ve ana babası olmayıp \| evi: veya \| mraetun: kadının \| ve lehu: ve onlar \| eḣun: bir erkek \| ev: veya \| uḣtun: bir kızkardeşi \| felikulli: her \| vāHidin: birine \| minhumā: onlardan \| s-sudusu: altıda bir düşer \| fein: eğer \| kānū: iseler \| ekṧera: fazla \| min: -ndan \| ƶālike: bu- \| fehum: onlar \| şurakā'u: ortaktırlar \| fī: \| ṧ-ṧuluṧi: üçte bire \| min: \| beǎ'di: sonradır \| veSiyyetin: vasiyyetten \| yūSā: yapılan \| bihā: ondan \| ev: veya \| deynin: borçtan \| ğayra: olmayan \| muDārrin: zarar verici \| veSiyyeten: vasiyyettir \| mine: -tan \| llahi: Allah- \| vallahu: Allah \| ǎlīmun: bilendir \| Halīmun: halimdir \| (4:12)
\|tilke: bunlar \| Hudūdu: sınırlarıdır \| llahi: Allah'ın \| ve men: kim \| yuTiǐ: ita'at ederse \| llahe: Allah'a \| ve rasūlehu: ve Elçisine \| yudḣilhu: (Allah onu) sokar \| cennātin: cennetlere \| tecrī: akan \| min: \| teHtihā: altlarından \| l-enhāru: ırmaklar \| ḣālidīne: sürekli kalacakları \| fīhā: içinde \| ve ƶālike: işte budur \| l-fevzu: başarı \| l-ǎZīmu: büyük \| (4:13)
\|ve men: ve kim \| yeǎ'Si: karşı gelir \| llahe: Allah'a \| ve rasūlehu: ve Elçisi'ne \| ve yeteǎdde: ve aşarsa \| Hudūdehu: O'nun sınırlarını \| yudḣilhu: (Allah onu) sokar \| nāran: ateşe \| ḣāliden: sürekli kalacağı \| fīhā: içinde \| ve lehu: ve onlar \| ǎƶābun: bir azab \| muhīnun: alçaltıcı \| (4:14)
\|vellātī: ve kimseler \| ye'tīne: yapanlar \| l-fāHişete: fuhuş \| min: -dan \| nisāikum: kadınlarınız- \| festeşhidū: şahid getirin \| ǎleyhinne: onlara karşı \| erbeǎten: dört \| minkum: içinizden \| fe in: eğer \| şehidū: onlar şahidlik ederlerse \| feemsikūhunne: tutun (dışarı çıkarmayın) \| fī: \| l-buyūti: evlerde \| Hattā: kadar \| yeteveffāhunne: o kadınları alıncaya \| l-mevtu: ölüm \| ev: ya da \| yec'ǎle: gösterinceye \| llahu: Allah \| lehunne: onların yararına \| sebīlen: bir yol \| (4:15)
\|velleƶāni: iki kişi \| ye'tiyānihā: fuhuş yaparsa \| minkum: içinizden \| fe āƶūhumā: onlara eziyet edin \| fein: eğer \| tābā: tevbe eder \| ve eSleHā: ve uslanırlarsa \| feeǎ'riDū: artık vazgeçin \| ǎnhumā: onlardan \| inne: çünkü \| llahe: Allah \| kāne: \| tevvāben: tevbeleri çok kabul edendir \| raHīmen: çok esirgeyendir \| (4:16)
\|innemā: şüphesiz \| t-tevbetu: tevbesi makbuldür \| ǎlā: göre \| llahi: Allah'a \| lilleƶīne: şu kimselerin \| yeǎ'melūne: yaparlar \| s-sū'e: bir kötülük \| bicehāletin: cahillikle \| ṧumme: sonra \| yetūbūne: dönerler (tevbe ederler) \| min: -ndan \| ḳarībin: hemen ardı- \| feulāike: işte \| yetūbu: tevbesini kabul eder \| llahu: Allah \| ǎleyhim: onların \| ve kāne: \| llahu: Allah \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:17)
\|veleyseti: (geçerli) değildir \| t-tevbetu: tevbesi \| lilleƶīne: kimselerin \| yeǎ'melūne: yapan(ların) \| s-seyyiāti: kötülükler \| Hattā: nihayet \| iƶā: zaman \| HaDera: gelip çattığı \| eHadehumu: kendilerine \| l-mevtu: ölüm \| ḳāle: der \| innī: muhakkak ben \| tubtu: tevbe ettim \| l-āne: şimdi \| ve lā: ve (değildir) \| elleƶīne: kimselerin \| yemūtūne: ölenlere \| vehum: olarak \| kuffārun: kafir \| ulāike: işte \| eǎ'tednā: hazırlamışızdır \| lehum: onlar için \| ǎƶāben: bir azab \| elīmen: acı \| (4:18)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| lā: \| yeHillu: helal değildir \| lekum: size \| en: \| teriṧū: miras yoluyla almanız \| n-nisā'e: kadınları \| kerhen: zorla \| ve lā: \| teǎ'Dulūhunne: onları sıkıştırmayın \| liteƶhebū: alıp götürmek için \| bibeǎ'Di: bir kısmını \| mā: şeylerin \| āteytumūhunne: onlara verdiğiniz \| illā: dışında \| en: \| ye'tīne: yapmaları \| bifāHişetin: edepsizlik \| mubeyyinetin: açık bir \| ve ǎāşirūhunne: ve onlarla geçinin \| bil-meǎ'rūfi: iyi \| fein: eğer \| kerihtumūhunne: onlardan hoşlanmazsanız \| feǎsā: bilinki \| en: \| tekrahū: sizin hoşlanmadığınız \| şey'en: bir şeye \| ve yec'ǎle: koymuş olabilir \| llahu: Allah \| fīhi: ona \| ḣayran: hayır \| keṧīran: çok \| (4:19)
\|ve in: eğer \| eradtumu: almak isterseniz \| stibdāle: başka \| zevcin: bir eş \| mekāne: yerine \| zevcin: bir eşin \| ve āteytum: vermiş olsanız (dahi) \| iHdāhunne: onlardan birine \| ḳinTāran: kantarlarca (mal) \| felā: \| te'ḣuƶū: geri almayın \| minhu: ondan (verdiğinizden) \| şey'en: hiçbir şeyi \| ete'ḣuƶūnehu: verdiğinizi alacak mısınız? \| buhtānen: iftira ederek \| ve iṧmen: ve günaha girerek \| mubīnen: açıkça \| (4:20)
\|ve keyfe: ve nasıl \| te'ḣuƶūnehu: onu alırsınız \| veḳad: andolsun \| efDā: geçmiş(içli dışlı olmuş)ken \| beǎ'Dukum: bazınız \| ilā: \| beǎ'Din: bazınıza \| ve eḣaƶne: ve onlar almışlardı \| minkum: sizden \| mīṧāḳan: te'minat \| ğalīZen: sağlam \| (4:21)
\|ve lā: \| tenkiHū: artık evlenmeyin \| mā: \| nekeHa: evlendiği \| ābā'ukum: babalarınızın \| mine: \| n-nisā'i: kadınlarla \| illā: hariç \| mā: olanlar \| ḳad: \| selefe: geçmişte \| innehu: çünkü bu \| kāne: \| fāHişeten: edepsizliktir \| ve meḳten: ve (Allah'ın) hışm(ı)dır \| ve sā'e: ve iğrenç \| sebīlen: bir yoldur \| (4:22)
\|Hurrimet: haram kılındı \| ǎleykum: size \| ummehātukum: analarınız \| ve benātukum: ve kızlarınız \| ve eḣavātukum: ve kızkardeşleriniz \| ve ǎmmātukum: ve halalarınız \| ve ḣālātukum: ve teyzeleriniz \| ve benātu: ve kızları \| l-eḣi: kardeş \| ve benātu: e kızları \| l-uḣti: kızkardeş \| ve ummehātukumu: ve analarınız \| l-lātī: \| erDeǎ'nekum: sizi emziren \| ve eḣavātukum: ve bacılarınız \| mine: \| r-raDāǎti: süt \| ve ummehātu: ve anaları \| nisāikum: karılarınızın \| ve rabāibukumu: üvey kızlarınız \| l-lātī: olan \| fī: \| Hucūrikum: birleştiğiniz \| min: \| nisāikumu: karılarınızdan \| l-lātī: \| deḣaltum: evlerinizde bulunan \| bihinne: \| fein: eğer \| lem: \| tekūnū: olmamışsa \| deḣaltum: birleşmeniz \| bihinne: onlarla \| felā: yoktur \| cunāHa: bir günah \| ǎleykum: üzerinize \| ve Halāilu: ve karıları \| ebnāikumu: oğullarınızın \| elleƶīne: \| min: -den \| eSlābikum: kendi sulbünüz- \| ve en: \| tecmeǔ: ve almanız \| beyne: bir arada \| l-uḣteyni: iki kızkardeşi \| illā: ancak hariç \| mā: olanlar \| ḳad: \| selefe: geçmişte \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ğafūran: çok bağışlayan \| raHīmen: çok esirgeyendir \| (4:23)
\|velmuHSanātu: ve evli olanlar (haramdır) \| mine: -dan \| n-nisā'i: kadınlar- \| illā: dışında \| mā: \| meleket: geçen(cariye)ler \| eymānukum: ellerinize \| kitābe: yazdığı(yasaklar)dır \| llahi: Allah'ın \| ǎleykum: size \| ve uHille: ve helal kılındı \| lekum: size \| mā: \| verā'e: ötesi \| ƶālikum: bunlardan \| en: \| tebteğū: istemeniz \| biemvālikum: mallarınızla \| muHSinīne: iffetli yaşamak \| ğayra: \| musāfiHīne: zina etmemek \| femā: \| stemteǎ'tum: yararlanmanıza karşılık \| bihi: \| minhunne: onlardan \| fe ātūhunne: onlara verin \| ucūrahunne: kesilen ücretlerini \| ferīDeten: bir hak olarak \| ve lā: yoktur \| cunāHa: bir günah \| ǎleykum: üzerinize \| fīmā: hakkında \| terāDeytum: karşılıklı anlaşmanız \| bihi: \| min: \| beǎ'di: sonra \| l-ferīDeti: hakkın kesiminden \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:24)
\|ve men: ve kimse \| lem: \| yesteTiǎ': gücü yetmeyen \| minkum: içinizden \| Tavlen: mali güce \| en: \| yenkiHa: evlenmek için \| l-muHSanāti: hür kadınlarla \| l-mu'mināti: inanmış \| femin: \| mā: \| meleket: sahip olduğunuz \| eymānukum: ellerinizde \| min: -dan (alsın) \| feteyātikumu: genç kızlarınız- \| l-mu'mināti: inanmış \| vallahu: Allah \| eǎ'lemu: daha iyi bilir \| biīmānikum: sizin imanınızı \| beǎ'Dukum: hepiniz \| min: -densiniz \| beǎ'Din: birbiriniz- \| fenkiHūhunne: öyle ise onlarla evlenin \| biiƶni: izniyle \| ehlihinne: ailelerinin \| ve ātūhunne: ve verin \| ucūrahunne: ücretlerini (mehirlerini) \| bil-meǎ'rūfi: güzelce \| muHSanātin: iffetli yaşamaları \| ğayra: \| musāfiHātin: zina etmemeleri \| ve lā: \| mutteḣiƶāti: ve (gizli) edinmemeleri \| eḣdānin: dost \| feiƶā: iken \| uHSinne: evli \| fe in: eğer \| eteyne: yaparlarsa \| bifāHişetin: fuhuş \| feǎleyhinne: onlara \| niSfu: yarısı (uygulanır) \| mā: \| ǎlā: üzerine \| l-muHSanāti: hür kadınlar \| mine: \| l-ǎƶābi: yapılan işkencenin \| ƶālike: bu (cariye ile evlenme) \| limen: içindir \| ḣaşiye: korkanlar \| l-ǎnete: sıkıntıya düşmekten \| minkum: içinizden \| ve en: fakat \| teSbirū: sabretmeniz \| ḣayrun: daha iyidir \| lekum: sizin için \| vallahu: Allah \| ğafūrun: bağışlayandır \| raHīmun: esirgeyendir \| (4:25)
\|yurīdu: istiyor \| llahu: Allah \| liyubeyyine: açıklamak \| lekum: size \| ve yehdiyekum: ve sizi iletmek \| sunene: yasalarına \| elleƶīne: kimselerin \| min: \| ḳablikum: sizden önceki(lerin) \| ve yetūbe: ve bağışlamak \| ǎleykum: günahlarınızı \| vallahu: Allah \| ǎlīmun: bilendir \| Hakīmun: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:26)
\|vallahu: Allah \| yurīdu: istiyor \| en: \| yetūbe: tevbenizi kabul etmek \| ǎleykum: sizin \| veyurīdu: ve istiyorlar \| elleƶīne: kimseler \| yettebiǔne: uyan(lar) \| ş-şehevāti: şehvetlerine \| en: \| temīlū: sizin düşmenizi \| meylen: bir sapıklığa \| ǎZīmen: büyük \| (4:27)
\|yurīdu: istiyor \| llahu: Allah \| en: \| yuḣaffife: hafifletmek \| ǎnkum: sizden \| ve ḣuliḳa: ve yaratılmıştır \| l-insānu: insan \| Deǐyfen: zayıf \| (4:28)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| lā: \| te'kulū: yemeyin \| emvālekum: mallarınızı \| beynekum: aranızda \| bil-bāTili: batılla (haksız yere) \| illā: haricinde \| en: \| tekūne: olan \| ticāraten: ticaret \| ǎn: \| terāDin: rızanızla yaptığınız \| minkum: kendi \| ve lā: \| teḳtulū: öldürmeyin \| enfusekum: canlarınızı \| inne: doğrusu \| llahe: Allah \| kāne: \| bikum: size karşı \| raHīmen: çok merhametlidir \| (4:29)
