| Yaşar Nuri Öztürk Meali |
|
 Yemin olsun tan yerinin ağırma vaktine,(89:1) | |
| On geceye,(89:2) | |
| Çifte ve teke,(89:3) | |
| Yola koyulduğu zaman geceye.(89:4) | |
| Nasıl, bunlarda akıl sahibi için bir yemin var mı?(89:5) | |
| Görmedin mi ne yaptı Rabbin Âd kavmine?(89:6) | |
| Sütunlarla dolu İrem'e,(89:7) | |
| Ki beldeler içinde onun benzeri yaratılmamıştı.(89:8) | |
| Ve ne yaptı vadide kayaları oyan Semûd kavmine?(89:9) | |
| Ve kazıklar sahibi Firavun'a.(89:10) | |
| Bunlar, ülkelerde azıp zulmetmişlerdi.(89:11) | |
| Ve oralarda bozgunu çoğaltmışlardı.(89:12) | |
| Bu yüzden Rabbin, üzerlerine azap kamçısını yağdırıverdi.(89:13) | |
| Çünkü Rabbin tam gözetleme yerindedir/tam bir biçimde gözetlemektedir.(89:14) | |
| İnsan böyledir; Rabbi kendisini deneyip de ona cömert davranır, nimet yağdırırsa: "Rabbim bana ikramda bulundu!" der.(89:15) | |
| Ama Rabbi onu sıkıntıya uğratıp rızkını ölçüye bağlarsa: "Rabbim bana ihanet etti!" der.(89:16) | |
| Doğrusu şu ki, siz yetime ikramda bulunmuyorsunuz.(89:17) | |
| Yoksulun doyurulmasını teşvik etmiyorsunuz.(89:18) | |
| Mirası derleyip toplayıp yiyorsunuz.(89:19) | |
| Malı, devşirip depolatacak bir sevgiyle seviyorsunuz.(89:20) | |
| İş böyle gitmeyecektir! Yer birbirine çarpılıp dümdüz hale getirildiğinde,(89:21) | |
| Rabbin gelip melekler saf saf dizildiğinde,(89:22) | |
| O gün cehennem de getirilir. İşte o gün düşünüp anlar insan. Ama düşünüp hatırlamanın ona ne yararı var!(89:23) | |
| Der ki: "Keşke şu hayatım için önden bir şeyler gönderseydim."(89:24) | |
| O gün hiç kimse O'nun azabı gibi azap edemez.(89:25) | |
| Ve hiç kimse O'nun vurduğu bağ gibi bağ vuramaz.(89:26) | |
| Ey sükûna kavuşmuş benlik!(89:27) | |
| Dön Rabbine, razı etmiş ve razı edilmiş olarak!(89:28) | |
| Gir kullarımın arasına!(89:29) | |
| Gir cennetime!(89:30) | |
