| Abdulbaki Gölpınarlı Meali |
|
 Andolsun şiddetle çekip alanlara.(79:1) | |
| Ve neşeli neşeli yürüyenlere.(79:2) | |
| Ve yüze yüze gidenlere.(79:3) | |
| Ve herkesi geçenlere.(79:4) | |
| Ve işi tedbîrle yapanlara.(79:5) | |
| O gün, bir sarsıntıdır, sarsar.(79:6) | |
| Ardından bir sarsıntı daha gelir çatar.(79:7) | |
| Yürekler, belinleyip korkar.(79:8) | |
| Gözleri yere dikilir.(79:9) | |
| Onlar derler ki: Çukura atıldıktan sonra mı dirileceğiz de çıkacağız?(79:10) | |
| Ufalanmış bir kemik yığını hâline geldikten sonra mı olacak bu iş?(79:11) | |
| Öyleyse derler, bu, pek ziyanlı bir dönüş.(79:12) | |
| Halbuki o, bir tek haykırış.(79:13) | |
| Derken onlar dümdüz bir yerde toplanırlar.(79:14) | |
| Gelmedi mi Mûsâ'ya âit söz sana?(79:15) | |
| Hani Rabbi, kutlu Tuvâ vâdisinde nidâ etmişti ona.(79:16) | |
| Git Firavun'a, şüphe yok ki o, azdı.(79:17) | |
| De ki: İster misin temizlenmeyi.(79:18) | |
| Ve sana Rabbinin yolunu göstereyim de korkasın, saygı duyasın?(79:19) | |
| Derken ona en büyük delîli göstermişti.(79:20) | |
| Oysa yalanlamıştı, karşı gelmişti.(79:21) | |
| Sonra da geri dönmüştü de koşup gitmişti.(79:22) | |
| Derken halkı toplamıştı da bağırmıştı.(79:23) | |
| Ben, sizin en yüce Rabbinizim demişti.(79:24) | |
| Derken Allah onu, dünyâda da, âhirette de azaplandırarak helâk etmişti.(79:25) | |
| Şüphe yok ki bunda bir ibret var korkanlara.(79:26) | |
| Sizi yaratmak mı daha güç sizce, yoksa göğü yaratmak mı? Onu kurdu.(79:27) | |
| Tavanını yüceltti, düzüp koştu.(79:28) | |
| Ve gecesini kararttı, kuşluk çağını meydana çıkarttı.(79:29) | |
| Ve yeryüzünü de bundan sonra yaydı, döşedi.(79:30) | |
| Oradan suyunu, otlağını çıkarıp meydana getirdi.(79:31) | |
| Ve dağlarını oturttu.(79:32) | |
| Sizin ve hayvanlarınızın faydası için.(79:33) | |
| Derken o pek büyük felâket gelip çatınca.(79:34) | |
| İnsan, o gün anlar, hatırlar neye çalıştığını.(79:35) | |
| Ve cehennem, belirtilir görene.(79:36) | |
| Artık kim azmışsa.(79:37) | |
| Dünyâ yaşayışını üstün tutmuşsa,(79:38) | |
| Artık cehennemdir onun yeri yurdu.(79:39) | |
| Ve ama kim, Rabbinin durağından korkup da nefsi, dileğinden çekmişse.(79:40) | |
| Şüphe yok ki cennettir onun yeri yurdu.(79:41) | |
| Senden sorarlar kıyâmeti, ne vakit kopacak?(79:42) | |
| Sen, onu ne bilirsin ki ne anlatacaksın?(79:43) | |
| Onun sonu, Rabbine âittir, o bilir.(79:44) | |
| Sen ancak, korkanı korkutansın.(79:45) | |
| Onu gördükleri gün, bir akşamcık yaşamışa dönerler yahut da günün kuşluk çağı.(79:46) | |