\|ve men: kim \| yef'ǎl: yaparsa (bilsin ki) \| ƶālike: bunu \| ǔdvānen: düşmanlık ile \| ve Zulmen: ve zulüm ile \| fesevfe: yakında \| nuSlīhi: onu sokacağız \| nāran: cehenneme \| ve kāne: \| ƶālike: ve bu \| ǎlā: karşı \| llahi: Allah'a \| yesīran: kolaydır \| (4:30)
\|in: eğer \| tectenibū: kaçınırsanız \| kebāira: büyük günahlardan \| mā: ne ki \| tunhevne: size yasaklanan \| ǎnhu: ondan \| nukeffir: örteriz \| ǎnkum: sizin \| seyyiātikum: küçük günahlarınızı \| ve nudḣilkum: ve sizi sokarız \| mudḣalen: bir yere \| kerīmen: güzel \| (4:31)
\|ve lā: \| tetemennev: göz dikmeyin \| mā: şeylere \| feDDele: üstün kıldığı \| llahu: Allah'ın \| bihi: onunla \| beǎ'Dekum: bir kısmınızı \| ǎlā: karşı \| beǎ'Din: diğerine \| lirricāli: erkeklere vardır \| neSībun: bir pay \| mimmā: şeylerden \| ktesebū: kazandıkları \| velinnisā'i: ve kadınlara vardır \| neSībun: bir pay \| mimmā: şeylerden \| ktesebne: kazandıkları \| veselū: isteyin \| llahe: Alla'ın \| min: -ndan \| feDlihi: lutfu- \| inne: kuşkusuz \| llahe: Allah \| kāne: \| bikulli: her \| şey'in: şeyi \| ǎlīmen: bilendir \| (4:32)
\|velikullin: ve her birine \| ceǎlnā: kıldık \| mevāliye: varisler \| mimmā: -ndan \| terake: bıraktıkları- \| l-vālidāni: ana babanın \| vel'eḳrabūne: ve akrabanın \| velleƶīne: ve kimselere \| ǎḳadet: bağladığı \| eymānukum: yeminlerinizin \| fe ātūhum: verin \| neSībehum: hisselerini \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎlā: üzerine \| kulli: her \| şey'in: şeyi \| şehīden: şahittir \| (4:33)
\|Er-ricālu: erkekler \| ḳavvāmūne: yöneticidirler \| ǎlā: üzerinde \| n-nisā'i: kadınlar \| bimā: zira \| feDDele: üstün kılmıştır \| llahu: Allah \| beǎ'Dehum: bir kısmını \| ǎlā: üzerine \| beǎ'Din: diğerinin \| ve bimā: ve çünkü \| enfeḳū: infak ederler \| min: -ndan \| emvālihim: malları- \| feSSāliHātu: iyi kadınlar \| ḳānitātun: ita'atkar olup \| HāfiZātun: korurlar \| lilğaybi: gizliyi \| bimā: karşılık \| HafiZe: kendilerini korumasına \| llahu: Allah'ın \| vellātī: kadınlara \| teḣāfūne: korktuğunuz \| nuşūzehunne: hırçınlık etmelerinden \| feǐZūhunne: öğüt verin \| vehcurūhunne: onlara sokulmayın \| fī: \| l-meDāciǐ: yataklarda \| veDribūhunne: ve onları dövün \| fein: eğer \| eTaǎ'nekum: size ita'at ederlerse \| felā: \| tebğū: artık aramayın \| ǎleyhinne: onların aleyhine \| sebīlen: başka bir yol \| inne: çünkü \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎliyyen: yücedir \| kebīran: büyüktür \| (4:34)
\|ve in: eğer \| ḣiftum: endişe duyarsanız \| şiḳāḳa: açılmasından \| beynihimā: aralarının \| feb'ǎṧū: gönderin \| Hakemen: bir hakem \| min: -nden \| ehlihi: erkeğin ailesi- \| ve Hakemen: ve bir hakem \| min: -nden \| ehlihā: kadının ailesi- \| in: eğer \| yurīdā: isterlerse \| iSlāHen: uzlaştırmak \| yuveffiḳi: bulur \| llahu: Allah \| beynehumā: onların arasını \| inne: çünkü \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎlīmen: (herşeyi) bilendir \| ḣabīran: haber alandır \| (4:35)
\|veǎ'budū: ve kulluk edin \| llahe: Allah'a \| ve lā: \| tuşrikū: ortak koşmayın \| bihi: O'na \| şey'en: hiçbir şeyi \| ve bil-vālideyni: ve ana babaya \| iHsānen: iyilik edin \| ve biƶī: ve \| l-ḳurbā: akrabaya \| velyetāmā: ve öksüzlere \| velmesākīni: ve yoksullara \| velcāri: ve komşuya \| ƶī: \| l-ḳurbā: yakın \| velcāri: ve komşuya \| l-cunubi: uzak \| ve SSāHibi: ve arkadaşa \| bil-cenbi: yan(ınız)daki \| vebni: ve \| s-sebīli: yolcuya \| ve mā: ve \| meleket: altında bulunanlara \| eymānukum: ellerinizin \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| lā: \| yuHibbu: sevmez \| men: kimselerin \| kāne: \| muḣtālen: kurumlu \| feḣūran: böbürlenen \| (4:36)
\|elleƶīne: bunlar \| yebḣalūne: cimrilik ederler \| ve ye'murūne: ve emrederler \| n-nāse: insanlara \| bil-buḣli: cimriliği \| ve yektumūne: ve gizlerler \| mā: şeyi \| ātāhumu: kendilerine verdiği \| llahu: Allah'ın \| min: -nden \| feDlihi: bol hazinesi- \| ve eǎ'tednā: (biz de) hazırlamışızdır \| lilkāfirīne: inkarcılar için \| ǎƶāben: bir azab \| muhīnen: alçaltıcı \| (4:37)
\|velleƶīne: bunlar \| yunfiḳūne: verirler \| emvālehum: mallarını \| riā'e: gösteriş için \| n-nāsi: insanlara \| ve lā: \| yu'minūne: inanmazlar \| billahi: Allah'a \| ve lā: \| bil-yevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| ve men: kimin \| yekuni: ise \| ş-şeyTānu: şeytan \| lehu: o(nun) \| ḳarīnen: arkadaşı \| fesā'e: ne kötü \| ḳarīnen: bir arkadaş(ı var)dır \| (4:38)
\|ve māƶā: ne olurdu \| ǎleyhim: onlara \| lev: sanki \| āmenū: inansalardı \| billahi: Allah'a \| velyevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| ve enfeḳū: ve harcasalardı \| mimmā: -tan \| razeḳahumu: kendilerine verdiği rızık- \| llahu: Allah'ın \| ve kāne: ve idi \| llahu: Allah \| bihim: onları \| ǎlīmen: biliyor \| (4:39)
\|inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| lā: \| yeZlimu: haksızlık etmez \| miṧḳāle: kadar \| ƶerratin: zerre \| ve in: eğer \| teku: olsa \| Haseneten: (zerre miktarı) bir iyilik \| yuDāǐfhā: onu kat kat yapar \| ve yu'ti: ve verir \| min: -ndan \| ledunhu: kendi katı- \| ecran: bir mükafat \| ǎZīmen: büyük \| (4:40)
\|fekeyfe: (halleri) nice olur? \| iƶā: zaman \| ci'nā: getirdiğimiz \| min: \| kulli: her \| ummetin: ümmetten \| bişehīdin: bir şahid \| ve ci'nā: ve getirdiğimizde \| bike: seni de \| ǎlā: üzerine \| hā'ulā'i: bunlar \| şehīden: şahid olarak \| (4:41)
\|yevmeiƶin: o gün \| yeveddu: isterler \| elleƶīne: kimseler \| keferū: inkar eden(ler) \| ve ǎSavu: ve karşı gelenler \| r-rasūle: Elçi'ye \| lev: (mümkün olsa) \| tusevvā: bir olmayı \| bihimu: \| l-erDu: yer ile \| ve lā: \| yektumūne: ve gizleyemezler \| llahe: Allah'tan \| Hadīṧen: (hiçbir) söz \| (4:42)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| lā: \| teḳrabū: yaklaşmayın \| S-Salāte: SaLâTe/Desteğe (Allahın desteği Zikrullah MESAJ) \| veentum: ve siz \| sukārā: sarhoşken \| Hattā: ki \| teǎ'lemū: bilesiniz \| mā: \| teḳūlūne: ne dediğinizi \| ve lā: ve (yaklaşmayın) \| cunuben: cünüp iken \| illā: dışında \| ǎābirī: geçici olmanız \| sebīlin: yoldan \| Hattā: kadar \| teğtesilū: yıkanıncaya \| ve in: eğer \| kuntum: iseniz \| merDā: hasta \| ev: yahut \| ǎlā: üzerinde \| seferin: yolculuk \| ev: yahut \| cā'e: gelmişse \| eHadun: biriniz \| minkum: sizden \| mine: -ten \| l-ğāiTi: tuvalet- \| ev: yahut \| lāmestumu: dokunmuşsanız \| n-nisā'e: kadınlara \| fe lem: \| tecidū: bulamadığınız takdirde \| māen: su \| feteyemmemū: teyemmüm edin \| Saǐyden: toprağa \| Tayyiben: temiz \| femseHū: sürün \| bivucūhikum: yüzlerinize \| ve eydīkum: ve ellerinize \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎfuvven: çok affedendir \| ğafūran: çok bağışlayandır \| (4:43)
\|elem: \| tera: görmedin mi? \| ilā: \| elleƶīne: kimselerin \| ūtū: kendilerine verilen \| neSīben: bir pay \| mine: -tan \| l-kitābi: Kitap- \| yeşterūne: satın alıyorlar \| D-Delālete: sapıklığı \| ve yurīdūne: ve istiyorlar \| en: \| teDillū: sizin sapıtmanızı \| s-sebīle: yolu \| (4:44)
\|vallahu: Allah \| eǎ'lemu: daha iyi bilir \| bieǎ'dāikum: sizin düşmanlarınızı \| ve kefā: yeter \| billahi: Allah \| veliyyen: dost olarak \| ve kefā: yeter \| billahi: Allah \| neSīran: yardımcı olarak \| (4:45)
\|mine: \| elleƶīne: öyleleri var ki \| hādū: Yahudilerden \| yuHarrifūne: kaydırıyorlar \| l-kelime: kelimeleri \| ǎn: -nden \| mevāDiǐhi: yerleri- \| ve yeḳūlūne: ve diyorlar \| semiǎ'nā: işittik \| ve ǎSaynā: ve isyan ettik \| vesmeǎ': ve dinle \| ğayra: \| musmeǐn: dinlemez olası \| ve rāǐnā: "ve ""ra'ina""" \| leyyen: eğip bükerek \| bielsinetihim: dillerini \| ve Taǎ'nen: ve taşlayarak \| fī: \| d-dīni: dini \| velev: keşke (eğer) \| ennehum: onlar \| ḳālū: deselerdi \| semiǎ'nā: işittik \| ve eTaǎ'nā: ve ita'at ettik \| vesmeǎ': ve dinle \| venZurnā: ve bize bak \| lekāne: elbette olurdu \| ḣayran: daha iyi \| lehum: kendileri için \| ve eḳve me: ve daha sağlam \| velākin: fakat \| leǎnehumu: onları la'netlemiştir \| llahu: Allah \| bikufrihim: inkarlarından dolayı \| felā: \| yu'minūne: inanmazlar \| illā: hariç \| ḳalīlen: pek azı \| (4:46)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| ūtū: verilen(ler) \| l-kitābe: Kitap \| āminū: inanın \| bimā: şeye (Kur'ana) \| nezzelnā: indirdiğimiz \| muSaddiḳan: doğrulayıcı olarak \| limā: \| meǎkum: yanınızdakini \| min: \| ḳabli: önce \| en: \| neTmise: biz silip \| vucūhen: bazı yüzleri \| fe neruddehā: döndürmemizden \| ǎlā: üzerine \| edbārihā: arkaları \| ev: ya da \| nel'ǎnehum: onları da la'netlememizden \| kemā: gibi \| leǎnnā: la'netlediğimiz \| eSHābe: adamlarını \| s-sebti: cumartesi \| ve kāne: \| emru: buyruğu \| llahi: Allah'ın \| mef'ǔlen: yapılır \| (4:47)
\|inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| lā: \| yeğfiru: bağışlamaz \| en: \| yuşrake: ortak koşulmasını \| bihi: kendisine \| veyeğfiru: ve bağışlar \| mā: \| dūne: başkasını \| ƶālike: bundan \| limen: kimseden \| yeşā'u: dilediği \| ve men: ve kimse \| yuşrik: ortak koşan \| billahi: Allah'a \| feḳadi: gerçekten \| fterā: iftira etmiştir \| iṧmen: bir günah \| ǎZīmen: büyük \| (4:48)
