| Hayrat Neşriyat Meali |
|
 Nûn. Kalem’e ve yazmakta oldukları şeylere yemîn olsun!(68:1) | |
| (Ey Habîbim!) Rabbinin ni'meti sâyesinde, sen bir mecnun değilsin!(68:2) | |
| Hem şübhesiz ki senin için, elbette kesintiye uğramayacak olan bir mükâfât vardır.(68:3) | |
| Ve muhakkak ki sen, gerçekten yüce bir ahlâk üzerindesin!(68:4) | |
| (5-6) Artık hanginizin fitneye tutulmuş (bir mecnun) olduğunu, yakında (sen de)göreceksin ve (onlar da) görecekler!(68:5) | |
| Şübhe yok ki, yolundan sapanları en iyi bilen ancak Rabbindir, hidâyete erenleri de eniyi bilen O’dur.(68:7) | |
| O hâlde (hakkı) yalanlayanlara itâat etme!(68:8) | |
| (Onlar) arzu ettiler ki, (sen, kendilerine) yumuşak davranasın da, (onlar da sana hoşgörülü ve) yumuşak davransınlar!(68:9) | |
| (10-14) (Habîbim, yâ Muhammed!) Çok yemîn eden, aşağılık (kıymetli bir görüşe sâhib olmayan), dâimâ ayıplayan (insanların arkasından dudak büken), hep koğuculuk peşinde gezen, her zaman hayra mâni' olan, haddi aşan (hakkı çiğneyen), alabildiğine günahkâr, zorba; bun(lar)dan sonra (bir de) soysuzlukla damgalanmış kimselerden hiçbirine, mal ve oğullar sâhibi oldu diye itâat etme!(68:10) | |
| Ona (onlardan birine), âyetlerimiz okunduğu zaman: 'Evvelkilerin masalları!' dedi.(68:15) | |
| Yakında onun hortumunun (burnunun) üzerine damga basacağız (da onu rezîl edeceğiz)!(68:16) | |
| Şübhesiz ki biz, o bahçe sâhiblerine belâ verdiğimiz gibi bunlara da (Mekkelilere de o kıtlık yıllarıyla) belâ verdik. Hani (o bahçe sâhibleri) sabaha ulaşan kimseler iken, (henüz fakirler görmeden) onu(n mahsûlünü) muhakkak devşireceklerine dâir yemîn etmişlerdi.(68:17) | |
| (İnşâallah diyerek) istisnâ da yapmıyorlardı.(68:18) | |
| Fakat onlar, (henüz) uykuda olan kimseler iken, Rabbinden bir dolaşıcı (ateş, geceleyin) orayı (o bahçeyi) sarıverdi.(68:19) | |
| Derken (bahçe tamâmen yanarak) kapkara kesildi.(68:20) | |
| (21-22) Nihâyet sabaha ulaşan kimseler iken: 'Eğer (bahçenizi) devşirecek olanlarsanız, erkenden mahsûlünüzün başına gidin!' diye birbirlerine seslendiler.(68:21) | |
| (23-24) 'Sakın, bugün orada bir fakir yanınıza sokulmasın!' diye kendi aralarında gizli gizli konuşarak hemen gittiler.(68:23) | |
| Hâlbuki (fakirlere yardıma) güçleri yeten kişiler oldukları hâlde, (onları yardımdan)mahrûm etmek üzere erkenden gittiler.(68:25) | |
| Fakat orayı (bahçeyi o perişan hâlde) gördüklerinde: 'Muhakkak biz, elbette(bahçesinin yolunu) şaşıran kimseleriz (her hâlde yanlış yere geldik!)' dediler.(68:26) | |
| (Kendi bahçeleri olduğunu kabûllenince de:) 'Hayır! (O fakirler değil, asıl) biz (bu ni'metten) mahrum bırakılmış kimseleriz!' (dediler.)(68:27) | |
| Onların en dengeli (hayırlı) olanı: '(Ben) size, '(Rabbinizi) tesbîh etmeli değil miydiniz!’ demedim mi?' dedi.(68:28) | |
