| Adem Uğur Meali |
|
 Harıl harıl koşanlara,(100:1) | |
| (Nallarıyla) çakarak kıvılcım saçanlara,(100:2) | |
| (Ansızın) sabah baskını yapanlara,(100:3) | |
| Orada tozu dumana katanlara,(100:4) | |
| Derken orada bir topluluğun ta ortasına girenlere yemin ederim ki,(100:5) | |
| Şüphesiz insan, Rabbine karşı pek nankördür.(100:6) | |
| Şüphesiz buna kendisi de şahittir,(100:7) | |
| Ve o, mal sevgisine de aşırı derecede düşkündür.(100:8) | |
| Kabirlerde bulunanların diriltilip dışarı atıldığını düşünmez mi?(100:9) | |
| Ve kalplerde gizlenenler ortaya konduğu zaman,(100:10) | |
| Şüphesiz Rableri o gün onlardan tamamıyle haberdardır.(100:11) | |