\|elem: \| tera: görmedin mi? \| ilā: \| elleƶīne: şu \| yuzekkūne: övüp yüceltenleri \| enfusehum: kendilerini \| beli: Hayır, ancak \| llahu: Allah \| yuzekkī: yüceltir \| men: \| yeşā'u: dilediğini \| ve lā: \| yuZlemūne: onlara zulmedilmez \| fetīlen: kıl kadar \| (4:49)
\|unZur: bak \| keyfe: nasıl \| yefterūne: uyduruyorlar \| ǎlā: karşı \| llahi: Allah'a \| l-keƶibe: yalan \| ve kefā: ve yeter \| bihi: bu (onlara) \| iṧmen: bir günah olarak \| mubīnen: apaçık \| (4:50)
\|elem: \| tera: görmedin mi? \| ilā: \| elleƶīne: kendilerine \| ūtū: verilenleri \| neSīben: bir pay \| mine: -tan \| l-kitābi: Kitap- \| yu'minūne: inanıyorlar \| bil-cibti: cibt'e \| ve TTāğūti: ve tağut'a \| ve yeḳūlūne: ve diyorlar \| lilleƶīne: için \| keferū: inkar edenler \| hā'ulā'i: bunlar \| ehdā: daha doğru \| mine: -den \| elleƶīne: kimseler- \| āmenū: inanan(lar) \| sebīlen: yolda(dırlar) \| (4:51)
\|ulāike: işte onlar \| elleƶīne: \| leǎnehumu: la'netlediği (insanlardır) \| llahu: Allah'ın \| ve men: kimi \| yel'ǎni: la'netlerse \| llahu: Allah \| felen: \| tecide: artık bulamazsın \| lehu: onun için \| neSīran: (hiçbir) yardımcı \| (4:52)
\|em: yoksa \| lehum: onların var mı? \| neSībun: bir payı \| mine: -ten \| l-mulki: mülk- \| feiƶen: öyle olsaydı \| lā: \| yu'tūne: vermezlerdi \| n-nāse: insanlara \| neḳīran: bir çekirdek zerresi bile \| (4:53)
\|em: yoksa \| yeHsudūne: kıskanıyorlar mı \| n-nāse: insanlara \| ǎlā: yüzünden \| mā: şeyi (vahiyleri) \| ātāhumu: verdiği \| llahu: Allah'ın \| min: -ndan \| feDlihi: lutfu- \| feḳad: oysa \| āteynā: biz verdik \| āle: soyuna \| ibrāhīme: İbrahim \| l-kitābe: Kitabı \| velHikmete: ve hikmeti \| ve āteynāhum: ve onlara verdik \| mulken: bir mülk \| ǎZīmen: büyük \| (4:54)
\|feminhum: onlardan \| men: kimi \| āmene: inandı \| bihi: O(Hak Kitabı)na \| ve minhum: onlardan \| men: kimi de \| Sadde: yüz çevirdi \| ǎnhu: ondan \| ve kefā: öylesine de yetti \| bicehenneme: cehennem \| seǐyran: çılgın alevli \| (4:55)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: kimseleri \| keferū: inkar eden(leri) \| biāyātinā: ayetlerimizi \| sevfe: yakında \| nuSlīhim: sokacağız \| nāran: bir ateşe \| kullemā: her \| neDicet: piştikçe \| culūduhum: derileri \| beddelnāhum: değiştireceğiz \| culūden: derileri \| ğayrahā: başkasıyla \| liyeƶūḳū: tadsınlar diye \| l-ǎƶābe: azabı \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎzīzen: daima üstündür \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:56)
\|velleƶīne: kimseleri \| āmenū: inanan \| ve ǎmilū: ve yapanları \| S-SāliHāti: iyi işler \| senudḣiluhum: sokacağız \| cennātin: cennetlere \| tecrī: akan \| min: -ndan \| teHtihā: altları- \| l-enhāru: ırmaklar \| ḣālidīne: kalacaklardır \| fīhā: orada \| ebeden: sürekli \| lehum: kendilerine vardır \| fīhā: orada \| ezvācun: eşler de \| muTahheratun: tertemiz \| ve nudḣiluhum: ve onları sokacağız \| Zillen: bir gölgeye \| Zelīlen: (hiç güneş sızmayan) eşsiz \| (4:57)
\|inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| ye'murukum: size emreder \| en: \| tu'eddū: vermenizi \| l-emānāti: emanetleri \| ilā: \| ehlihā: ehline \| ve iƶā: ve zaman \| Hakemtum: hükmettiğiniz \| beyne: arasında \| n-nāsi: insanlar \| en: \| teHkumū: hükmetmenizi \| bil-ǎdli: adaletle \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| niǐmmā: ne güzel \| yeǐZukum: size öğüt veriyor \| bihi: onunla \| inne: doğrusu \| llahe: Allah \| kāne: \| semīǎn: işitendir \| beSīran: görendir \| (4:58)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: iman eden(ler) \| eTīǔ: ita'at edin \| llahe: Allah'a \| ve eTīǔ: ve ita'at edin \| r-rasūle: Elçiye \| ve ūlī: ve sahibine \| l-emri: buyruk \| minkum: sizden olan \| fein: eğer \| tenāzeǎ'tum: anlaşmazlığa düşerseniz \| fī: hakkında \| şey'in: herhangi bir şey \| feruddūhu: onu götürün \| ilā: \| llahi: Allah'a \| ve rrasūli: ve Elçiye \| in: eğer \| kuntum: iseniz \| tu'minūne: inanıyor \| billahi: Allah'a \| velyevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| ƶālike: bu \| ḣayrun: daha iyidir \| ve eHsenu: ve daha güzeldir \| te'vīlen: sonuç bakımından da \| (4:59)
\|elem: \| tera: görmedin mi \| ilā: \| elleƶīne: kimseleri \| yez'ǔmūne: zanneden(leri) \| ennehum: sadece kendilerinin \| āmenū: inandıklarını \| bimā: şeylere \| unzile: indirilene \| ileyke: sana \| ve mā: ve şeylere \| unzile: indirilene \| min: \| ḳablike: ve senden önce \| yurīdūne: istiyorlar \| en: \| yeteHākemū: hakem olarak başvurmak \| ilā: \| T-Tāğūti: tağuta \| ve ḳad: oysa \| umirū: emredilmişti \| en: \| yekfurū: inkar etmeleri \| bihi: onu \| ve yurīdu: ve istiyor \| ş-şeyTānu: Şeytan da \| en: \| yuDillehum: onları saptırmak \| Delālen: sapkınlıkla \| beǐyden: iyice \| (4:60)
\|ve iƶā: ve zaman \| ḳīle: dendiği \| lehum: kendilerine \| teǎālev: gelin \| ilā: \| mā: şeye \| enzele: indirdiği(ne) \| llahu: Allah'ın \| ve ilā: ve \| r-rasūli: Elçiye \| raeyte: görürsün \| l-munāfiḳīne: o ikiyüzlülerin \| yeSuddūne: uzaklaştıklarını \| ǎnke: senden \| Sudūden: büsbütün uzaklaşmakla \| (4:61)
\|fekeyfe: nasıl \| iƶā: ne zaman ki \| eSābethum: başlarına gelince \| muSībetun: bir felaket \| bimā: yüzünden \| ḳaddemet: yaptıkları (kötülükler) \| eydīhim: elleriyle \| ṧumme: sonra hemen \| cā'ūke: sana gelirler \| yeHlifūne: yemin ederler \| billahi: Allah'a \| in: diye \| eradnā: biz istedik \| illā: sadece \| iHsānen: iyilik etmek \| ve tevfīḳan: ve uzlaştırmak \| (4:62)
\|ulāike: işte \| elleƶīne: onlar ki \| yeǎ'lemu: bilir \| llahu: Allah \| mā: olanı \| fī: \| ḳulūbihim: onların kalblerinde \| feeǎ'riD: aldırma \| ǎnhum: onlara \| ve ǐZhum: ve onlara öğüt ver \| ve ḳul: ve söyle \| lehum: onların \| fī: \| enfusihim: içlerine işleyecek \| ḳavlen: bir söz \| belīğan: güzel \| (4:63)
\|ve mā: \| erselnā: biz göndermedik \| min: hiçbir \| rasūlin: elçiyi \| illā: başka bir amaçla \| liyuTāǎ: ita'at edilmekten \| biiƶni: izniyle \| llahi: Allah'ın \| velev: eğer \| ennehum: onlar \| iƶ: zaman \| Zelemū: zulmettikleri \| enfusehum: kendilerine \| cā'ūke: sana gelseler \| festeğferū: bağışlanma dileseler \| llahe: Allah'tan \| vesteğfera: ve bağışlanmasını dileseydi \| lehumu: onların \| r-rasūlu: Elçi \| levecedū: elbette bulurlardı \| llahe: Allah'ı \| tevvāben: affedici \| raHīmen: merhametli \| (4:64)
\|felā: Zira YOK \| verabbike: ve Rabbini \| lā: olmazlar \| yu'minūne: DOĞRULAYAMAZLAR \| Hattā: edene DEK \| yuHakkimūke: seni hakemleri \| fīmā: -şeylerde \| şecera: dallanmış-/dallanıp budaklanmış- \| beynehum: aralarındaki- \| ṧumme: sonra \| lā: \| yecidū: bulamazlar \| fī: -için \| enfusihim: canları/kendileri- \| Haracen: bir güç \| mimmā: -şeylerden \| ḳaDeyte: bitirilmiş- \| ve yusellimū: ve barışırlarsa \| teslīmen: barışın \| (4:65)
\|velev: ve eğer \| ennā: biz \| ketebnā: yazsaydık \| ǎleyhim: onlara \| eni: \| ḳtulū: öldürün \| enfusekum: kendinizi \| evi: ya da \| ḣrucū: çıkın \| min: -dan \| diyārikum: yurtlarınız- \| mā: \| feǎlūhu: bunu yapmazlardı \| illā: hariç \| ḳalīlun: pek azı \| minhum: içlerinden \| velev: eğer \| ennehum: onlar \| feǎlū: yapsalardı \| mā: şeyi \| yūǎZūne: öğütlenen \| bihi: kendilerine \| lekāne: elbette olurdu \| ḣayran: daha iyi \| lehum: kendileri için \| ve eşedde: ve daha sağlam \| teṧbīten: sağlamlıkta \| (4:66)
\|ve iƶen: ve o zaman \| lāteynāhum: kendilerine verirdik \| min: -dan \| ledunnā: katımız- \| ecran: bir mükafat \| ǎZīmen: büyük \| (4:67)
\|velehedeynāhum: ve onları iletirdik \| SirāTen: bir yola \| musteḳīmen: doğru \| (4:68)
\|ve men: ve kim \| yuTiǐ: ita'at ederse \| llahe: Allah'a \| ve rrasūle: ve Elçi'ye \| feulāike: işte onlar \| meǎ: beraberdir \| elleƶīne: kimselerle \| en'ǎme: ni'metlendirdiği \| llahu: Allah'ın \| ǎleyhim: kendilerini \| mine: \| n-nebiyyīne: peygamberlerle \| ve SSiddīḳīne: ve sıddiklarla \| ve şşuhedā'i: ve şehidlerle \| ve SSāliHīne: ve Salihlerle \| ve Hasune: ve ne güzel \| ulāike: onlar \| rafīḳan: arkadaştır \| (4:69)
\|ƶālike: bu \| l-feDlu: ni'met \| mine: -tandır \| llahi: Allah- \| ve kefā: ve yeter \| billahi: Allah \| ǎlīmen: bilen olarak \| (4:70)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| ḣuƶū: alın \| Hiƶrakum: korunma(tedbirleri)nizi \| fenfirū: savaşa gidin \| ṧubātin: bölük bölük \| evi: ya da \| nfirū: savaşa gidin \| cemīǎn: hep birlikte \| (4:71)
\|ve inne: ve şüphesiz \| minkum: içinizden \| lemen: bir kısmı var ki \| leyubeTTienne: pek ağır davranır \| fein: eğer \| eSābetkum: size erişirse \| muSībetun: bir felaket \| ḳāle: der ki \| ḳad: muhakkak \| en'ǎme: lutfetti \| llahu: Allah \| ǎleyye: bana \| iƶ: \| lem: \| ekun: bulunmadım \| meǎhum: onlarla beraber \| şehīden: hazır \| (4:72)
\|velein: ve eğer \| eSābekum: size erişirse \| feDlun: bir ni'met \| mine: -tan \| llahi: Allah- \| leyeḳūlenne: der \| keen: sanki \| lem: \| tekun: yokmuş gibi \| beynekum: sizinle \| ve beynehu: kendisi arasında \| meveddetun: hiç sevgi \| yā: EY/HEY/AH \| leytenī: keşke ben \| kuntu: olsaydım \| meǎhum: onlarla beraber \| feefūze: kazansaydım \| fevzen: bir başarı \| ǎZīmen: büyük \| (4:73)
\|felyuḳātil: savaşsınlar \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| elleƶīne: kimseler \| yeşrūne: satan(lar) \| l-Hayāte: hayatını \| d-dunyā: dünya \| bil-āḣirati: ahireti karşılığında \| ve men: ve kim \| yuḳātil: savaşır da \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| feyuḳtel: öldürülür \| ev: veya \| yeğlib: galib gelirse \| fesevfe: yakında \| nu'tīhi: biz ona vereceğiz \| ecran: bir mükafat \| ǎZīmen: büyük \| (4:74)