| (Onlar:) 'Rabbimizi tenzîh ederiz; doğrusu biz zâlim kimselermişiz!' dediler.(68:29) | |
| Sonra bazıları bazılarına dönüp birbirlerini kınamaya başladılar.(68:30) | |
| (Nihâyet) dediler ki: 'Yazıklar olsun bize! Doğrusu biz azgın kimselermişiz!'(68:31) | |
| 'Olur ki Rabbimiz, bize onun yerine ondan daha hayırlısını verir. Şübhesiz biz,(artık) Rabbimize (O’nun rızâsına) yönelenleriz!'(68:32) | |
| İşte azab böyledir! Elbette âhiret azâbı ise daha büyüktür! Keşke bilselerdi!(68:33) | |
| Şübhe yok ki takvâ sâhibleri için, Rableri katında Naîm Cennetleri vardır.(68:34) | |
| Hiç Müslümanları o günahkârlar (o zındıklar)la bir tutar mıyız?(68:35) | |
| Size ne oluyor? Nasıl hüküm veriyorsunuz?(68:36) | |
| Yoksa size mahsus bir kitab var da (bu hükümleri) onda mı okuyorsunuz?(68:37) | |
| Onda: 'Ne beğenirseniz, muhakkak sizindir!' (diye mi yazılı?)(68:38) | |
| Yoksa sizin için: 'Neye hüküm verirseniz, mutlaka sizindir!' diye üzerimizdekıyâmet gününe kadar ulaşan yeminler mi var? (Sizin için yemin mi ettik?)(68:39) | |
| Sor onlara, hangileri buna kefildir?(68:40) | |
| Yoksa onların (hüküm sâhibi) ortakları mı var? Eğer (iddiâlarında) doğru kimselerse, haydi ortaklarını getirsinler!(68:41) | |
| O gün (kıyâmet günü) paçalar sıvanır (iş zorlaşır) ve (onlar) secdeye çağrılırlar; fakat güç yetiremezler.(68:42) | |
| (O gün kâfirlerin, pişmanlıktan) gözleri öne düşmüş bir hâlde, kendilerini bir zillet kaplar. Hâlbuki onlar (dünyada) sıhhatli kimseler iken, (okunan ezanlarla) doğrusu secdeye çağrılıyorlardı (fakat namaz kılmıyorlardı).(68:43) | |
| (Ey Resûlüm!) Artık bu sözü (Kur’ân’ı) yalanlayanları bana bırak! Yakında onları, bilmedikleri yerden yavaş yavaş (azâba) yaklaştıracağız!(68:44) | |
| Hem onlara mühlet veriyorum! Şübhesiz ki benim tuzağım (ni'metin ardından,nankörlere vereceğim cezâ) pek sağlamdır!(68:45) | |
| Yoksa onlardan (tebliğ vazîfesine mukabil) bir ücret istiyorsun da, bu yüzden onlar ağır bir borç altında kalan kimseler midir?(68:46) | |
| Yoksa gayb (Levh-i Mahfûz) onların yanında da, onlar (ondan) mı yazıyorlar?(68:47) | |
| (Ey Habîbim!) O hâlde Rabbinin hükmüne sabret! Ve o balık sâhibi (Yûnus) gibi olma! Hani o, (balığın karnında) kederle dolu olduğu bir hâlde (bize) yalvarmıştı.(68:48) | |
| Eğer Rabbisinden ona bir ni'met yetişmiş olmasaydı, o kınanmış bir kimse olarak şübhesiz (ağaçsız) bir alana atılacaktı.(68:49) | |
| Fakat Rabbi onu seçmiş de kendisini sâlih kimselerden (bir peygamber) kılmıştı.(68:50) | |
| Doğrusu inkâr edenler Kur’ân’ı dinlediklerinde, nerede ise seni gözleriyle devireceklerdi ve (hasedlerinden): 'Şübhesiz ki o, gerçekten bir mecnundur!' diyorlar.(68:51) | |
| Hâlbuki o (Kur’ân), âlemler için bir nasîhatten başka bir şey değildir.(68:52) | |
