| Ahmed Hulusi Meali |
|
 Andolsun o nefesleri zorlanarak (dünyalık biriktirmek için) koşan (azgın atlara benzer insanlara),(100:1) | |
| (Koşuşurken hırsından, öfkesinden) çakıp ateş çıkaranlara,(100:2) | |
| Sabahın seherinde akına kalkıp,(100:3) | |
| O hırsla ortalığı toza bulayanlara,(100:4) | |
| Böylece o hâl ile halkın içine dalanlara (çok yazık)!(100:5) | |
| Gerçektir ki insan Rabbine karşı elbette çok nankördür!(100:6) | |
| Kesinlikle kendisi de buna şahittir!(100:7) | |
| Kesinlikle onda zenginlik sevgisi çok şiddetlidir!(100:8) | |
| Bilmez mi (insan), kabirlerin (bedenlerin) içindekiler deşilip dışarı çıkartıldığında,(100:9) | |
| Sadırların içindekiler açığa çıkartıldığında,(100:10) | |
| İşte o süreçte Rableri, Esmâ boyutu itibarıyla, onlar olarak elbette Habiyr'dir.(100:11) | |