\|ve mā: ne oldu? \| lekum: size \| lā: \| tuḳātilūne: savaşmıyorsunuz \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| velmusteD'ǎfīne: ve zayıf \| mine: (uğrunda) \| r-ricāli: erkekler \| ve nnisā'i: ve kadınlar \| velvildāni: ve çocuklar \| elleƶīne: kimseler \| yeḳūlūne: diyorlar \| rabbenā: Rabbimiz \| eḣricnā: bizi çıkar \| min: \| hāƶihi: şu \| l-ḳaryeti: kentten \| Z-Zālimi: zalim \| ehluhā: halkı \| vec'ǎl: ve ver \| lenā: bize \| min: \| ledunke: katından \| veliyyen: bir koruyucu \| vec'ǎl: ve ver \| lenā: bize \| min: \| ledunke: katından \| neSīran: bir yardımcı \| (4:75)
\|elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| yuḳātilūne: savaşırlar \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| velleƶīne: ve kimseler \| keferū: inkar eden(ler) \| yuḳātilūne: savaşırlar \| fī: \| sebīli: yolunda \| T-Tāğūti: tağut \| feḳātilū: o halde savaşın \| evliyā'e: dostlarıyle \| ş-şeyTāni: şeytanın \| inne: şüphesiz \| keyde: hilesi \| ş-şeyTāni: şeytanın \| kāne: \| Deǐyfen: zayıftır \| (4:76)
\|elem: \| tera: görmedin mi \| ilā: \| elleƶīne: kimseleri \| ḳīle: denilen(leri) \| lehum: kendilerine \| kuffū: (savaştan) çekin \| eydiyekum: ellerinizi \| ve eḳīmū: ve doğrulmak \| S-Salāte: SaLâTe/Desteğe \| ve ātū: ve vermek \| z-zekāte: zekatı \| felemmā: zaman \| kutibe: yazılıdığı \| ǎleyhimu: kendilerine \| l-ḳitālu: savaş \| iƶā: hemen \| ferīḳun: bir grup \| minhum: içlerinden \| yeḣşevne: korkmaya başladılar \| n-nāse: insanlardan \| keḣaşyeti: korkar gibi \| llahi: Allah'tan \| ev: hatta \| eşedde: daha fazla \| ḣaşyeten: korkuyla \| ve ḳālū: ve dediler ki \| rabbenā: Rabbimiz \| lime: niçin \| ketebte: yazdın \| ǎleynā: bize \| l-ḳitāle: savaş \| levlā: keşke \| eḣḣartenā: bizi erteleseydin \| ilā: kadar \| ecelin: bir süreye \| ḳarībin: yakın \| ḳul: de ki \| metāǔ: geçimi \| d-dunyā: dünya \| ḳalīlun: azdır \| vel'āḣiratu: ve ahiret \| ḣayrun: daha iyidir \| limeni: kimse için \| tteḳā: korunan \| ve lā: \| tuZlemūne: size haksızlık edilmez \| fetīlen: kıl kadar \| (4:77)
\|eynemā: nerede \| tekūnū: olsanız \| yudrikkumu: yine sizi bulur \| l-mevtu: ölüm \| velev: ve eğer \| kuntum: bulunsanız \| fī: içinde \| burūcin: kaleler \| muşeyyedetin: sağlam \| ve in: ve eğer \| tuSibhum: onlara erişirse \| Hasenetun: bir iyilik \| yeḳūlū: derler \| hāƶihi: bu \| min: -ındandır \| ǐndi: taraf- \| llahi: Allah \| ve in: eğer \| tuSibhum: onlara erişirse \| seyyietun: bir kötülük \| yeḳūlū: derler \| hāƶihi: bu \| min: -dendir \| ǐndike: senin yüzün- \| ḳul: de ki \| kullun: hepsi \| min: -ındandır \| ǐndi: taraf- \| llahi: Allah \| femāli: ne oluyor ki \| hā'ulā'i: bu \| l-ḳavmi: topluma \| lā: \| yekādūne: yanaşmıyorlar \| yefḳahūne: anlamaya \| Hadīṧen: söz \| (4:78)
\|mā: şey \| eSābeke: sana gelen \| min: her \| Hasenetin: iyilik \| femine: \| llahi: Allah'tandır \| ve mā: ve şey \| eSābeke: sana gelen \| min: her \| seyyietin: kötülük \| femin: -ndendir \| nefsike: kendi(günahın yüzü) \| ve erselnāke: ve seni gönderdik \| linnāsi: insanlara \| rasūlen: elçi \| ve kefā: ve yeter \| billahi: Allah \| şehīden: şahid olarak \| (4:79)
\|men: kim \| yuTiǐ: ita'at ederse \| r-rasūle: Elçi'ye \| feḳad: muhakkak ki \| eTāǎ: ita'at etmiş olur \| llahe: Allah'a \| ve men: kim de \| tevellā: yüz çevirirse \| femā: \| erselnāke: biz seni göndermedik \| ǎleyhim: onların üzerine \| HafīZen: bekçi \| (4:80)
\|ve yeḳūlūne: derler ki \| Tāǎtun: peki (tamam) \| feiƶā: fakat \| berazū: çıkınca \| min: -dan \| ǐndike: senin yanın- \| beyyete: geceleyin kurarlar \| Tāifetun: birtakımı \| minhum: içlerinden \| ğayra: tersini \| lleƶī: şeyin \| teḳūlu: söylemiş olduğun \| vallahu: Allah \| yektubu: yazmaktadır \| mā: şeyleri \| yubeyyitūne: geceleyin düşünüp kurdukların \| feeǎ'riD: sen aldırma \| ǎnhum: onlara \| ve teve kkel: ve dayan \| ǎlā: \| llahi: Allah'a \| ve kefā: ve yeter \| billahi: Allah \| vekīlen: vekil olarak \| (4:81)
\|efelā: \| yetedebberūne: düşünmüyorlar mı? \| l-ḳurāne: Kur'an'ı \| velev: ve eğer \| kāne: olsaydı \| min: -ından \| ǐndi: taraf- \| ğayri: başkası \| llahi: Allah'tan \| levecedū: bulurlardı \| fīhi: onda \| ḣtilāfen: birbirini tutmaz \| keṧīran: çok şey \| (4:82)
\|ve iƶā: ne zaman ki \| cā'ehum: onlara gelse \| emrun: bir haber \| mine: (dair) \| l-emni: güvene \| evi: veya \| l-ḣavfi: korkuya \| eƶāǔ: yayarlar \| bihi: onu \| velev: halbuki \| raddūhu: onu götürselerdi \| ilā: \| r-rasūli: Elçi'ye \| ve ilā: \| ūlī: ve sahiplerine \| l-emri: buyruk \| minhum: aralarındaki \| leǎlimehu: bilirlerdi \| elleƶīne: kimseler \| yestenbiTūnehu: işin içyüzünü araştıran(lar) \| minhum: onun ne olduğunu \| velevlā: eğer olmasaydı \| feDlu: lutfu \| llahi: Allah'ın \| ǎleykum: size \| ve raHmetuhu: ve rahmeti \| lāttebeǎ'tumu: uyardınız \| ş-şeyTāne: şeytana \| illā: hariç \| ḳalīlen: pek azınız \| (4:83)
\|feḳātil: (o halde) savaş \| fī: yolunda \| sebīli: \| llahi: Allah \| lā: \| tukellefu: sen sorumlu değilsin \| illā: başkasından \| nefseke: kendinden \| ve HarriDi: ve teşvik et \| l-mu'minīne: inananları \| ǎsā: umulur ki \| llahu: Allah \| en: \| yekuffe: kırar \| be'se: gücünü \| elleƶīne: kimselerin \| keferū: inkar eden(lerin) \| vallahu: Allah'ın \| eşeddu: daha güçlüdür \| be'sen: baskını \| ve eşeddu: ve daha çetindir \| tenkīlen: cezası \| (4:84)
\|men: kim \| yeşfeǎ': destek olursa \| şefāǎten: bir destekle \| Haseneten: güzel \| yekun: vardır \| lehu: onun \| neSībun: bir payı \| minhā: o işten \| ve men: ve kim \| yeşfeǎ': destek olursa \| şefāǎten: bir destekle \| seyyieten: kötü bir (işe) \| yekun: olur \| lehu: onun \| kiflun: bir payı \| minhā: o işten \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ǎlā: \| kulli: her \| şey'in: şeyi \| muḳīten: gözetip karşılığını verendir \| (4:85)
\|ve iƶā: ve zaman \| Huyyiytum: selamlandığınız \| biteHiyyetin: bir selam ile \| feHayyū: siz de selam verin \| bieHsene: daha güzeliyle \| minhā: ondan \| ev: yahut \| ruddūhā: aynen iade edin \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ǎlā: \| kulli: her \| şey'in: şeyi \| Hasīben: hesaplayandır \| (4:86)
\|Allahu: Allah (ki) \| lā: yoktur \| ilāhe: tanrı \| illā: başka \| huve: O'ndan \| leyecmeǎnnekum: sizi bir araya toplayacaktır \| ilā: \| yevmi: gününde \| l-ḳiyāmeti: kıyamet \| lā: olmayan \| raybe: şüphe \| fīhi: kendinde \| ve men: kim olabilir? \| eSdeḳu: daha doğru \| mine: -tan \| llahi: Allah- \| Hadīṧen: sözlü \| (4:87)
\|femā: ne oldu ki \| lekum: size \| fī: hakkında \| l-munāfiḳīne: münafıklar \| fieteyni: iki gruba ayrıldınız \| vallahu: oysa Allah \| erkesehum: onları baş aşağı etmiştir \| bimā: işlerden dolayı \| kesebū: yaptıkları \| eturīdūne: mi istiyorsunuz? \| en: \| tehdū: doğru yola iletmek \| men: kimseyi \| eDelle: saptırdığı \| llahu: Allah'ın \| ve men: ve birini \| yuDlili: saptırırsa \| llahu: Allah \| felen: artık \| tecide: bulamazsınız \| lehu: onun için \| sebīlen: bir yol \| (4:88)
\|veddū: istediler \| lev: keşke \| tekfurūne: siz de inkar etseniz \| kemā: gibi \| keferū: kendilerin inkar ettiği \| fe tekūnūne: ki onlarla olsanız \| sevā'en: eşit \| felā: \| tetteḣiƶū: o halde edinmeyin \| minhum: onlardan \| evliyā'e: dostlar \| Hattā: kadar \| yuhācirū: onlar göç edinceye \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| fein: eğer \| tevellev: yüz çevirirlerse \| feḣuƶūhum: onları yakalayın \| veḳtulūhum: ve öldürün \| Hayṧu: nerede \| vecedtumūhum: bulursanız \| ve lā: \| tetteḣiƶū: ve tutmayın \| minhum: onlardan \| veliyyen: (ne) bir dost \| ve lā: ve -etmeyin \| neSīran: yardım- \| (4:89)
\|illā: sadece \| elleƶīne: -kimseler \| yeSilūne: destekleşen- \| ilā: -üzerine \| ḳavmin: bir topluluk- \| beynekum: aranızdaki- \| ve beynehum: aralarında \| mīṧāḳun: anlaşmış \| ev: veya \| cā'ūkum: size gelen \| HaSirat: sıkılarak \| Sudūruhum: yürekleri \| en: \| yuḳātilūkum: sizinle savaşmaktan \| ev: veya \| yuḳātilū: savaşmaktan \| ḳavmehum: kendi toplumlarıyle \| velev: eğer \| şā'e: dileseydi \| llahu: Allah \| leselleTahum: onları salardı \| ǎleykum: sizin üstünüze \| fe leḳātelūkum: sizinle savaşırlardı \| feini: o halde \| ǎ'tezelūkum: onlar sizden uzak dururlar \| fe lem: \| yuḳātilūkum: sizinle savaşmazlar \| ve elḳav: ve isterlerse \| ileykumu: sizinle \| s-seleme: barış içinde yaşamak \| femā: \| ceǎle: vermemiştir \| llahu: Allah \| lekum: size \| ǎleyhim: onların aleyhine \| sebīlen: bir yol \| (4:90)
\|setecidūne: bulacaksınız \| āḣarīne: başkalarını \| yurīdūne: ister \| en: \| ye'menūkum: sizden emin olmak \| ve ye'menū: ve emin olmak \| ḳavmehum: kendi toplumlarından \| kulle: her ne zaman \| mā: ne \| ruddū: götürülseler \| ilā: \| l-fitneti: fitneye \| urkisū: başaşağı atılırlar \| fīhā: (fitnenin) içine \| fein: eğer \| lem: \| yeǎ'tezilūkum: sizden uzak durmazlarsa \| ve yulḳū: ve istemezlerse \| ileykumu: sizinle \| s-seleme: barış içinde yaşamak \| ve yekuffū: (saldırıdan) çekmezlerse \| eydiyehum: ellerini \| feḣuƶūhum: onları yakalayın \| veḳtulūhum: ve öldürün \| Hayṧu: nerede \| ṧeḳiftumūhum: bulursanız \| ve ūlāikum: işte öylelerine \| ceǎlnā: verdik \| lekum: size \| ǎleyhim: karşı \| sulTānen: bir yetki \| mubīnen: açık \| (4:91)
