| Kırık Meal (Okunuş) Meali |
|
 |vennāziǎāti: andolsun söküp çıkaranlara  | ğarḳan: şiddetle | (79:1) | |
| |ve nnāşiTāti: ve çekip alanlara | neşTen: usulca | (79:2) | |
| |ve ssābiHāti: yüzüp gidenlere | sebHen: yüzerek | (79:3) | |
| |fessābiḳāti: yarışıp geçenlere | sebḳan: yarışarak | (79:4) | |
| |felmudebbirāti: derken düzenleyenlere | emran: işi | (79:5) | |
| |yevme: o gün | tercufu: sarsar | r-rācifetu: o sarsıntı | (79:6) | |
| |tetbeǔhā: takip eder | r-rādifetu: ardından (başka gürültü) | (79:7) | |
| |ḳulūbun: yürekler | yevmeiƶin: o gün | vācifetun: çarpar | (79:8) | |
| |ebSāruhā: gözleri | ḣāşiǎtun: (korkudan) aşağı kayar | (79:9) | |
| |yeḳūlūne: diyorlar ki | einnā: biz yine | lemerdūdūne: döndürülecek (miyiz?) | fī: | l-Hāfirati: eski halimize | (79:10) | |
| |eiƶā: sonra ha? | kunnā: biz olduktan | ǐZāmen: kemikler | neḣiraten: çürümüş | (79:11) | |
| |ḳālū: dediler | tilke: bu | iƶen: öyle ise | kerratun: bir dönüştür | ḣāsiratun: ziyanlı | (79:12) | |
| |feinnemā: halbuki | hiye: O | zecratun: haykırıştır | vāHidetun: bir tek | (79:13) | |
| |fe iƶā: hemen | hum: onlar | bis-sāhirati: uyanıklık alanındadırlar | (79:14) | |
| |hel: -mi? | etāke: sana geldi- | Hadīṧu: haberi | mūsā: Musa'nın | (79:15) | |
| |iƶ: hani | nādāhu: ona seslenmişti | rabbuhu: Rabbi | bil-vādi: vadi'de | l-muḳaddesi: kutsal | Tuven: Tuva'da | (79:16) | |
| |İƶheb: git | ilā: | fir'ǎvne: Fir'avn'a | innehu: çünkü o | Tağā: azdı | (79:17) | |
| |fe ḳul: de ki | hel: -misin? | leke: ister- | ilā: | en: | tezekkā: arınmayı | (79:18) | |
| |ve ehdiyeke: ve seni ileteyim | ilā: | rabbike: Rabbine | feteḣşā: O'ndan korkasın | (79:19) | |
| |feerāhu: sonra ona gösterdi | l-āyete: mu'cizeyi | l-kubrā: büyük | (79:20) | |
| |fekeƶƶebe: fakat o yalanladı | ve ǎSā: ve karşı geldi | (79:21) | |
| |ṧumme: sonra | edbera: sırtını döndü | yes'ǎā: çalışmağa koyuldu | (79:22) | |
| |fe Haşera: topladı | fe nādā: ve bağırdı | (79:23) | |
| |feḳāle: ve dedi | enā: ben | rabbukumu: sizi Rabbinizim | l-eǎ'lā: en yüce | (79:24) | |
| |feeḣaƶehu: onu cezalandırdı | llahu: Allah | nekāle: azabıyle | l-āḣirati: sonun | velūlā: ve ilkin | (79:25) | |
| |inne: şüphesiz | fī: vardır | ƶālike: bunda | leǐbraten: elbette ibret(ler) | limen: kimseler için | yeḣşā: korkacak | (79:26) | |
| |eentum: siz mi? | eşeddu: daha çetinsiniz | ḣalḳan: yaratılışça | emi: yoksa | s-semāu: gök (mü?) | benāhā: (Allah) onu yaptı | (79:27) | |
| |rafeǎ: yükseltti | semkehā: kalınlığını | fe sevvāhā: onu düzenledi | (79:28) | |
| |ve eğTaşe: örtüp kararttı | leylehā: gecesini | ve eḣrace: ve açığa çıkardı | DuHāhā: kuşluğunu | (79:29) | |
| |vel'erDe: ve yeri | beǎ'de: sonra da | ƶālike: bundan | deHāhā: yayıp yuvarlattı | (79:30) | |
| |eḣrace: çıkardı | minhā: ondan | māehā: suyunu | ve mer'ǎāhā: ve otlağını | (79:31) | |
| |velcibāle: ve dağları | ersāhā: oturttu | (79:32) | |
| |metāǎn: (bunlar) geçimidir | lekum: sizin için | velien'ǎāmikum: ve hayvanlarınız için | (79:33) | |
| |feiƶā: zaman | cā'eti: geldiği | T-Tāmmetu: herşeyi bastıran o felaket | l-kubrā: büyük | (79:34) | |
| |yevme: o gün | yeteƶekkeru: hatırlar | l-insānu: insan | mā: neye | seǎā: çalıştığını | (79:35) | |
| |ve burrizeti: ve ortaya çıkarılmıştır | l-ceHīmu: cehennem | limen: kimseler için | yerā: gören | (79:36) | |
| |feemmā: artık | men: kim | Tağā: azmışsa | (79:37) | |
| |ve āṧera: ve yeğlemişse | l-Hayāte: hayatını | d-dunyā: dünya | (79:38) | |
| |feinne: elbette | l-ceHīme: cehennemdir | hiye: onun | l-me'vā: barınağı | (79:39) | |
| |veemmā: ama | men: kim | ḣāfe: korkmuşsa | meḳāme: divanında durmaktan | rabbihi: Rabbinin | ve nehā: ve men'etmişse | n-nefse: nefsi(ni) | ǎni: -den | l-hevā: kötü heves(ler)- | (79:40) | |
| |feinne: Gerçekten | l-cennete: cennettir | hiye: onun | l-me'vā: barınağı | (79:41) | |
| |yeselūneke: sana soruyorlar | ǎni: -ten | s-sāǎti: sa'at- | eyyāne: ne zaman? | mursāhā: demir atacak | (79:42) | |
| |fīme: ne (bilirsin)? | ente: sen | min: | ƶikrāhā: onun söyleyesin | (79:43) | |
| |ilā: aittir | rabbike: Rabbine | muntehāhā: onun bilgisi | (79:44) | |
| |innemā: ancak | ente: sen | munƶiru: uyarıcısın | men: olanları | yeḣşāhā: ondan korkacak | (79:45) | |
| |keennehum: onlar sanki gibidir | yevme: gün | yeravnehā: onu gördükleri | lem: | yelbeṧū: (dünyada) kalmamışlar | illā: başka | ǎşiyyeten: bir akşamdan | ev: veya | DuHāhā: onun kuşluk vaktinden | (79:46) | |
