| Tefhim-ul Kuran Meali |
|
 Soluk soluğa koşan (at)lara andolsun,(100:1) | |
| (Tırnaklarıyla) Ateş saçanlara,(100:2) | |
| Sabah vakti baskın yapanlara,(100:3) | |
| Derken, orada tozu dumana katanlara,(100:4) | |
| Bununla bir (düşman) topluluğun orta yerine kadar dalanlara.(100:5) | |
| Hiç şüphesiz insan, Rabbine karşı nankördür.(100:6) | |
| Ve gerçekten, kendisi de buna şahiddir.(100:7) | |
| Muhakkak o, mal sevgisinden dolayı (bencil ve cimri tutumundan) çok katıdır.(100:8) | |
| Yine de bilmeyecek mi? Kabirlerde olanların deşilip dışa atıldığı,(100:9) | |
| Göğüslerde olanların derlenip devşirildiği zamanı?(100:10) | |
| Hiç şüphesiz, o gün Rableri, kendilerinden gerçekten haberdardır.(100:11) | |