\|ve mā: yoktur \| kāne: \| limu'minin: bir mü'minin \| en: \| yeḳtule: öldürmesi \| mu'minen: bir mü'mini \| illā: dışında \| ḣaTaen: yanlışlık \| ve men: ve kim ki \| ḳatele: öldürdü \| mu'minen: bir mü'mini \| ḣaTaen: yanlışlıkla \| feteHrīru: azadetmelidir \| raḳabetin: bir köle \| mu'minetin: mü'min \| ve diyetun: ve bir diyet \| musellemetun: vermelidir \| ilā: \| ehlihi: ölenin ailesine \| illā: başka \| en: \| yeSSaddeḳū: bağışlamaları \| fein: eğer \| kāne: ise \| min: -tan \| ḳavmin: bir topluluk- \| ǎduvvin: düşmanınız olan \| lekum: sizin \| ve huve: o (öldürülen) \| mu'minun: mü'min \| feteHrīru: azadetmelidir \| raḳabetin: bir köle \| mu'minetin: mü'min \| ve in: ve eğer \| kāne: ise \| min: \| ḳavmin: bir topluluktan \| beynekum: sizinle \| ve beynehum: kendileri arasında \| mīṧāḳun: andlaşma bulunan \| fediyetun: bir diyet \| musellemetun: verilecektir \| ilā: \| ehlihi: ailesine \| ve teHrīru: ve azadetmek lazımdır \| raḳabetin: bir köle \| mu'minetin: mü'min \| fe men: kimse \| lem: \| yecid: bunları bulamayan \| feSiyāmu: oruç tutmalıdır \| şehrayni: iki ay \| mutetābiǎyni: ardı ardına \| tevbeten: tevbesinin kabulü için \| mine: tarafından \| llahi: Allah \| ve kāne: \| llahu: Allah \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:92)
\|ve men: her kim \| yeḳtul: öldürürse \| mu'minen: bir mü'mini \| muteǎmmiden: kasden \| fecezā'uhu: onun cezası \| cehennemu: cehennemdir \| ḣāliden: sürekli kalacağı \| fīhā: içinde \| ve ğaDibe: ve gazabetmiştir \| llahu: Allah \| ǎleyhi: ona \| veleǎnehu: ve la'net etmiştir \| ve eǎdde: ve hazırlamıştır \| lehu: onun için \| ǎƶāben: bir azab \| ǎZīmen: büyük \| (4:93)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| iƶā: zaman \| Derabtum: savaşa çıktığınız \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| fetebeyyenū: iyi anlayın, dinleyin \| ve lā: \| teḳūlū: demeyin \| limen: kimseye \| elḳā: veren \| ileykumu: size \| s-selāme: selam \| leste: sen değilsin \| mu'minen: mü'min \| tebteğūne: gözeterek \| ǎraDe: geçici menfaatini \| l-Hayāti: hayatının \| d-dunyā: dünya \| feǐnde: çünkü yanında \| llahi: Allah'ın \| meğānimu: ganimetler vardır \| keṧīratun: çok \| keƶālike: böyle idiniz \| kuntum: siz de \| min: \| ḳablu: önceden \| femenne: lutfetti \| llahu: Allah \| ǎleykum: size \| fetebeyyenū: o halde iyice anlayın \| inne: çünkü \| llahe: Allah \| kāne: \| bimā: şeyleri \| teǎ'melūne: yaptıklarınız \| ḣabīran: haber almaktadır \| (4:94)
\|lā: olmaz \| yestevī: eşit \| l-ḳāǐdūne: yerlerinde oturanlar \| mine: \| l-mu'minīne: inananlardan \| ğayru: dışında \| ūlī: sahipleri \| D-Derari: özür \| velmucāhidūne: ve cihad edenler \| fī: \| sebīli: yolunda \| llahi: Allah \| biemvālihim: mallariyle \| ve enfusihim: canlariyle \| feDDele: üstün kılmıştır \| llahu: Allah \| l-mucāhidīne: cihadedenleri \| biemvālihim: mallariyle \| ve enfusihim: canlariyle \| ǎlā: \| l-ḳāǐdīne: oturanlardan \| deraceten: derece bakımından \| ve kullen: ve hepsine \| veǎde: va'detmiştir \| llahu: Allah \| l-Husnā: güzellik \| vefeDDele: ve üstün kılmıştır \| llahu: Allah \| l-mucāhidīne: mücahidleri \| ǎlā: \| l-ḳāǐdīne: oturanlardan \| ecran: ecirle \| ǎZīmen: çok daha büyük \| (4:95)
\|deracātin: yüksek dereceler \| minhu: kendi katından \| ve meğfiraten: ve bağış \| ve raHmeten: ve rahmet \| ve kāne: \| llahu: Allah \| ğafūran: bağışlayandır \| raHīmen: esirgeyendir \| (4:96)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: \| teveffāhumu: canlarını alırken \| l-melāiketu: melekler \| Zālimī: yazık eden kimselere \| enfusihim: nefislerine \| ḳālū: dediler \| fīme: ne işte \| kuntum: idiniz \| ḳālū: dediler \| kunnā: \| musteD'ǎfīne: biz aciz düşürülmüştük \| fī: \| l-erDi: yer yüzünde \| ḳālū: (Melekler) dediler ki \| elem: \| tekun: değil miydi? \| erDu: yeri \| llahi: Allah'ın \| vāsiǎten: geniş \| fetuhācirū: göç edeydiniz \| fīhā: onda \| feulāike: işte onların \| me'vāhum: durağı \| cehennemu: cehennemdir \| ve sā'et: ve ne kötü \| meSīran: bir gidiş yeridir \| (4:97)
\|illā: yalnız hariçtir \| l-musteD'ǎfīne: gerçekten zayıf \| mine: \| r-ricāli: erkekler \| ve nnisā'i: ve kadınlar \| velvildāni: ve çocuklar \| lā: \| yesteTīǔne: gücü yetmeyenler \| Hīleten: hiçbir çareye \| ve lā: \| yehtedūne: ve (göç için) bulamayan \| sebīlen: yol \| (4:98)
\|feulāike: işte \| ǎsā: umulur \| llahu: Allah'ın \| en: \| yeǎ'fuve: affetmesi \| ǎnhum: onları \| ve kāne: \| llahu: ve Allah \| ǎfuvven: çok affedendir \| ğafūran: çok bağışlayandır \| (4:99)
\|ve men: ve -den/dan \| yuhācir: göçerler/çıkarlar \| fī: -nda \| sebīli: yolu \| llahi: Allah \| yecid: bulanlar \| fī: -nde/nda \| l-erDi: arz / yeryüzü \| murāğamen: sığınak \| keṧīran: çok \| ve seǎten: ve geniş \| ve men: ve -den/dan \| yeḣruc: göçerler/çıkarlar \| min: -den/dan \| beytihi: Yapısın \| muhāciran: göçürülmüş/çıkarılmış \| ilā: \| llahi: Allah'a \| ve rasūlihi: ve Elçisine \| ṧumme: sonra \| yudrikhu: kendisine yetişirse \| l-mevtu: ölüm \| feḳad: muhakkak \| veḳaǎ: düşer \| ecruhu: onun mükafatı \| ǎlā: \| llahi: Allah'a \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ğafūran: bağışlayandır \| raHīmen: esirgeyendir \| (4:100)
\|ve iƶā: ve zaman \| Derabtum: sefere çıktığınız \| fī: \| l-erDi: yeryüzünde \| feleyse: yoktur \| ǎleykum: size \| cunāHun: bir günah \| en: \| teḳSurū: kısaltmanızda \| mine: -dan \| S-Salāti: SaLâT/Destek \| in: eğer \| ḣiftum: korkarsanız \| en: \| yeftinekumu: size bir kötülük yapmalarından \| elleƶīne: kimselerin \| keferū: inkar eden(lerin) \| inne: muhakkak ki \| l-kāfirīne: kafirler \| kānū: \| lekum: sizin \| ǎduvven: düşmanınızdır \| mubīnen: açık \| (4:101)
\|ve iƶā: ve -zaman \| kunte: olduğun- \| fīhim: içlerinde \| fe eḳamte: Zira doğrult \| lehumu: onları \| S-Salāte: SaLâTe/Desteğe \| felteḳum: doğrulsunlar \| Tāifetun: -bir tayfa/bölük \| minhum: onlardan- \| meǎke: seninle beraber/beraberinde \| velye'ḣuƶū: ve edinsinler/alsınlar \| esliHatehum: silahlarını/ıslahatlarını \| feiƶā: \| secedū: saydıklarında \| felyekūnū: geçsinler \| min: \| verāikum: arkanıza/ardınıza \| velte'ti: ve gelsin \| Tāifetun: -tayfa/bölük \| uḣrā: öteki- \| lem: -meyen \| yuSallū: destekleşmeyen \| fe lyuSallū: zira destekleşsinler \| meǎke: seninle beraber/beraberinde \| velye'ḣuƶū: ve alsınlar/edinsinler \| Hiƶrahum: tedbirlerini/hazırlıklarını \| ve esliHatehum: ve silahlarını/ıslahatlarını \| vedde: istediler ki \| elleƶīne: kimseler \| keferū: inkar eden(ler) \| lev: keşke \| teğfulūne: gafilleşseniz \| ǎn: -dan \| esliHatikum: silahlarınız/ıslahatlarınız \| ve emtiǎtikum: ve metanız- \| feyemīlūne: Zira meyilli \| ǎleykum: olsanız \| meyleten: -meyletse \| vāHideten: biriniz- \| velā: ve yok \| cunāHa: günah \| ǎleykum: üzerinize \| in: Kİ \| kāne: -oldu/idi \| bikum: sizinle- \| eƶen: üzüntü/eza/ezilmişlik \| min: \| meTarin: yağışında \| ev: veya \| kuntum: -olduğunuzda \| merDā: marazlı(kuşkucu)- \| en: Kİ \| teDeǔ: bırakın \| esliHatekum: silahlarınızı/ıslahatınızı \| veḣuƶū: ve alın/edinin \| Hiƶrakum: tedbirinizi/hazırlığınızı \| inne: Kİ \| llahe: Allah \| eǎdde: hazırladı/iade etti \| lilkāfirīne: kafirlere \| ǎƶāben: -azabı \| muhīnen: alçaltıcı- \| (4:102)
\|feiƶā: -zaman \| ḳaDeytumu: bitirdiğiniz/kaza ettiğiniz- \| S-Salāte: SaLâTı / Desteği \| feƶkurū: Zira -hatırla/an \| llahe: Allah'ı- \| ḳiyāmen: doğrulmuşken \| ve ḳuǔden: ve otururken \| ve ǎlā: ve -üzereyken \| cunūbikum: yanlarınız- \| feiƶā: -zaman \| Tme'nentum: yatıştığınız- \| feeḳīmū: Zira doğrul \| S-Salāte: SaLâTe / Desteğe \| inne: Kİ \| S-Salāte: SaLâTe / Destek \| kānet: --idi/oldu \| ǎlā: -üzerine \| l-mu'minīne: mü'minler- \| kitāben: -yazılmış-- \| mevḳūten: vakitli olarak/belirlenerek- \| (4:103)
\|ve lā: \| tehinū: gevşeklik göstermeyin \| fī: \| btiğā'i: takibetmekte \| l-ḳavmi: o topluluğu \| in: eğer \| tekūnū: siz \| te'lemūne: acı çekiyorsanuz \| feinnehum: onlar da \| ye'lemūne: acı çekmektedirler \| kemā: gibi \| te'lemūne: sizin acı çektiğiniz \| vetercūne: ve siz ummaktasınız \| mine: \| llahi: Allah'tan \| mā: şeyleri \| lā: \| yercūne: onların ummayacakları \| ve kāne: \| llahu: Alah \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:104)
\|innā: muhakkak biz \| enzelnā: indirdik ki \| ileyke: sana \| l-kitābe: Kitabı \| bil-Haḳḳi: gerçek ile \| liteHkume: hüküm veresin diye \| beyne: arasında \| n-nāsi: insanlar \| bimā: biçimde \| erāke: sana gösterdiği \| llahu: Allah'ın \| ve lā: \| tekun: olma \| lilḣāinīne: hainlerin \| ḣaSīmen: savunucusu \| (4:105)
\|vesteğfiri: ve mağfiret dile \| llahe: Allah'tan \| inne: kuşkusuz \| llahe: Allah \| kāne: \| ğafūran: bağışlayandır \| raHīmen: esirgeyendir \| (4:106)
\|ve lā: \| tucādil: savunma \| ǎni: \| elleƶīne: kimseleri \| yeḣtānūne: hainlik eden(leri) \| enfusehum: kendilerine \| inne: zira \| llahe: Allah \| lā: \| yuHibbu: sevmez \| men: kimseyi \| kāne: \| ḣavvānen: hainlik yapan \| eṧīmen: günah işleyen \| (4:107)
\|yesteḣfūne: gizleniyorlar \| mine: \| n-nāsi: insanlardan \| velā: \| yesteḣfūne: gizlenmiyorlar \| mine: \| llahi: Allah'tan \| ve huve: oysa O \| meǎhum: onlarla beraberdir \| iƶ: zaman \| yubeyyitūne: geceleyin söyledikleri \| mā: şeyleri \| lā: \| yerDā: (O'nun) istemediği \| mine: \| l-ḳavli: sözü \| ve kāne: \| llahu: Allah \| bimā: herşeyi \| yeǎ'melūne: onların yaptıkları \| muHīTen: kuşatmıştır \| (4:108)
\|hā: o \| entum: sizin \| hā'ulā'i: siz \| cādeltum: savundunuz \| ǎnhum: onları \| fī: \| l-Hayāti: hayatında \| d-dunyā: dünya \| femen: ya kim \| yucādilu: savunacak \| llahe: Allah'a karşı \| ǎnhum: onları \| yevme: günü \| l-ḳiyāmeti: kıyamet \| em: ya da \| men: kim \| yekūnu: olacak \| ǎleyhim: onlara \| vekīlen: vekil \| (4:109)
\|ve men: ve kim \| yeǎ'mel: yaparsa \| sū'en: bir kötülük \| ev: yahut \| yeZlim: zulmederse \| nefsehu: nefsine \| ṧumme: sonra \| yesteğfiri: mağfiret dilerse \| llahe: Allah'tan \| yecidi: bulur \| llahe: Allah'ı \| ğafūran: bağışlayıcı \| raHīmen: ve esirgeyici \| (4:110)
\|ve men: ve kim \| yeksib: işlerse \| iṧmen: bir günah \| feinnemā: muhakkak \| yeksibuhu: onu kazanır \| ǎlā: aleyhine \| nefsihi: kendi \| ve kāne: \| llahu: Allah \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:111)
\|ve men: ve kim \| yeksib: işlerse \| ḣaTiyeten: bir hata \| ev: ya da \| iṧmen: günah \| ṧumme: sonra \| yermi: üstüne atarsa \| bihi: onu \| beriyen: bir suçsuzun \| feḳadi: muhakkak ki \| Htemele: yüklenmiş olur \| buhtānen: büyük bir iftira \| ve iṧmen: ve bir günah \| mubīnen: açık \| (4:112)
\|velevlā: ve olmasaydı \| feDlu: lutfu \| llahi: Allah'ın \| ǎleyke: sana \| ve raHmetuhu: ve acıması \| lehemmet: yeltenmişti \| Tāifetun: bir grup \| minhum: onlardan \| en: \| yuDillūke: seni saptırmağa \| vemā: \| yuDillūne: onlar saptıramazlar \| illā: başkasını \| enfusehum: kendilerinden \| ve mā: \| yeDurrūneke: sana zarar veremezler \| min: hiçbir \| şey'in: şey \| ve enzele: ve indirdi \| llahu: Allah \| ǎleyke: sana \| l-kitābe: Kitabı \| velHikmete: ve hikmeti \| ve ǎllemeke: ve sana öğretti \| mā: şeyleri \| lem: \| tekun: olmadığın \| teǎ'lemu: biliyor \| ve kāne: ve \| feDlu: lutfu \| llahi: Allah'ın \| ǎleyke: sana \| ǎZīmen: büyüktür \| (4:113)
\|lā: yoktur \| ḣayra: hayır \| fī: \| keṧīrin: çoğunda \| min: \| necvāhum: gizli konuşmalarının \| illā: yalnız hariç \| men: kimse \| emera: emreden \| biSadeḳatin: sadakayı \| ev: yahut \| meǎ'rūfin: iyiliği \| ev: ya da \| iSlāHin: düzeltmeyi \| beyne: arasını \| n-nāsi: insanların \| ve men: ve kim \| yef'ǎl: yaparsa \| ƶālike: bunu \| btiğā'e: amacıyle \| merDāti: rızasını kazanmak \| llahi: Allah'ın \| fesevfe: yakında \| nu'tīhi: ona vereceğiz \| ecran: bir mükafat \| ǎZīmen: büyük \| (4:114)
\|ve men: kim de \| yuşāḳiḳi: karşı gelir \| r-rasūle: Elçi'ye \| min: \| beǎ'di: sonra \| mā: \| tebeyyene: belli olduktan \| lehu: kendisine \| l-hudā: doğru yol \| ve yettebiǎ': ve uyarsa \| ğayra: başkasına \| sebīli: yolundan \| l-mu'minīne: mü'minlerin \| nuvellihi: onu yöneltiriz \| mā: \| tevellā: döndüğü (yola) \| ve nuSlihi: ve sokarız \| cehenneme: cehenneme \| ve sā'et: ne kötü \| meSīran: bir gidiş yeridir \| (4:115)
\|inne: şüpheiz \| llahe: Allah \| lā: \| yeğfiru: bağışlamaz \| en: \| yuşrake: ortak koşulmasını \| bihi: kendisine \| veyeğfiru: ve bağışlar \| mā: herşeyi \| dūne: başka \| ƶālike: bundan \| limen: kimseye \| yeşā'u: dilediği \| ve men: ve kim \| yuşrik: ortak koşarsa \| billahi: Allah'a \| feḳad: muhakkak \| Delle: sapıklığa düşmüştür \| Delālen: bir sapkınlıkla \| beǐyden: uzak \| (4:116)
\|in: eğer \| yed'ǔne: çağırıyorlar \| min: \| dūnihi: O'nu bırakıp da \| illā: yalnızca \| ināṧen: birtakım dişilere \| ve in: \| yed'ǔne: ve çağırıyorlar \| illā: yalnızca \| şeyTānen: şeytana \| merīden: asi \| (4:117)
\|leǎnehu: ona la'net etti \| llahu: Allah \| ve ḳāle: ve (o da) dedi \| leetteḣiƶenne: elbette alacağım \| min: -dan \| ǐbādike: senin kulların- \| neSīben: bir pay \| mefrūDan: belirli \| (4:118)
\|veleuDillennehum: ve onları mutlaka saptıracağım \| veleumenniyennehum: ve mutlaka onları boş kuruntulara sokacağım \| velāmurannehum: ve onlara emredeceğim \| feleyubettikunne: yaracaklar \| āƶāne: kulaklarını \| l-en'ǎāmi: hayvanların \| velāmurannehum: ve onlara emredeceğim \| feleyuğayyirunne: değiştirecekler \| ḣalḳa: yaratışını \| llahi: Allah'ın \| ve men: ve kim \| yetteḣiƶi: tutarsa \| ş-şeyTāne: şeytanı \| veliyyen: dost \| min: \| dūni: yerine \| llahi: Allah'ın \| feḳad: muhakkak ki \| ḣasira: ziyana uğramıştır \| ḣusrānen: bir ziyanla \| mubīnen: açık \| (4:119)
\|yeǐduhum: (Şeytan) onlara söz verir \| ve yumennīhim: ve umut verir \| ve mā: ve değildir \| yeǐduhumu: sözü \| ş-şeyTānu: şeytanın \| illā: başka bir şey \| ğurūran: aldatmadan \| (4:120)
\|ulāike: işte onların \| me'vāhum: varacağı yer \| cehennemu: cehennemdir \| ve lā: \| yecidūne: asla bulamazlar \| ǎnhā: ondan \| meHīSen: kaçmak (imkanı) \| (4:121)
\|velleƶīne: kimseleri \| āmenū: inanan(ları) \| ve ǎmilū: ve yapanları \| S-SāliHāti: iyi işler \| senudḣiluhum: sokacağız \| cennātin: cennetlere \| tecrī: akan \| min: \| teHtihā: altlarından \| l-enhāru: ırmaklar \| ḣālidīne: kalacaklardır \| fīhā: orada \| ebeden: ebedi \| veǎ'de: bu va'didir \| llahi: Allah'ın \| Haḳḳan: gerçek \| ve men: kim olabilir? \| eSdeḳu: daha doğru \| mine: -tan \| llahi: Allah- \| ḳīlen: sözlü \| (4:122)
\|leyse: (İş) olmaz \| biemāniyyikum: sizin kuruntularınızla \| ve lā: ve olmaz \| emāniyyi: kuruntularıyla \| ehli: ehlinin \| l-kitābi: Kitap \| men: kimse \| yeǎ'mel: yapan \| sū'en: kötülük \| yucze: cezalandırılır \| bihi: onunla \| ve lā: \| yecid: ve bulamaz \| lehu: kendisine \| min: \| dūni: başka \| llahi: Allah'tan \| veliyyen: (ne) bir dost \| ve lā: ne de \| neSīran: bir yardımcı \| (4:123)
\|ve men: ve her kim \| yeǎ'mel: yaparsa \| mine: \| S-SāliHāti: güzel işler \| min: \| ƶekerin: erkekten \| ev: veya \| unṧā: kadından \| ve huve: ve onlar \| mu'minun: inanarak \| feulāike: işte öyle kimseler \| yedḣulūne: girerler \| l-cennete: cennete \| ve lā: \| yuZlemūne: ve haksızlığa uğratılmazlar \| neḳīran: zerre kadar \| (4:124)
\|ve men: ve kim \| eHsenu: daha güzeldir? \| dīnen: din yönünden \| mimmen: kimseden \| esleme: teslim eden \| vechehu: yüzünü \| lillahi: Allah'a \| ve huve: o \| muHsinun: iyilik edici olarak \| vettebeǎ: ve tabi olan \| millete: dinine \| ibrāhīme: İbrahim \| Hanīfen: dosdoğru \| vetteḣaƶe: edinmişti \| llahu: Allah \| ibrāhīme: İbrahim'i \| ḣalīlen: dost \| (4:125)
\|velillahi: Allah'ındır \| mā: hepsi \| fī: olanların \| s-semāvāti: göklerde \| ve mā: hepsi \| fī: olanların \| l-erDi: ve yerde \| ve kāne: \| llahu: Allah \| bikulli: her \| şey'in: şeyi \| muHīTen: kuşatmıştır \| (4:126)
\|ve yesteftūneke: senden fetva istiyorlar \| fī: hakkında \| n-nisā'i: kadınlar \| ḳuli: de ki \| llahu: Allah \| yuftīkum: size hükmünü açıklıyor \| fīhinne: onlar hakkında \| ve mā: vardır \| yutlā: okunan(ayet)ler \| ǎleykum: size \| fī: \| l-kitābi: Kitapta \| fī: hakkında \| yetāmā: öksüz \| n-nisā'i: kadınlar \| l-lātī: onlar ki \| lā: \| tu'tūnehunne: onlara vermiyorsunuz \| mā: olanı \| kutibe: yazılmış \| lehunne: kendilerine \| ve terğabūne: ve istiyorsunuz \| en: \| tenkiHūhunne: kendileriyle evlenmek \| velmusteD'ǎfīne: ve zavallı \| mine: hakkında \| l-vildāni: çocuklar \| ve en: ve hakkında \| teḳūmū: yerine getirmeniz \| lilyetāmā: öksüzlere karşı \| bil-ḳisTi: adaleti \| ve mā: \| tef'ǎlū: yapacağınız \| min: her \| ḣayrin: hayrı \| feinne: muhakkak ki \| llahe: Allah \| kāne: \| bihi: onu \| ǎlīmen: bilir \| (4:127)
\|ve ini: ve eğer \| mraetun: bir kadın \| ḣāfet: korkarsa \| min: \| beǎ'lihā: kocasının \| nuşūzen: huysuzluğundan \| ev: yahut \| iǎ'rāDan: yüz çevirmesinden \| felā: yoktur \| cunāHa: günah \| ǎleyhimā: ikisine de \| en: \| yuSliHā: düzeltmelerinde \| beynehumā: aralarını \| SulHen: anlaşma ile \| ve SSulHu: ve barış \| ḣayrun: daima iyidir \| ve uHDirati: ve hazırdır \| l-enfusu: nefisler \| ş-şuHHa: cimriliğe \| vein: eğer \| tuHsinū: güzel geçinir \| ve tetteḳū: ve sakınırsanız \| feinne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| bimā: şeyleri \| teǎ'melūne: yaptıklarınız \| ḣabīran: haber alır \| (4:128)
\|velen: \| testeTīǔ: ve yapamazsınız \| en: \| teǎ'dilū: (tam) adalet \| beyne: arasında \| n-nisā'i: kadınlar \| velev: ne kadar \| HaraStum: isteseniz de \| felā: \| temīlū: öyle ise meylemeyin \| kulle: (birine) tamamen \| l-meyli: yönelişle \| fe teƶerūhā: ötekini bırakmayın \| kālmuǎlleḳati: askıda (kocasızmış) gibi \| ve in: eğer \| tuSliHū: arayı düzeltir \| ve tetteḳū: sakınırsanız \| feinne: şüphesiz \| llahe: Allah \| kāne: \| ğafūran: bağışlayandır \| raHīmen: esirgeyendir \| (4:129)
\|ve in: eğer \| yeteferraḳā: (eşler) ayrılırlarsa \| yuğni: zengin eder \| llahu: Allah \| kullen: onların her birini \| min: \| seǎtihi: bol ni'metiyle \| ve kāne: \| llahu: Allah(ın) \| vāsiǎn: (ni'meti) geniştir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:130)
\|velillahi: Allah'ındır \| mā: olanlar \| fī: \| s-semāvāti: göklerde \| ve mā: ve olanlar \| fī: \| l-erDi: yerde \| veleḳad: muhakkak \| veSSaynā: tavsiye ettik \| elleƶīne: kimselere \| ūtū: verilen(lere) \| l-kitābe: Kitap \| min: \| ḳablikum: sizden önce \| ve iyyākum: ve size de \| eni: diye \| tteḳū: korkun \| llahe: Allah'tan \| vein: eğer \| tekfurū: inkar ederseniz \| feinne: şüphesiz \| lillahi: Allah'ındır \| mā: olanlar \| fī: \| s-semāvāti: göklerde \| ve mā: ve olanlar \| fī: \| l-erDi: yerde \| ve kāne: \| llahu: Allah \| ğaniyyen: zengindir \| Hamīden: övgüye layıktır \| (4:131)
\|velillahi: Allah'ındır \| mā: olanlar \| fī: \| s-semāvāti: göklerde \| ve mā: ve olanlar \| fī: \| l-erDi: yerde \| ve kefā: ve yeter \| billahi: Allah \| vekīlen: vekil olarak \| (4:132)
\|in: eğer \| yeşe': (Allah) dilerse \| yuƶhibkum: sizi götürür \| eyyuhā: ey \| n-nāsu: insanlar \| ve ye'ti: ve getirir \| biāḣarīne: başkalarını \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ǎlā: \| ƶālike: buna \| ḳadīran: hakkıyla kadirdir \| (4:133)
\|men: kim \| kāne: \| yurīdu: isterse \| ṧevābe: sevabını \| d-dunyā: dünya \| feǐnde: (bilsin ki) katındadır \| llahi: Allah \| ṧevābu: sevabı \| d-dunyā: dünya \| vel'āḣirati: ve ahiret \| ve kāne: \| llahu: Allah \| semīǎn: işitendir \| beSīran: görendir \| (4:134)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| kūnū: olun \| ḳavvāmīne: ayakta tutarak \| bil-ḳisTi: adaleti \| şuhedā'e: şahidler \| lillahi: Allah için \| velev: bile olsa \| ǎlā: aleyhinde \| enfusikum: kendinizin \| evi: veya \| l-vālideyni: ana babanızın \| vel'eḳrabīne: ve yakınlarınızın \| in: eğer \| yekun: olsalar \| ğaniyyen: zengin \| ev: veya \| feḳīran: fakir de \| fallahu: çünkü Allah \| evlā: daha yakındır \| bihimā: ikisine de \| felā: öyle ise sapmayın \| tettebiǔ: uyarak \| l-hevā: keyfinize \| en: \| teǎ'dilū: adaletten \| ve in: ve eğer \| telvū: eğip bükerseniz \| ev: ya da \| tuǎ'riDū: doğruyu söylemezseniz \| feinne: muhakkak ki \| llahe: Allah \| kāne: olandır \| bimā: -dan \| teǎ'melūne: yaptıklarınız- \| ḣabīran: haberdar \| (4:135)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| āminū: inanın \| billahi: Allah'a \| ve rasūlihi: ve Elçisine \| velkitābi: ve Kitaba \| lleƶī: o ki \| nezzele: indirdi \| ǎlā: \| rasūlihi: Elçisine \| velkitābi: ve Kitaba (inanın) \| lleƶī: o ki \| enzele: indirdi \| min: \| ḳablu: daha öncekilere \| ve men: ve kim \| yekfur: inkar ederse \| billahi: Allah'ı \| ve melāiketihi: ve meleklerini \| ve kutubihi: ve Kitaplarını \| ve rusulihi: ve elçilerini \| velyevmi: ve gününü \| l-āḣiri: ahiret \| feḳad: muhakkak \| Delle: sapıtmıştır \| Delālen: sapıklıkla \| beǐyden: uzak bir \| (4:136)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: o kimseler \| āmenū: inandılar \| ṧumme: sonra \| keferū: inkar ettiler \| ṧumme: sonra \| āmenū: inandılar \| ṧumme: yine \| keferū: inkar ettiler \| ṧumme: sonra \| zdādū: arttı \| kufran: inkarları \| lem: \| yekuni: değildir \| llahu: Allah \| liyeğfira: bağışlayacak \| lehum: onları \| ve lā: \| liyehdiyehum: iletmeyecektir \| sebīlen: (doğru) yola \| (4:137)
\|beşşiri: müjdele \| l-munāfiḳīne: Münafıklara \| bienne: şüphesiz \| lehum: kendilerinin olacağını \| ǎƶāben: bir azabın \| elīmen: acıklı \| (4:138)
\|elleƶīne: onlar \| yetteḣiƶūne: tutuyorlar \| l-kāfirīne: kafirleri \| evliyā'e: dost \| min: \| dūni: bırakıp \| l-mu'minīne: mü'minleri \| eyebteğūne: mi arıyorlar? \| ǐndehumu: onların yanında \| l-ǐzzete: şeref \| feinne: şüphesiz \| l-ǐzzete: şeref \| lillahi: Allaha aittir \| cemīǎn: tamamen \| (4:139)
\|ve ḳad: muhakkak \| nezzele: indirmiştir \| ǎleykum: size \| fī: \| l-kitābi: Kitapta \| en: diye \| iƶā: zaman \| semiǎ'tum: işittiğiniz \| āyāti: ayetlerinin \| llahi: Allah'ın \| yukferu: inkar edildiğini \| bihā: onların \| ve yustehzeu: ve alay edildiğini \| bihā: onlarla \| felā: \| teḳ'ǔdū: oturmayın \| meǎhum: onlarla beraber \| Hattā: kadar \| yeḣūDū: onlar dalıncaya \| fī: \| Hadīṧin: bir söze \| ğayrihi: başka \| innekum: siz de \| iƶen: o zaman \| miṧluhum: onlar gibi olursunuz \| inne: şüphesiz \| llahe: Allah \| cāmiǔ: bütün \| l-munāfiḳīne: iki yüzlüleri \| velkāfirīne: ve kafirleri \| fī: \| cehenneme: cehennemde \| cemīǎn: toplayacaktır \| (4:140)
\|elleƶīne: onlar ki \| yeterabbeSūne: gözetleyip dururlar \| bikum: sizi \| fein: eğer \| kāne: (nasib)olursa \| lekum: size \| fetHun: bir fetih \| mine: \| llahi: Allah'tan \| ḳālū: derler \| elem: değil miydik? \| nekun: biz de \| meǎkum: sizinle beraber \| vein: ve eğer \| kāne: olursa \| lilkāfirīne: kafirlerin \| neSībun: (savaşta) bir payı \| ḳālū: derler \| elem: \| nesteHviƶ: biz üstünlük sağlamadık mı \| ǎleykum: size \| ve nemneǎ'kum: ve sizi korumadık mı? \| mine: \| l-mu'minīne: mü'minlerden \| fallahu: artık Allah \| yeHkumu: hükmedecek \| beynekum: aranızda \| yevme: gününde \| l-ḳiyāmeti: kıyamet \| velen: ve asla \| yec'ǎle: vermeyecektir \| llahu: Allah \| lilkāfirīne: kafirlere \| ǎlā: karşı \| l-mu'minīne: mü'minlere \| sebīlen: bir yol \| (4:141)
\|inne: Kİ \| l-munāfiḳīne: Harcayıcılar/münafıklar/ikiyüzlüler \| yuḣādiǔne: aldatmağa çalışırlar \| llahe: Allah'ı \| ve huve: oysa O \| ḣādiǔhum: onları aldatır \| ve iƶā: -zaman \| ḳāmū: doğruldukları- \| ilā: \| S-Salāti: SaLâTe/Desteğe \| ḳāmū: doğruluşları \| kusālā: tembelce/uyuşukça/üşengeçce \| yurā'ūne: -göstermelik \| n-nāse: insanlara- \| ve lā: ve yok \| yeƶkurūne: hatırladıkları/andıkları \| llahe: Allah'ı \| illā: sadece/ancak \| ḳalīlen: azıcık \| (4:142)
\|muƶebƶebīne: yalpalayıp dururlar \| beyne: arada \| ƶālike: bu \| lā: ne \| ilā: \| hā'ulā'i: bunlara \| ve lā: ne de \| ilā: \| hā'ulā'i: onlara \| ve men: ve kimseye \| yuDlili: şaşırttığı \| llahu: Allah'ın \| felen: \| tecide: bulamazsın \| lehu: ona \| sebīlen: bir (çıkar) yol \| (4:143)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| elleƶīne: kimseler \| āmenū: inanan(lar) \| lā: \| tetteḣiƶū: edinmeyin \| l-kāfirīne: kafirleri \| evliyā'e: dost \| min: \| dūni: bırakıp \| l-mu'minīne: mü'minleri \| eturīdūne: mi istiyorsunuz? \| en: \| tec'ǎlū: vermek \| lillahi: Allah'a \| ǎleykum: aleyhinizde olacak \| sulTānen: bir delil \| mubīnen: apaçık \| (4:144)
\|inne: doğrusu \| l-munāfiḳīne: iki yüzlüler \| fī: \| d-derki: tabakasındadırlar \| l-esfeli: en aşağı \| mine: \| n-nāri: ateşin \| velen: ve asla \| tecide: bulamazsın \| lehum: onlar için \| neSīran: hiçbir yardımcı \| (4:145)
\|illā: ancak hariçtir \| elleƶīne: kimseler \| tābū: tevbe edenler \| ve eSleHū: ve uslananlar \| veǎ'teSamū: ve yapışanlar \| billahi: Allah'a \| ve eḣleSū: ve yapanlar \| dīnehum: dinlerini \| lillahi: sırf Allah için \| feulāike: işte onlar \| meǎ: beraberdir \| l-mu'minīne: mü'minlerle \| ve sevfe: yakında \| yu'ti: verecektir \| llahu: Allah da \| l-mu'minīne: mü'minlere \| ecran: bir mükafat \| ǎZīmen: büyük \| (4:146)
\|mā: ne? \| yef'ǎlu: yapacak \| llahu: Allah \| biǎƶābikum: size azabetmeyi \| in: eğer \| şekertum: siz şükreder \| ve āmentum: ve inanırsanız \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| şākiran: şükrün karşılığını verendir \| ǎlīmen: (herşeyi) bilendir \| (4:147)
\|lā: \| yuHibbu: sevmez \| llahu: Allah \| l-cehra: açıkça \| bis-sū'i: kötü \| mine: \| l-ḳavli: söz söylenmesini \| illā: dışında \| men: kendisine \| Zulime: haksızlık edilen \| ve kāne: \| llahu: doğrusu Allah \| semīǎn: işitendir \| ǎlīmen: bilendir \| (4:148)
\|in: eğer \| tubdū: açığa vurursanız \| ḣayran: bir iyiliği \| ev: veya \| tuḣfūhu: onu gizlerseniz \| ev: yahut \| teǎ'fū: affederseniz \| ǎn: \| sū'in: bir kötülüğü \| feinne: (bilin ki) şüphesiz \| llahe: Allah da \| kāne: \| ǎfuvven: affedicidir \| ḳadīran: güçlüdür \| (4:149)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: okimseler ki \| yekfurūne: inkar ederler \| billahi: Allah'ı \| ve rusulihi: ve elçilerini \| ve yurīdūne: ve isterler \| en: \| yuferriḳū: ayırmak \| beyne: arasını \| llahi: Allah \| ve rusulihi: ile elçilerinin \| ve yeḳūlūne: ve derler \| nu'minu: inanırız \| bibeǎ'Din: kimine \| ve nekfuru: ve inkar ederiz \| bibeǎ'Din: kimini \| ve yurīdūne: ve isterler \| en: \| yetteḣiƶū: tutmak \| beyne: arasında \| ƶālike: bunun (ikisinin) \| sebīlen: bir yol \| (4:150)
\|ulāike: işte \| humu: onlar \| l-kāfirūne: kafirlerdir \| Haḳḳan: gerçek \| ve eǎ'tednā: biz de hazırlamışızdır \| lilkāfirīne: kafirlere \| ǎƶāben: bir azab \| muhīnen: alçaltıcı \| (4:151)
\|velleƶīne: ve onlar ki \| āmenū: inandılar \| billahi: Allah'a \| ve rusulihi: ve elçilerine \| velem: ve \| yuferriḳū: ayırım yapmadılar \| beyne: arasında \| eHadin: hiçbiri \| minhum: onlardan \| ulāike: işte (Allah) \| sevfe: pek yakında \| yu'tīhim: verecektir \| ucūrahum: onların da mükafatlarını \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ğafūran: çok bağışlayandır \| raHīmen: çok esirgeyendir \| (4:152)
\|yeseluke: senden istiyorlar \| ehlu: ehli \| l-kitābi: Kitap \| en: \| tunezzile: indirmeni \| ǎleyhim: kendilerine \| kitāben: bir Kitap \| mine: -ten \| s-semāi: gök- \| feḳad: muhakkak \| seelū: istemişler \| mūsā: Musa'dan \| ekbera: daha büyüğünü \| min: \| ƶālike: bundan \| feḳālū: demişlerdi \| erinā: bize göster \| llahe: Allah'ı \| cehraten: açıkça \| feeḣaƶethumu: derhal onları yakalamıştı \| S-Sāǐḳatu: yıldırım gürültüsü \| biZulmihim: haksızlıklarından dolayı \| ṧumme: sonra \| tteḣaƶū: tutmuşlardı \| l-ǐcle: buzağıyı (tanrı) \| min: \| beǎ'di: sonra \| mā: \| cā'ethumu: kendilerine geldikken \| l-beyyinātu: açık deliller \| feǎfevnā: vazgeçtik \| ǎn: \| ƶālike: bundan da \| ve āteynā: ve verdik \| mūsā: Musa'ya \| sulTānen: bir yetki \| mubīnen: açık \| (4:153)
\|ve rafeǎ'nā: ve kaldırdık \| fevḳahumu: üzerlerine \| T-Tūra: Tur'u \| bimīṧāḳihim: söz vermeleri için \| ve ḳulnā: ve dedik \| lehumu: onlara \| dḣulū: girin \| l-bābe: kapıdan \| succeden: secde ederek \| ve ḳulnā: ve dedik \| lehum: onlara \| lā: \| teǎ'dū: çiğnemeyin \| fī: \| s-sebti: cumartesi(yasakları)nı \| ve eḣaƶnā: ve aldık \| minhum: onlardan \| mīṧāḳan: bir söz \| ğalīZen: sağlam \| (4:154)
\|febimā: sebebiyle \| neḳDihim: bozmaları \| mīṧāḳahum: sözlerini \| ve kufrihim: ve inkar etmeleri \| biāyāti: ayetlerini \| llahi: Allah'ın \| ve ḳatlihimu: ve öldürmeleri \| l-enbiyā'e: peygamberleri \| biğayri: yere \| Haḳḳin: haksız \| ve ḳavlihim: ve demeleri(nden ötürü) \| ḳulūbunā: kalblerimiz \| ğulfun: kılıflıdır \| bel: hayır, fakat \| Tabeǎ: mühürlemiştir \| llahu: Allah \| ǎleyhā: üzerini \| bikufrihim: inkarlarından ötürü \| felā: \| yu'minūne: artık inanmazlar \| illā: ancak \| ḳalīlen: pek az \| (4:155)
\|ve bikufrihim: ve küfürlerinden (ötürü) \| ve ḳavlihim: ve sözlerinden \| ǎlā: karşı \| meryeme: Meryem'e \| buhtānen: bir iftira \| ǎZīmen: büyük \| (4:156)
\|ve ḳavlihim: ve demelerinden (ötürü) \| innā: elbette \| ḳatelnā: biz öldürdük \| l-mesīHa: Mesih'i \| ǐysā: Îsa \| bne: oğlu \| meryeme: Meryem \| rasūle: elçisi \| llahi: Allah'ın \| ve mā: oysa \| ḳatelūhu: onu öldürmediler \| ve mā: ve \| Salebūhu: asmadılar \| velākin: fakat \| şubbihe: benzer gösterildi \| lehum: kendilerine \| ve inne: ve şüphesiz \| elleƶīne: \| ḣtelefū: ayrılığa düşenler \| fīhi: onun hakkında \| lefī: içindedirler \| şekkin: tam bir kuşku \| minhu: ondan yana \| mā: yoktur \| lehum: onların \| bihi: o hususta \| min: hiç \| ǐlmin: bilgileri \| illā: sadece \| ttibāǎ: uyuyorlar \| Z-Zenni: zanna \| ve mā: \| ḳatelūhu: onu öldürmediler \| yeḳīnen: yakinen \| (4:157)
\|bel: hayır \| rafeǎhu: onu yükseltti \| llahu: Allah \| ileyhi: kendisine \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ǎzīzen: daima üstündür \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:158)
\|ve in: ve andolsun \| min: her biri \| ehli: ehlinin \| l-kitābi: Kitap \| illā: ancak \| leyu'minenne: mutlaka inanacaktır \| bihi: ona \| ḳable: önce \| mevtihi: ölümünden \| ve yevme: günü de \| l-ḳiyāmeti: kıyamet \| yekūnu: O olacaktır \| ǎleyhim: onların aleyhine \| şehīden: şahid \| (4:159)
\|febiZulmin: zulümlerinden dolayı \| mine: \| elleƶīne: olanların \| hādū: yahudilerin \| Harramnā: yasakladık \| ǎleyhim: onlara \| Tayyibātin: temiz ve hoş şeyleri \| uHillet: helal kılınmış \| lehum: kendilerine \| ve biSaddihim: ve çevirmelerinden dolayı \| ǎn: \| sebīli: yolundan \| llahi: Allah \| keṧīran: çoklarını \| (4:160)
\|ve eḣƶihimu: ve almalarından ötürü \| r-ribā: riba \| veḳad: rağmen \| nuhū: menedilmelerine \| ǎnhu: ondan \| ve eklihim: ve yemelerinden ötürü \| emvāle: mallarını \| n-nāsi: insanların \| bil-bāTili: haksız yere \| ve eǎ'tednā: ve hazırladık \| lilkāfirīne: inkar edenlere \| minhum: içlerinden \| ǎƶāben: bir azab \| elīmen: acı \| (4:161)
\|lākini: fakat \| r-rāsiḣūne: derinleşmiş olanlar \| fī: \| l-ǐlmi: ilimde \| minhum: içlerinden \| velmu'minūne: ve mü'minler \| yu'minūne: inanırlar \| bimā: şeye \| unzile: indirilen \| ileyke: sana \| ve mā: ve şeye \| unzile: indirilen \| min: \| ḳablike: senden önce \| velmuḳīmīne: ve -doğrulmuş \| S-Salāte: SaLâTe/Desteğe \| velmu'tūne: ve vermiş \| z-zekāte: zekatı \| velmu'minūne: ve doğrulaşmış \| billahi: Allah'la \| velyevmi: ve gününe \| l-āḣiri: ahiret \| ulāike: işte onlara \| senu'tīhim: vereceğiz \| ecran: bir mükafat \| ǎZīmen: büyük \| (4:162)
\|innā: elbette biz \| evHaynā: vahyettik \| ileyke: sana da \| kemā: gibi \| evHaynā: vahyettiğimiz \| ilā: \| nūHin: Nuh'a \| ve nnebiyyīne: ve peygamberlere \| min: \| beǎ'dihi: ondan sonraki \| ve evHaynā: nitekim vahyetmiştik \| ilā: \| ibrāhīme: İbrahim'e \| ve ismāǐyle: ve İsma'il'e \| ve isHāḳa: ve İshak'a \| ve yeǎ'ḳūbe: ve Ya'kub'a \| vel'esbāTi: ve sıbtlara \| ve ǐysā: ve Îsa'ya \| ve eyyūbe: ve Eyyub'a \| ve yūnuse: ve Yunus'a \| ve hārūne: ve Harun'a \| ve suleymāne: ve Süleyman'a \| ve āteynā: ve vermiştik \| dāvūde: Davud'a da \| zebūran: Zebur'u \| (4:163)
\|ve rusulen: ve elçilere \| ḳad: elbette \| ḳaSaSnāhum: anlattığımız \| ǎleyke: sana \| min: \| ḳablu: daha önce \| ve rusulen: ve elçilere \| lem: \| neḳSuShum: anlatmadığımız \| ǎleyke: sana \| ve kelleme: ve konuşmuştu \| llahu: Allah \| mūsā: Musa'ya \| teklīmen: sözle \| (4:164)
\|rusulen: elçiler (gönderdik) ki \| mubeşşirīne: müjdeleyici \| ve munƶirīne: ve uyarıcı \| liellā: \| yekūne: kalmasın \| linnāsi: insanların \| ǎlā: karşı \| llahi: Allah'a \| Huccetun: bahaneleri \| beǎ'de: sonra \| r-rusuli: elçilerden \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ǎzīzen: üstündür \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:165)
\|lākini: oysa \| llahu: Allah \| yeşhedu: şahidlik eder \| bimā: ne ki \| enzele: indirdi \| ileyke: sana \| enzelehu: indirmiş olduğuna \| biǐlmihi: kendi bilgisiyle \| velmelāiketu: ve melekler de \| yeşhedūne: şahidlik ederler \| ve kefā: kafidir \| billahi: Allah'ın \| şehīden: şahidliği \| (4:166)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: kimseler \| keferū: inkar eden(ler) \| ve Saddū: ve menedenler \| ǎn: -undan \| sebīli: yol- \| llahi: Allah \| ḳad: hakikaten \| Dellū: düşmüşlerdir \| Delālen: bir sapıklığa \| beǐyden: uzak \| (4:167)
\|inne: şüphesiz \| elleƶīne: kimseler \| keferū: inkar eden(ler) \| ve Zelemū: ve zulmedenler \| lem: \| yekuni: olmayacak \| llahu: Allah \| liyeğfira: bağışlayan \| lehum: onları \| ve lā: \| liyehdiyehum: ve iletmeyecektir \| Tarīḳan: yola \| (4:168)
\|illā: sadece \| Tarīḳa: yoluna (iletecektir) \| cehenneme: cehennemin \| ḣālidīne: kalacaklardır \| fīhā: orada \| ebeden: sürekli \| ve kāne: ve \| ƶālike: bu da \| ǎlā: \| llahi: Allah'a \| yesīran: çok kolaydır \| (4:169)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| n-nāsu: insanlar \| ḳad: muhakkak ki \| cā'ekumu: size getirdi \| r-rasūlu: Elçi \| bil-Haḳḳi: gerçeği \| min: -den \| rabbikum: Rabbiniz- \| fe āminū: inanın \| ḣayran: yararınıza olarak \| lekum: kendi \| vein: eğer \| tekfurū: inkar ederseniz \| feinne: bilin ki \| lillahi: Allah'ındır \| mā: olanlar \| fī: \| s-semāvāti: göklerde \| vel'erDi: ve yerde \| ve kāne: ve \| llahu: Allah \| ǎlīmen: bilendir \| Hakīmen: hüküm ve hikmet sahibidir \| (4:170)
\|yā: EY/HEY/AH \| ehle: halk \| l-kitābi: Kitap \| lā: \| teğlū: taşkınlık etmeyin \| fī: \| dīnikum: dininizde \| ve lā: \| teḳūlū: ve söylemeyin \| ǎlā: hakkında \| llahi: Allah \| illā: dışında \| l-Haḳḳa: gerçek \| innemā: şüphesiz \| l-mesīHu: Mesih \| ǐysā: Îsa \| bnu: oğlu \| meryeme: Meryem \| rasūlu: elçisidir \| llahi: Allah'ın \| ve kelimetuhu: ve O'nun kelimesidir \| elḳāhā: attığı \| ilā: \| meryeme: Meryem'e \| ve rūHun: ve bir ruhtur \| minhu: O'ndan \| fe āminū: inanın \| billahi: Allah'a \| ve rusulihi: ve elçilerine \| ve lā: \| teḳūlū: demeyin \| ṧelāṧetun: "(Allah) ""Üçtür""" \| ntehū: buna son verin \| ḣayran: yararınıza olarak \| lekum: kendi \| innemā: çünkü \| llahu: Allah \| ilāhun: tanrıdır \| vāHidun: bir tek \| subHānehu: O yücedir \| en: \| yekūne: olmaktan \| lehu: kendisi \| veledun: çocuk sahibi \| lehu: O'nundur \| mā: olanlar \| fī: \| s-semāvāti: göklerde \| ve mā: ve olanlar \| fī: \| l-erDi: yerde \| ve kefā: ve yeter \| billahi: Allah \| vekīlen: vekil olarak \| (4:171)
\|len: \| yestenkife: çekinmez \| l-mesīHu: Mesih \| en: \| yekūne: olmaktan \| ǎbden: kul \| lillahi: Allah'a \| ve lā: \| l-melāiketu: ve melekler de \| l-muḳarrabūne: (Allah'a) yaklaştırılmış \| ve men: ve kim \| yestenkif: çekinirse \| ǎn: \| ǐbādetihi: O'na kulluktan \| ve yestekbir: ve büyüklük taslarsa \| feseyeHşuruhum: bilsin ki O toplayacaktır \| ileyhi: kendi huzuruna \| cemīǎn: onların hepsini \| (4:172)
\|feemmā: gelince \| elleƶīne: kimselere \| āmenū: inanan(lara) \| ve ǎmilū: ve yapanlara \| S-SāliHāti: iyi işler \| feyuveffīhim: eksiksiz ödeyecektir \| ucūrahum: mükafatlarını \| ve yezīduhum: ve daha fazlasını da verecektir \| min: \| feDlihi: lutfundan \| ve emmā: gelince \| elleƶīne: kimselere \| stenkefū: çekinen(lere) \| vestekberū: ve büyüklük taslayanlara \| feyuǎƶƶibuhum: azabedecektir \| ǎƶāben: bir azapla \| elīmen: acıklı \| ve lā: \| yecidūne: ve onlar bulamayacaklardır \| lehum: kendilerine \| min: \| dūni: başka \| llahi: Allah'tan \| veliyyen: bir dost \| ve lā: \| neSīran: ve bir yardımcı \| (4:173)
\|yā: EY/HEY/AH \| eyyuhā: SİZ! \| n-nāsu: insanlar \| ḳad: muhakkak ki \| cā'ekum: size geldi \| burhānun: bir delil \| min: \| rabbikum: Rabbinizden \| ve enzelnā: ve indirdik \| ileykum: size \| nūran: bir nur \| mubīnen: apaçık \| (4:174)
\|feemmā: gelince \| elleƶīne: kimselere \| āmenū: inanan(lara) \| billahi: Alah'a \| veǎ'teSamū: ve yapışanlara \| bihi: O'na \| feseyudḣiluhum: sokacaktır \| fī: -in içine \| raHmetin: bir rahmet- \| minhu: kendinden \| ve feDlin: ve lutfun \| ve yehdīhim: ve onları iletecektir \| ileyhi: kendisine varan \| SirāTen: bir yola \| musteḳīmen: doğru \| (4:175)
\|yesteftūneke: senden fetva istiyorlar \| ḳuli: de ki \| llahu: Allah \| yuftīkum: size şöyle açıklıyor \| fī: hakkında \| l-kelāleti: kelale \| ini: eğer \| mru'un: kişinin \| heleke: ölen \| leyse: yoksa \| lehu: onun \| veledun: çocuğu \| ve lehu: ve onlar \| uḣtun: bir kızkardeşi \| felehā: o(kızkardeşi)nindir \| niSfu: yarısı \| mā: ne ki \| terake: miras bıraktı \| ve huve: fakat kendisi \| yeriṧuhā: onun mirasını alır \| in: eğer \| lem: \| yekun: yoksa (kızkardeşinin) \| lehā: kendi \| veledun: çocuğu \| fein: eğer \| kānetā: varsa \| ṧneteyni: iki kızkardeşi \| felehumā: onlarındır \| ṧ-ṧuluṧāni: üçte ikisi \| mimmā: \| terake: bıraktığı mirasın \| vein: ve eğer \| kānū: olursa (birçok) \| iḣveten: kardeşler \| ricālen: erkek \| ve nisā'en: ve kadın \| feliƶƶekeri: erkeğe \| miṧlu: kadar (verilir) \| HaZZi: payı \| l-unṧeyeyni: iki kadının \| yubeyyinu: açıklıyor \| llahu: Allah \| lekum: size \| en: diye \| teDillū: şaşırırsınız \| vallahu: Allah \| bikulli: he \| şey'in: şeyi \| ǎlīmun: bilir \| (4:176)